WRITER FT. READER

Prologue

Nandito ako ngayon sa national book store. Buying some stuff and books.

Tumingin tingin pa ako ng ibang libro, nang may mapili na ay kukuhanin ko na sana nang biglang may umagaw nito. Tss.

Ang librong 'yon ay sinulat ko. Yes, writer ako. Why? Bawal bang bilhin ang sarili kong libro rito sa NBS? Tss.

Binalingan ko ng tingin ang kumuha ng libro. Maganda naman siya. A petite girl and she wears a what? Pambahay ba 'yan? Wala na bang maisuot? Wait, bakit ko ba siya dinidescribe?

"Look, ako ang nauna sa libro na 'yan so give it back." Bored kong saad sakaniya.

"Nasa akin ang libro so akin 'to!" Sabay irap niya saakin.

Maldita.

Wait, wow there is a walking gasul here. Ang liit niya o sadyang matangkad lang talaga ako? Hindi naman siya mataba, katamtaman lang. Pero kapag makita ko siya isa lang ang nasa isip ko eh.

A gasul.

Mukha naman talaga siyang gasul eh psh.

Tatalikuran na niya sana ako pero hinigit ko ang kamay niya, sa kadahilanang nakaharap na siya sa'kin ngayon.

"Bakit ba? May kamay ka naman ah? Bakit hindi 'yon ang higitin mo?" Umirap na naman siya, maldita talaga.

"The book, give it back to me." Kunwareng inis na saad ko sakaniya.

"Ayaw ko! Nagcocollect ako ng mga libro ni Killerton noh! At last nalang 'to! Maghintay ka nalang sa self pub niya. Sorry ka nalang, akin 'to eh." She said and kissed MY book.

Seriously? She just kiss my book in front of me?

"Okay woman, let me ask something." I smirked.

You don't know me huh?

"Okay, ano ba 'yon?" Tugon niya habng tumingin tingin pa sa mga libro.

"Look at me and recognize my face, hey woman!"

Hinubad ko ang cap ko at face mask. Lagi kong suot suot 'to, mahirap na. You know, basta gwapo pinagkakaguluhan.

Tumingin naman siya sa'kin. Inilapit niya ang mukha niya at parang tanga na palipat lipat ang ulo sa kaliwa't kanan. I chuckles.

She's cute huh. What? Nvm.

Nangunot ang noo niya habang patuloy paring sinusuri ang mukha ko.

"Ah kamag-anak ba kita? Ikaw ba ang nawawala kong lolo? O ikaw ang ama ng nanganak kong aso?"

Wtf?

So, hindi niya pa ako nakikita huh. Hindi niya ako kilala. This is new.

Magsasalita pa sana siya pero hindi natuloy dahil pinitik ko ang noo niya.
You deserve it woman.

"Ouch! Bakit ka ba namimitik ha? May noo ka naman ah? Bakit hindi 'yon ang pinitik mo!" Iniripan na naman niya ako.

Damn those eyes.

"Shut up woman." I said while finding new book.

"Shut shutin kita eh! Don't english me! You might! You might... you might ano..."

Pft.

"Might what?" Natatawang sabi ko.

Nangangapa siya ng salita.

"Mighty white!" What's mighty white? Pinagsasabi ng babaeng 'to?

"At sino ka ba? Hindi kita kilala," she cutely said. Her voice, damn angel.

Damn this mind too.

"Let's just say, a star." Ani ko at sinuot na ang cap at mask.

"Ikaw ang star sa starbucks?" She playfully said and laugh.

I just rolled my eyes at pumunta na sa counter para bayaran ang binili ko. Pero bago ako umalis ay binangga ko ang balikat ng walking gasul kaya muntikan na siyang matumba. Psh!

Nang nasa counter na ay tiningnan ako ng maigi ng cashier. Uh-oh.

"Miss, make it fast." Umiwas ako ng tingin. This is bad.

Nang binigay na niya ay dali dali ko itong kinuha.

Pero hindi pa ako nakalabas sa exit ay biglang may sumigaw.

"Hoy! Lalaki! Bakit mo ako binangga? Walang hiya ka talaga!"

Liningon ko ang walking gasul. May sasabihin pa sana ako nang biglang may tumili. Ang cashier! Shit.

"Killerrrrrrrrton!" Tf.

Dali dali na akong tumakbo papuntang parking lot.

Kahit hinihingal ay sumakay na ako sa loob ng kotse ko at sinimulang magdrive.

Naalala ko si gasul. She's a walking gasul yet beautiful angel and she don't know me huh. I smirked.

Bakit ko ba siya iniisip? I sighed.

What a day.

----------------------------------------------------------:>