Ότι ονειρευόμουν 2...

Part 10

Pov Κωνσταντίνας
Μέσα στον ύπνο μου ακούω φωνές βλεπω η ωρα 3:30 σηκώνομαι γρήγορα και βγαίνω στο διάδρομο καταλαβαίνω ότι οι φωνές έρχονται από την κρεβατοκάμαρα χωρίς να χτυπήσω μπαίνω μέσα βλέπω την μαμά μου να κλαίει να φωνάζει και τον μπαμπα μου σε πανικό τρέχω κοντά στην μαμά μου.
Κ - μαμά που έχεις το κινητό σου να παρω τον γιατρό.
Μ - στο κομοδίνο.
Μπ - Κωνσταντίνα πάρε γρήγορα γρήγορα.
Κ - αχχχ μπαμπά ηρέμησε λίγο μας αγχώνεις όλους έτσι.
Αφού πήρα τον γιατρό μας είπε να πάμε στην κλινική. Πήραμε τον σάκο που είχε τα απαραίτητα για την μαμά και ξεκινήσαμε. Μετά από 10 λεπτά φτασαμε πήραν την μαμά για κάποιες εξετάσεις και εγώ περίμενα με τον μπαμπά έξω Ο οποίος μου έχει σπάσει τα νεύρα όλη την ώρα δε κάθησε καθόλου κάτω όλο πέρα δώθε πέρα δώθε ζαλιστηκα. Μετά από λίγο βλέπω τον γιατρό της να βγαίνει έξω. Πάμε γρήγορα κοντά του.
Γ - γεννάμε όλα κυλάνε φυσιολογικά και το πολύ μέχρι τις 6 θα έρθει στον κόσμο το αντράκι σας.
Φιλιππε μπορείς να έρθεις μέσα Αφού βάλεις την στολή σου .
Φεύγει ο γιατρός και ο μπαμπάς δεν έχει κουνηθεί από την θέση του .
Κ - άντε βρε μπαμπά πήγαινε τι περιμένεις .
Χωρίς να μίλησε φεύγει και πάει στον πάνω όροφο που είναι η μαιευτική.
Κάθομαι στις καρέκλες και περιμένω μόνη μου. Ανοίγω το κινητό και βλέπω τον Ορέστη μέσα μα καλά δεν κοιμάται του στέλνω μήνυμα.
Εγω" αγάπη δεν κοιμάσαι?"
Η απάντηση έρχεται γρήγορα.
Ορέστης " διαβάζω ακόμα εσύ πως και εισια ξύπνια?"
Εγω " γεννάμε "
Ορέστης " αντεε είστε στην κλινική?"
Εγω " Ναι είπε ο γιατρός το πολύ μέχρι τις 6 θα γεννήσει "
Ορέστης " τέλεια να μου στείλεις φωτογραφία εεε "
Εγώ " θα σου στείλω άντε σε αφήνω να διαβάσεις "
Ορέστης " δεν θα διαβάσω άλλο δεν μπορώ διαβάζω από τις 8 "
Εγώ " όπως νομίζεις "
Ορέστης " θέλεις να έρθω να σου κάνω παρέα?"
Εγω " όχι κάτσε να κοιμηθείς "
Ορέστης " είναι άδειο το κρεβάτι μου χωρίς εσένα "
Εγώ " μωρό μου άσε τα νάζια και πέσε να κοιμηθείς "
Ορέστης " καλά καλά άντε καληνυχτα "
Εγώ " καληνύχτα "
Αφού άφησα το κινητό με πήρε ο ύπνος. Κάποια στιγμή ένιωσε κάποιος να με σκουνταει. Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω τον μπαμπά μου.
Κ - τι έγινε μπαμπά?
Μπ - έλα έλα σήκω πήγε 8 η ώρα έλα να δεις τον αδελφό σου .
Σηκώνομαι από την καρέκλα και ακολουθώ τον μπαμπά μου που πάει στο δωμάτιο της μαμάς μπαίνουμε μέσα και βλέπω μόνο την μαμά ξαπλωμένη. Πάω κοντά της και την αγκαλιάζω.
Κ - πως είσαι μαμά μου?
Μ- καλά αγάπη τον είδες?
Κ - όχι ποτέ θα τον φέρουν?
Μπ - τώρα είπαν θα τον φέρουν .
Εκείνη την ώρα μπαίνει μέσα μια νοσοκόμα και τον είχε στην αγκαλιά τον δίνει στην μαμά μου και πάω κοντά της.
Κ - είναι πανέμορφος.
Μπ - εεε καλά τώρα παιδί δικό μου και να μην είναι όμορφο δεν γίνεται
Μ - μμμμμ μόνο δικό σου είναι το παιδί
Κ -έλα έλα μαμά δωστον μου λίγο να τον κρατήσω.
Μου τον δίνει και κάθομαι στην καρέκλα. Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι κρατάω τον αδελφό μου. Είμαι πολύ χαρούμενη. Τον πήρε ο ύπνος στην αγκαλιά μου και μετά από λίγο ήρθε ξανά η νοσοκόμα και τον πήρε.
Κ - εγώ θα πάω λίγο σπίτι να αλλάξω να κοιμηθώ και αν είναι θα έρθω πιο μετα .
Μ - να πας . Το απόγευμα θα έρθουν και οι παππούδες με τις γιαγιάδες σου άμα μπορείς κάνε λίγες δουλειές σπίτι άλλαξε σεντόνια στους ξενώνες και κανε και ότι άλλο βρεις .
Κ - καλά. Μπαμπά θα με πας ?
Μπ -Ναι πάμε.
Βγαίνουμε από την κλινική και σε λιγότερο από 20 λεπτά φτάσαμε σπίτι Ο μπαμπάς με άφησε και έφυγε. Μπήκα μέσα και ξάπλωσα κατευθείαν στον καναπέ και με πήρε ο ύπνος. Ξύπνησα κατά τις 12 πότε πέρασε η ώρα. Βλέπω έχω μήνυμα από τον Ορέστη και την Βαλερια ανοίγω πρώτα της Βαλεριας.
Βαλερια "καλημεραα. "
Εγω" Καλημέρα έχω νέα "
Βαλερια " για πες "
Εγώ "