Bizim Şarkımız

Yarışma

Fazla hızlı gelişiyoruz .d
2 bin okunmaya ulaştık!!
Teşekkürler destek veren ve okuyan herkese ♡

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Alarmın sesiyle uyandım. 'Biraz daha uyusam nolur ki?' Diye düşünüp alarmı kapattım ve gözlerimi yeniden kapatttım. Sonrasında ise aklıma bu gün yarışmanın olduğu geldi. Doğal olarak hemen gözlerimi açtım ve giyindim. Sonra koşarak tuvalete girdim.

Elimi yüzümü yıkayıp mutfağa gittim. Mila kızarmış patatesleri büyük bir tabağa koyuyordu. Beni görünce gülümseyerek 'günaydın' dedi.

Kaan
"Günaydın."

Mila
"Çay yapıyorum az kaldı olcak. Yarışmadan önce son kez piyano çalalım mı?"

Kaan
"Oluur."
.
.
.
.
.
.
Mila
"B-baya iyiydin."

Kaan
"Sen de"

Gülümsedim ve piyanonun başından kalkıp hızlıca merdivenlerden indim.

Kaan
"Çay çay çay çay!"

Mila da arkamdan geldi. Çayları doldurdu.

Mila
"Hızlı yiyelim. Annemler neredeyse geldiler."

Kaan
"Tamam."
.
.
Hızlı hızlı kahvaltımızı yaptık.

Kaan
"Eline sağlık ablam"

Mila
"H-hah.. a-afiyet olsun"

Kaan
"Noldu bi tökezledin falan?"

Mila
"Hiiç"

Kaan
"Hmm. Gergin misin?"

Mila
"Biraz... sen?"

Kaan
"Çok"

Kapı çaldı. Mila gülümsedi ve tabakları tezgaha koydu. Ben de kapıya bakmaya gittim.

Annem
"Hazır mısınız?"

Kaan
"Evet."

Annem
"Tamam Mila'yı da çağır gelin. Baban arabada bekliyor.'

Kaan
"Tamam. MİLAAA!"

Mila koşarak geldi. İkimiz de ayakkabımızı giydik ve arabaya bindik. Kendimi çocukluğumda gibi hissettim. O zamanları ne kadar özlediğimi fark ettim...

Annem
"Size güveniyoruz."

Daha çok Mila'ya güveniyorlar. Bunu biliyorum. Hayır Mila'yı kıskanmıyorum. Sadece... En başından beri olan şey buydu. Hep bizi kıyasladılar. Bundan nefret ediyorum.

Annem
"Odaklanın. Hiçbir şey dikkatinizi dağıtamasın."

Her yarışmaya gideceğimiz zaman bunu söylerdi... Bunu özlemediğimi söylersem yalan olur. Yarış sonucunda bana kızmalarını bile özledim galiba...
.
.
.
.
.
.
Sonunda yarışmanın olacağı yere geldik. 20 dakika sonra başlayacaktı. Gözlerim tabi ki ilk önce Deniz'i arıyor.

Mila gözümü kısıp her yere baktığımı fark etti ve yanıma gelip hafifçe dirseğiyle bana vurdu ve kulağıma fısıldadı.

Mila
"Uuu Deniz'i mi arıyorsun sen?"

Kaan
"T-Tabi ki! O benim piyano öğretmenim o yüzden ilk önce onu aramam gayet doğal. Tamam mı?"

Deniz
"Hahaha burdayım."

Mila da ben de yavaşça kafalarımızı sesin geldiği yöne çevirdik. DENİZ KRAVAT TAKMIŞ.

Mila ve benim kravata baktığımızı anladı ve biraz daha yaklaştı