Hiding Tyler Montero's Triplets [Revised]

Chapter 5

Nakatitig lang ako sa kisame. Naalala ko na naman ang mga nangyari noon.
Apat na taon na pala ang nakalipas.

“Mom are you mad? Im sorry.”

Napabangon ako ng lumundo ang kama. Ang umiiyak na mukha ng panganay ko ang bumungad sa’kin.

Agad lumambot ang puso ko, ayaw na ayaw kong makitang umiiyak ang isa man sa mga anak ko.

“Shh, of course not. Mommy will never be mad at you always remember that.” Niyakap ko siya ng mahigpit, masaya akong ipinakikita niya sa’kin ang side niyang ‘to, so vulnerable.

“Mom's sorry too.” Nagsumiksik siya sa leeg ko habang hinaplos haplos ko naman ang buhok niya.

It felt like a de javu, sa kanilang tatlo ay siya talaga ang nakakuha ng lahat lahat mula sa ama nila.

“Me too! Me too!” sumisigaw na ani ng bunso ko.

“What about me?” humihikab na segundo naman ng pangalawa.

“Come here babies, give mommy a hug,” They gave me a tight hug, wala na akong mahihiling pa kun’di ang makasama ang tatlong ito palagi.

“Let's sleep? Mom will lull you.”

Umayos naman sila ng higa sa kama, malaki naman ‘to kaya kasya kaming tatlo.

I started humming. Isa-isa ko silang binigyan ng halik sa noo. Hindi ko yata kakayanin kapag inilayo kayo sa akin...

“Mom wake up! Mom wake up!”

Naalimpungatan ako ng may maramdamang humahalik halik sa pisngi ko. Bumungad kaagad sa’kin ang mukha ng pinaka makulit kong bunso.

“You will cook adobo? You will cook adobo?” excited nitong tanong habang nagliliwanag ang mga mata.

“He keeps on asking me that earlier Mom. What an adobo addict.”

Napalingon ako kay X na hawak na naman ang cellphone niya. “Xyler, put that down. Ang aga aga iyan agad ang inaatupag mo.” saway ko sa kanya na kaagad naman niyang sinunod.

“I'm not an adobo addict, its just my favorite.” depensa naman ni Z. Natawa ako ng ngumuso ito.

“Really? Eating adobo more than three times a day. You sucks.”

Napaawang ang labi ko sa sinabi nito.

Tinampal ko ang nguso niya. “That's bad.” sermon ko rito at aba inirapan lang ako.

Hindi ko na lang sya pinansin at inikot ang paningin ko. Sandali, parang may kulang. Kaagad akong nag headcount at tama nga dalawa lang ang narito.

“Looking for Mr. sleepy head?” Napabalik ang tingin ko kay X ng inguso niya ang ilalim ng kama.

Agad naman akong bumaba at sinilip ang kama. There I saw Yhler whose sleeping peacefully. I chuckled, paano naman ‘to nakarating dito. Kaagad ko naman syang inakyat pabalik ng kama. Grabe hindi manlang nagising.

“Kuya Y is really sleepy, I wonder what was his dream about. ‘Cause mine, my dream is about dora.” humahagikhik na sabi ni Z. “Dora is seeking for adobo. Where are we going? ten, ten, ten, to tico's house! Where are we going? ten, ten, ten, to tico's house!” kumakanta kanta pa niyang sabi.

“Stop it Z. It's annoying.” hirit naman ni X.

“No, Swiper! No, swiping!” tukoy ni Z kay X nang akmang ibabato nito ang cellphone sa kanya.

“Hey, stop arguing wake Y up I'm gonna cook breakfast.” utos ko sa kanilang dalawa.

Akmang magrereklamo pa si X ng samaan ko ito ng tingin. Isinuot ko na ang tsinelas pero bago iyon hinarap ko muna si Z na kanina pa ako kinakalabit.