Hindi ko mapaliwanag ang nararamdaman ko ngayon. Dapat ba akong maging masaya dahil nakikita ko ung mahal ko na masaya sa piling ng iba? O dapat bakong malungkot dahil nawala lang ako pansamantala sa iba na sya sumaya.
Masakit. Hindi ko alam kung bakit nakakaya kong panoorin silang sobrang saya sa mismong araw ng kanilang kasal. Hindi ko sila masisisi dahil wala ako sa panahong kailangan nyako. Hindi ko pwedeng sisihin ang babaeng pinagseselosan nya kung bakit ito nangyari. Malupit ngang talaga ang tadhana. Sa sampung taon na pinagsamahan namin ay hindi ko inakalang makakalimutan ko yon sa isang iglap. Diko alam na sa haba ng tinulog ko ganun na din kahaba mula nung sya ay sa iba na mahulog
------------------------------------------------------------------------hello po!! This is my first time writing a story here in wattpad so please bear with me kung marami mang grammatical errors, typo or litabg moments haha!! Ill try my best to make this as "the best" hehe love you all! ❤
