Chapter 3: Urgent

0 0 0
                                    

Liann's POV

After namen magaway ni Daddy sa harap ng hapag e hindi pako nakakauwi, mga isang araw na ganon. Tagal na diba hehe.

Well, wala naman silang pake, lalo na si Dad. HAHHAHA. Andito lang ako buong araw sa studio, pangalawang bahay–I mean dito na kase ako nakatira hahahaha, nauwi lang ako dun pag nandon nabisita sila ni Mama at Papa, my grandparents.

May sari-sarili kaming kwarto dito ng mga ka banda ko at syempre pinakamalaki saken, joke.

Lemme describe this studio...

So bali, parang bahay na ren namen sya, I mean, bahay talaga sya na pinagipunan namen. Yes namen, lahat ng kinikita namen sa pag gi-gig at mga napalanunan sa Battle of the Bands ay napunta dito at sa mga gamit na nandito. Two storey sya, this is a free space, medyo may kalayuan sa kabihasnan. Kaya medyo nahirapan den kami nung naglilipat kame. Lalo na yung drum set, HAHAH. So bale, two floors lang to, sa unang palapag, nandun yung sala namen tas kitchen. Tas yung pinaka studio namen ay nakalocate sa bandang giled, may isa kaseng malaking kwarto sa baba, yung pinaka masters bedroom kaya naisipan naming dun nalang ilagay yung mga instruments tas mga ginagamit namin for recordings.

Sa second floor naman yung mga kwarto namen. Like as usual, dito dinadala ng mga kabanda kong lalaki yung mga babae nila. Figlio di puttana (Son of a Bitch)!

Wala akong ginagawa dito kundi kape sa umaga, wine sa gabi, drawing, gitara, and nood anime, minsan nagdadrag race den o kaya naman nakikipag laban ng chess. Well ganon naman lagi e.

'To be hurt, to feel lost, to be left out in the dark
To be kicked when you're down, to feel like
you've been pushed around
To be on the edge of breaking down, when no one's there to save you
No you don't know what its like
Welcome to my life'

Pagkanta ko sa favorite line ko sa kantang 'Welcome To My Life' ng Simple Plan. Ganda kase ng meaning ng kanta e, tas ang ganda pa ng vocals ko. Sobrang nakakarelate ako.

'To be kicked when you're down, to feel like you've been pushed around
To be on the edge of breaking down, when no one's there to save you
No you don't know what its like
Welcome to my life'

Yung kantang to yung sound track ng buhay ko. Here's some trivia 'bout this song.

"Welcome To My Life" - Simple Plan

The song's intention is to express teenage angst about life becoming so frustrating that no one can understand how awful it is for them.

Kaya ayun  favorite at sound track ko yan.

Ganda na ng paliwanag ko, at ang ganda na ren kase nasa isang lugar ako na ako lang, kita yung moon, city lights at iba pa ng biglang.

*Kriiiing kriiiiiing kriiiiing*

"Sup, asan kana? Ikaw nalang iniintay and magsastart na ren in any minute," she said.

"Bat anong meron?" tanong ko naman.

"Haven't you read my text to you?" sabi nya.

"Huh?!"

"Okay, mukha ngang di mo nabasa, so may tinanggap kaming gig ngayon, malaki sya ng di hamak sa madalas na kinikita naten, so tinanggap na namen," sabi nya naman, di nako nakapagsalita. Fuck bat ba kase diko nabasa. Lango nako sa alak o, ngayon pa.

"Hey are you mad? Look Im sorry, we've been trying to call you yesterday but you didn–"

"No, Honey Im not mad. I'm just you know, I'm drunk," sagot ko, "I'm on my way na Honey, pwedeng intayin nyo pa 'ko ng konti? By the way text me the exact location, thanks."

"Sure we'll wait for you, take care. Dahan dahan lang baka mapano ka."

Kung nagtatanong kayo kung bat ganon ako makipagusap sakanya, well nice naman kase ako sa lahat. Kay Dad lang hinde. Alam nyo naman yung reason, lahat ng kamalasan sa buhay nya sinisisi nya saken.

Bullshit. Diko naman kasalanan kung nagkulang sya saken at mas inuna ang business nya.

Maayos naman kase kami dati ni Dad, not until malaman nya na nagbanda ako.

Naghanda nako at sumakay sa Lamborghini ko papuntang location. At tama nga ako nalang ang iniintay.

The Only Exception: Let me pass through your ears Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon