( Zawgyi Version)
ယြီပင္းသည္ ေန႔လည္ေလာက္မွ ႏိုးလာသည္။
သူႏိုးလာေတာ့ အခန္းထဲ ျဖစ္ေန၍ သူေဘးပတ္လည္ကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္သည္။
" ငါ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ "
ထိုစဥ္ ရြီရင္း က အခန္းထဲ ဝင္လာၿပီး ေျပာသည္။
" ႏိုးၿပီလား? ဗိုက္ဆာ ၿပီလား? သက္ေကာ သက္သြားၿပီလား "
ယြီပင္း သည္ ရြီရင္း ကို စူးစိုက္ၾကည့္ရင္း
" မင္းက "
ရြီရင္း က သူ႔အေမးကို သိသည့္အလား ခ်က္ခ်င္း ျပန္ေျဖသည္။
" ငါက မင္းရဲ႕ အသက္သခင္ ေက်းဇူးရွင္ေလ ငါသာမင္းကို မေတြ႔ရင္ မင္း ငါ့ အိမ္ေ႐ွ႔ မွာ အျပင္းဖ်ားၿပီး ေသေနေလာက္ျပီ "
ယြီပင္း မွာ ေတာ့ သူမကို ေက်းဇူး တင္ လိုက္ၿပီး ထြက္သြား ရန္ျပင္လိုက္သည္။
" မိန္းကေလး အသက္ကယ္ေပးတဲ့
ေက်းဇူး တင္ ပါတယ္ မိန္းကေလး ကြၽန္ေတာ္ သြားပါေတာ့မယ္ "
ရြီရင္း က ထြက္သြားေသာယြီပင္းကို ျပာျပာသလဲ ေျပာလိုက္သည္။
" ေဝ့.. ေဝ..မသြားနဲ႔ဦးေလ မင္းက ဟန္သခင္ေလး တပည့္မလား "
ထိုစကားေၾကာင့္ ယြီပင္း ရြီရင္း ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေျပာသည္။
" မင္းက ငါ့ကို သိတယ္လား "
ရြီရင္း က မေျဖဘဲ တျခားဟာ ေျပာလိုက္သည္။
" ငါ မင္းစားဖို႔ ဆန္ျပဳတ္ ျပဳတ္ထားတာ စားသြားဦး
မင္းမစားရင္ သြန္ပစ္ရေတာ့မွာ "
ယြီပင္း သည္ လည္း ဗိုက္ဆာ ၍ ထိုင္စားလိုက္သည္။
ရြီရင္း က ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ေနေသာ ယြီပင္း ကို ေမးသည္။
" ေကာင္ ေလး မင္းနာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ ငါက ရြီရင္း "
ယြီပင္း က တစ္ခြန္းသာ ေျပာသည္။
" ယြီပင္း "
ရြီရင္း က ေျပာသည္။
" ယြီပင္း လွသားပဲ ဒါနဲ့ မင္း မေန႔က ဘာေတြ ျဖစ္ခဲ့လို႔လဲ ?? မဟုတ္မွ အိမ္က ထြက္လာတာလား
ဘာလို႔လဲ "
ယြီပင္း က ႐ိုး႐ိုး သာ ေျဖလိုက္သည္။
" ဒီအတိုင္း စိတ္ညစ္လို႔ "
YOU ARE READING
Life Of A King And His Destiny (BL)(Own Creation)
Fantasyသူက ငါ့ႏွလုံးသားထဲကို နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္း စိုက္ဝင္ေနတဲ့ ျမႇားတစ္စင္း လိုပဲ မင္းသာ အဲ့ျမႇားကို ငါ့ႏွလုံးသားထဲကေန ဆြဲထုတ္လိုက္ရင္ ငါ ဆက္ၿပီး ႐ွင္သန္ႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး
