ilk defa bir sigarayı bitirdim,
koca hayatımda,
ilk defa bir sigarayı bitirdim,
koca hayatımda,ilk defa bu gece,
bir sigarayı bitirdim,
içime çeke çeke,
dumanı yaksa da genzimi,
ellerim titreye titreye,
varlığı bulanırsa da midemi,
bir sigarayı bitirdim,
koca hayatımda,ilk defa bu gece.
kimse yoktu evde,
ben ve yalnızlığım başbaşaydık gene,
aramıza bir yoldaş daha geldi bu gece,
sigarayı çektim içime,
öyle boşluğa bakarken aniden-
koca hayatımda ilk defa bu gece.
inanmazsın ama,
ne theo içindi bu sigara,
ne sigaraya sayesinde başladığım anna karina,
ne sare içindi bu sigara,
ne de vail içindi,
kendim hariç kimse için değildi bu sigara.
20 yaşında olmayı çektim içime,
20 yaşında olmak istememeyi çektim,
16 yaşımı özlemeyi çektim içime,
o zamanki güzel hayallerimi,
o zamanki rüyalarımı,
arkadaşlarımı.
kim kaldı ki o zamanlardan?
benden ve kalbimdeki yaradan başka,
gerçi yara da kabuk bağlayalı oluyor baya,
kim kaldı ki o zamanlardan?
ben ve az önce biten o sigaradan başka?
gerçi ben de değişeli oldu baya,
kim kaldı ki o zamanlardan?
az önce biten o sigaradan başka.
sigara dumanı girdi ciğerlerime,
hırsımı üfledim havaya,
hayata olan hıncımı,
uğradığım ihanetleri,
üzüldüğüm o zavallı günleri,
sigara dumanı girdikçe ciğerlerime,
içimde ne varsa eski bana ait,
hepsi dışarı çıktı,
sigaranın dumanından bile pisti belki-
20 yıllı hayatımın.
bu akşam tamam,
yarın sabah bambaşka biri olacak,
bu akşam tamam,
bu sigara son olacak,
yarın sabah bambaşka biri uyanacak,
içimdeki bu cenaze kalkacak,
yolumu tekrar çizeceğim ince ince,
içimdeki bu cenaze bir son bulacak,
yolumu öreceğim ilmek ilmek.
ama asla unutmayacağım,
sigara dumanıyla birlikte çıkıp giden hayallerimi,
eski dostlarımı, aşk sandıklarımı,
aşık olduklarımı,
asla unutmayacağım,
başarısızlığımı ve yalnızlığımı.
sigara biterken,
yavaş yavaş gözlerim kayıyor,
sanırım sigara bana iyi gelmiyor,
ama mutluyum,kafamdaki bütün sesler susuyor,
çenem ağrıyordu son birkaç saattir,
onu bile hissetmemeye başlıyorum,
konuşacak kimsesi olmayan kendimi yalnız bırakıyorum,
sessizce yatağa uzanıyorum,
hayır artık ağlamıyorum,
sessizce yatağa uzanıyorum,
kapıdan biri girer mi,
sigara içtiğini fark eder mi-
diye hiç korkmuyorum
yatağa uzanıyorum,
sessizliğin tadını çıkarıyorum,
etrafımdaki ve kafamdaki,
gün geçtikçe daha da yalnız oluyorum,
etraf daha da sessiz oluyor,
ama olsun,üzülmüyorum,
zaten hep başım ağrıyor,
böyle daha iyi,böyle daha iyi.
kimseye yazmıyorum bunu.
bu sadece bana özel,
gelecekteki ben,
buraya bir daha gelirim ve belki
tekrar yakarım o sigarayı,
sigara bittiğinde,
yeniden doğarım,
gerekirse eğer,
yeniden yaratılırım.
