Campus NERD and Campus HEARTHROB

CHAPTER 9

DANIELLA POV:

Shit!! Nagmamadali nanaman ako. Sira na naman yang bwisit na alarm clock ko.Nakakainis!!! 

"KUYAA!!" tinatawag ko si manong para ihanada na ung sasakyan.

"Yes, Ma'am"akala niya ata nagwawala ako.HAHAHAHAHAH!!

"Kuya, pahanda na po nang sasakyan. Hintayin niyo na lang po ako. Mga 5 minutes lang" sabi ko na ngumiti sa kanya.

"Ahhh.. akala ko pa naman ko kung ano eh. Sige po ma'am hintayin ko na lang po kayo" sabi niya

Kumain muna ako dahil hindi ko kaya nang hindi ako kumakain nang breakfast. Malate na okay lang basta hindi ako malipasan nang gutom. Masama kaya yun baka magka-ulcer pa ako.

"Manang, aalis na po ako. Malalate na ako eh. Ingat po dito sa bahay." sabi ko 

"Ayy.. sandali lang. Uuwi na daw si Sean. Baka daw pumunta dito sabi nang kuya mo"

Hindi ko alam kung na anong sasabihin ko. Bakit? Bakit pa siya bumalik? Hindi pa ba sapat? 

"Ma'am baka malate po kayo. Pinapasibi lang po sa akin ni Sir Mark na sabihin ko sa inyo."

"Ahhh.. ganun po ba sige po una na po ako." ngumiti ako s kanya nang pilit.

Naglakad na ako papunta nang kotse. Ewan bigla na lang sumakit yung puso ko. Hindi ko alam kung paano ko kakausapin or papansinin. Kaya ko kaya?

"Ma'am sakay na po kayo. Baka malate kayo sa klase niyo." Nagulat ako sa boses ni manong. Hindi ko namalayan na nakarating na pala ako sa may kotse.

"Ahh.. sige po. Sorry po sa paghintay." sumakay na ako at pinaandar ni manong ang kotse at may bigla akong naisip na lugar na pwedeng makalimut kahit saglit lang.

"Manong,  baba na po pala ako dyan sa may kanto." sabi ko

"Ha Ma'am? Hindi po ba kayo papasok?"

"Hindi po muna. May pupuntahan po pala ako. Sige po baba na ako." sabi ko nang may tipid na ngiti sa mukha ko.

"Sige po. Ingat po kayo. Tawagan niyo na lang po ako kung magpapsundo po kayo"

"Sige po"

Nandito ako sa park, kung saan naranasan ko ang first heart break ko at nakit ang first love ko. Maraming batang naglalaro dito ngayon at naiingit ako sa kanila kasi parang wala silang problema. Sana bata na lang ako para wala akong pinoproblema.

Umupo muna ako sa bench na malapit sa isang puna at walang masyadong malalpit na tao. May nakita akong dalawang bata na nag-aasaran na nakapagpaala sa kanya. Kung hindi ba bumalik siya okay parin ba ako. 

"AHHHH!!!!! BAKIT KA PA BUMALIK!!! BWISIT!!! NAKAKAINIS!!!! SANA HINDI KA LANG BUMALIK.." naiyak na ako

"Bakit ka pa bumalik? *sobs* Ayaw mo na ba talagang sumaya ako ngayon *sobs* Ilang taon ka nawala at ngayon babalik ka? *sobs" ewan ko kung anong gagawin ko kung iiyak lang ako o pipigilan ko.

"Sabi mo babalik ka after 2 yrs *Sobs* Naghintay ako! UMASA AKO!! ANG SAKIT SAKIT!! ILANG TAON AKO NAGHINTAY SAYO! HININTAY KITA!!" humagulgol na ako at hindi ko alam kung abkit ganun lahat nang sakit bumabalik.

*FLASHBACK*

"Sean.. kailan ka babalik?" sabi ko habang umuiiyak ako

"After 2 yrs. Promise babalik ako at babalikan kita. Diba tayo hanggang huli. Hintayin mo lang ako ah." sabi niya

"Ayaw.. Hindi ako naniniwala.. baka mamaya maghintay ako hindi ka naman babalik"

"Hindi... Mag propromise ako na babalikan kita. After 2 yrs nandito na ako ulit. Sabay tayo mag-hihighschool diba at mag-college. PINKY SWEAR!" sabi niya at dun naniniwala na ako

"PINKY SWEAR" sabi ko na ngmiti na ako.

 

*PRESENT*

Nag-pinky swear siya sa akin.. Natandaan ko pa nun lagi akong nabibilang sa kalendaryo hanggang lumipas na ang 2 yrs hindi parin siya bumabalik. Highschool na ako pero wala parin siya. 

Hindi parin ako sumuko pero nung nalaman ko na may girlfriend na siya. Naghintay kasi ako at umasa eh. Kaya yun sa sobrang asa ko wala akong napala.

Naglakad na lang ako pauwi para pagod na ako pag-uwi at matulog. Sana paggising ko wala na akong problema. Matulog na ako wala na akong problema solve na paggising ko.

Bigla namang umulan buti may payong akong dala edi basang basa ako ngayon. Tumawid na nga ako. Malapit narin naman ako eh.

*HOUSE*

"Manang, hindi na pala po ako kakain. Aakyat na ako." sabi ko

"Ayy.. anak nandyan na pala si Sir Sean" sabi ni manang na lalong nagpasakit nang puso ko.

"AHH.. Sige po. Hintayin niya lang po si kuya pauwi narin naman ata yun eh."

"Tumawag kuya mo at sinabi na ikaw daw muna kumausap dahil malalte siya nang uwi. Mga 10 mins lang naman daw eh." sabi niya na talagang ayaw kong gawin.

"Kaya na niyan manang, malaki na siya" sabi ko

"Sige sabihin ko na lang sa kanya na wala pa kuya mo pero nandyan ka na at umakyat." 

"Sige po.Akyat na po ako at magpapahinga"

SEAN POV

"Sir, hintayin niyo na lang daw po si sir Mark at pauwi na rin naman po siya. HIndi po kasi kayo makakausap ngayon ni Ma'am Daniella eh. Napagod po kasi siya eh. Ipaghahanda ko lang po kayo nang juice" sabi ni Manang

"AHHH.. ganun po ba sige po. Thank you po" sabi ko

Nalungkot ako kasi ayaw niya akong kausapin. Oo alam ko na pinaasa ko sa siya na after 2 yrs babalik ako sa kanya. Naudlot lang yun dahil sa company problems namin eh. 

Sana mapatawd niya na ako para hindi na siya masaktan at malaman ang totoong nangyari. Mahal na mahal ko siya kaya kahit anong mangyayari babawiin ko siya at aamin na ako sa kanya.

A/N: HI PO! ANOTHER UD FROM ME! May bagong nanamang character at proproblemahin ko nanaman ang character na ito. Naiiyak ako habang sinusulat ito kasi hayy.. BASTA hahahaha.. Sige bye! Feel free to VOTE ang COMMENT! :) :) :)