Ben sana bakamıyordum seni ezberliyordum.
Neydi mutluluk? Avuç içlerin mi? Yoksa bileklerin mi? Şuan herşeyine muhtacım. Bitmiyor, geçip gitmiyor zaman. Zaman herşeyin ilacı derler. İyileşmek için kaç zaman gerek bana? Söylesine sevgilim zor olmuyor mu buram buram şerefsizlik kokmak? Söylesene sevgilim kapına dayanıp ağladığım günleri. Söylesene sevgilim düştüğüm sokaklarda kim kaldırdı beni?! Sus be sevgilim, sende sus. Zaten tek bildiğin şey. Bak bu şehrin tüm sokakları seni anlatıyor hep bana. Geç şimdi karşıma, dinle. Yavaş yavaş yok oluşumu izle!
Bir babam, bir de sen işte. İkinizde mahvettiniz beni. Git demiştin ya bana, işte o zaman gidecek bir yer bulamadım. Kendimden bile kaçamadım. Tutamadığın sözler, ettiğin yeminlerle kalakaldım. Dostlarım sırtıma sapladı, sevdiğimse kalbime. Bir insan hayatın ortasında bu kadar yalnız kalabilir mi? Oysa hep beraber olacağız derdin. Ben çok konuştum. Birazda sen anlat. Mesela anlat bana ezip geçtiğin hayallerimi! Anlat bana süründürüp gitmelerini! Anlat bana ölüme süreklediğin günleri. Anlat herkese. Anlat duysun, gençliğini çaldım bu kızın! Haysiyetin düşmesin diye susmuşluğum var. Anlat şimdi! Ben sustum. Tükendim, yoruldum. Nefes almak bu hayatta en kolay şeyken, şimdi neden bu kadar zor? Gökyüzü siyah desen inanırdım, inan. Şimdi dünyaları sersem önüne, nafile. Sonsuza kadar benim ol derdin, sonsuza kadar sensizim. Sonsuz dediğin aşk, bi hoşçakal lafıyla son buldu.
Sen hoşçakalma. Yüreğin sızılı kal. Bak hâlâ diyemiyorum. Dönmüyor dilim. ''Unut artık gelmez!'' dediler. Yıktım geçtim alemi. Eğer, eğer bir gün aklına gelirsem. O yerde unut beni. Gün gelir de ben gelmem artık. Zafer senin.
