⚓Siper ve Hedef⚓

203 14 15
                                    

MultiMedya : Ateş

Bölüm Şarkısı : Sezen Aksu - Son Bakış

6.Bölüm : Siper ve Hedef

" Ve şimdi hem siper, hem de istedikleri gibi hedef olacaktım.."

Nazlı'dan..

Sözlerini tamamladıktan sonra başını gökyüzüne çevirdi Ateş.

" Teşekkür ederim.." diye mırıldandım, başımı önüme eğerek.

" Kaldır başını zilli, tacın düşüyor.."

Son cümlesine ise kıkırdamıştım. Ve soğumaya yüz tutmuş çayımdan bir yudum daha aldım. Ateş'le konuşurken neredeyse yarısını içmiştim.

" Sence Yavuz ve Fethi bu olayı çözebilecek mi? "

" Bekleyip göreceğiz. "

Başımı salladım onaylarcasına. Beklemekten başka şansımız mı vardı sanki?

" Bizi burada da bulurlarsa? "

" O zaman iki seçenek var. Ya öldürür, hepsinden kurtuluruz ama sonucunda hapse gireriz. Ya da ölür, biz mezara onlar hapse girer. "

Söylediği şeyle dehşete düşmüştüm. Yüzüne baktığımda ise dalga geçtiğini anladım.

" Pislik! "

" Merak etme. Buraya gelemezler. Etrafımız polis ve kormalarla dolu. Üstelik bu süreçte burnumuzu bile çıkartmayacağız dışarı. "

Tekrar başımı salladım.

" Korkuyor musun? " diye sordu bu kez o.

" Bilmem.. Belki, biraz. "

" Korkmana gerek yok. " dedi sıcacık bir tebessümle.

" Ben buradayım. " diye de ekledi.

Ne ara hayatıma girmişti de, şimdi bana güven verebilecek kadar yer edinmişti içimde bilmiyordum. Ama içimi tarifsiz bir huzurun kapladığını inkar edemezdim.

Gece böyle sürerken saatin ne kadar ilerlediğinin farkında bile değildik. Çaktırmamaya çalışsamda, üşüyordum ve hasta olabilme ihtimalim çoktu.

" Üşüdün mü? " diye sordu aklımdan geçeni okumuş gibi. Ya da sadece titrediğimi fark etmişti. Bilemiyordum..

" Hayır. " dedim çenemin titremesini durdurmaya çalışarak.

" Hiç iyi bir yalancı değilsin baş belası. " dediğinde tam ona cevap vermek için dudaklarımı aralamıştım ki, hapşırdım.

" Çok yaşa. Ama içeri geçmeliyiz artık. Baksana donmuşsun. Hasta olacaksın. "

Onu onaylamaktan başka çarem yoktu ama içeri girmek istemiyordum. Ev beni boğuyordu. Belki de seni boğan ev değil, düşüncelerindir..  Dedi iç sesim. Haklıydı belki de. Odama çekilip yalnız kaldığımda, vicdanım sızlamaya başlıyordu. Bu iğrenç bir durumdu.

Dalgalan Karadeniz Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin