VVIP❣️
"က်ြတ္ က်ြတ္……"
ဗိုက္ကခ်ဳပ္ရိုးေၾကာင့္ သစ္ကူးမွာ နည္းနည္းေလးလႈပ္တာနဲ႔နာေတာ့သည္။
ဘာမွမစားရတဲ့အျပင္ အိပ္လို႔ကလဲမရေတာ့ နာတာကပိုသိသာေနသည္။
အေရးထဲ ဟိုေခြးပုက လူနာလာေမးတာကို အစားေတြတစ္ခုျပီးတစ္ခုစားျပေနတာ။
အထူးသျဖင့္ သစ္ကူးၾကိဳက္တဲ့ၾကက္ေၾကာ္ေပါ့။
ၾကက္ေပါင္ေတြကိုက္ျပီးစားေနတာ လည္နင္ေတာ့မဲ့အတိုင္း။
အဲ့ဒါတင္လားဆိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
သူ႔လင္ကပါ က်က္သေရမရွိလာ ရို ျပေနတာ။
လိုအပ္ရင္အနားမရွိတဲ့ ဘဲၾကီးကလဲ ဆရာဝန္နဲ႔ေတြ႔စရာရွိတာေၾကာင့္ သြားသတဲ့။
သနားစရာသစ္ကူးေလးမွာ ၾကက္ေၾကာ္လဲမစားရ။ ရိုလဲမရိုရနဲ႔။
အဟင့္ ငလူးမေရွ႕ကႏွစ္ေယာက္ သြားေလရာ ခလုတ္တိုက္ပါေစ။
ေမြးလာတဲ့ကေလး ဒင္းတို႔နဲ႔မတူဘဲ ဒီကလူေခ်ာသစ္ကူးနဲ႔တူပါေစ။
"သစ္ကူး စားအံုးမလား"
ေခြးပုေကာင္ဟာ ၾကက္ေၾကာ္ကိုမ်က္စိေရွ႕ေထာင္ကာေမးလာသည္။
ငါေနာ္ ကိုင္ေပါက္ပစ္လိုက္ရ။
"ယီးကိုစား……စားလို႔မရပါဘူးဆို
ေသာက္ခြက္လာေျပာင္မေနနဲ႔"
"ငိုးမရယ္ ငါကမင္းဗိုက္ဆာေနမလားဆိုျပီး
ေစတနာနဲ႔ေက်ြးတာေလ"
"မင္းေျမနိုး…ေစတနာရွိရင္ မင္းအစထဲက ဒီထဲယူမလာနဲ႔ေလ
အျပင္မွာစားပါလား"
"လအု ငါကမင္းကိုေတြ႔ခ်င္လို႔လာတာ အျပင္မွာေနျပီးဘာလုပ္ရမွာတုန္း"
"လခြမ္းပဲ ငါ့ေတြ႔ခ်င္ရင္ လူခ်ည္းပဲလာေလ"
"ေဘာပဲ လူခ်ည္းပဲလာေပမဲ့ ဗိုက္ကဆာတယ္ေလ
အထဲကအေကာင္ေလးကလဲ စားခ်င္ေနတာကို"
"လအုေလးေတာင္ အရာမေပၚေသးတဲ့ ကေလးကို
အေၾကာင္းျပ မင္းငတ္ရင္ငတ္တယ္ေပါ့"
လူယဥ္ေက်းႏွစ္ေယာက္နဲ႔ေတာ့ ေဆးရံုတစ္ခုလံုးလဲ ငလူးရပ္ကြက္က်လို႔။
သူတို႔ဆဲတာအေရးမၾကီးဘူး အေသးေလးဗိုက္ထဲက ေပါက္စကေမြးလာရင္ အဆဲသန္ေနေတာ့မွာ။
စိတ္ေတြဆင္းရဲလိုက္တာ။
Bossရယ္ ျမန္ျမန္လာပါေတာ့။
အယိုင္းတံုးေတြဆဲတာနဲ႔ Bossတပည့္ေလး လူရိုင္းျဖစ္ေတာ့မယ္။
