Hypno

Hoofdstuk 2

Chris liep het economie lokaal uit. Hij wist zeker dat als Gary er ook was, dat hij het geen vijf seconde zou kunnen volhouden daar. Gary had gelijk. Ze gingen inderdaad examenstof oefenen. En niet zo'n beetje ook. Ze kregen elk een boekje met 6 examen teksten van examens van 2007, 2008 en 2006. Toen de leraar het lokaal uitliep om even koffie te halen lag de helft te slapen en hijzelf hielt het ook niet langer wakker en deed zijn ogen even dicht en opende ze pas weer toen de zoomer af ging en de economie leraar nog steeds niet terug was. Was hij nu maar meegegaan met Gary en Skyler. Die vent had niet eens door dat ze weg waren.

Chris liep richting de garderobe en bleef even bij het mzieklokaal wachten op Gary. Na een minuut kwam hij al aanlopen. Gary zag hem al staan en liep naar hem toe. 

'Yo, Chris, hoe was Eco?' vroeg hij.

'Zoals jij het had verwacht,' antwoordde Chris. 

'Saai en slaapverwekkend dus,' zei Gary.

Yep.'

'Had die vent nog door dat Sky en ik er niet waren?' 

'Echt niet. Kroonman had niet eens door dat de halve klas lag te slapen. Laat staan dat hij wist dat jij en Sky er niet waren. Nu we het er toch over hebben, waar is Sky?'                                                 

'Die bleef wat langer bij Mick in het ziekenhuis. Hoe dan ook, ik heb nu les, dus als je het niet erg vind'.

Gary liep lang Chris het muzieklokaal binnen.

'Hoe was het met Mick?' vroeg Chris nog even snel.                                                                          

Gary draaide zich om.

'Hij deed heel stoer alsof het niks was, maar hij was net een baby schildpadje dat op zijn rug was terecht gekomen en niet meer overeind kon komen,' zei hij lachend. Gary liep naar zijn plek toe en de leraar sloot de deur.

Chris vond het niet leuk dat Skyler bij Mick was gebleven. Nu moest hij alleen naar huis toe fietsen. Hij liep naar de garderobe. De garderobe was vuil, net als altijd. Overal lagen papiertjes en waren er prullenbakken omgevallen. Hij greep zijn jas van de kapstok en liep de deur uit. Buiten was het koud. Het schoolplein was leeg en de meeste mensen waren naar huis of ze zaten in de les. Chris liep naar de fietsenstalling om zijn fiets te halen. Het fietsenhok was ook een rommeltje. Elk jaar kwamen er meer fietsen bij en werd het alleen maar drukker. Chris had gelijk een nieuwe motivatie gevonden om te slagen dit jaar. Dan is hij voor altijd af van die drukke fietsenstallingen. Hij zag zijn fiets staan en stak zijn sleutel erin. Het slot sprong open en Chris sprong op zijn fiets en reed de schoolpoort uit. Tijdens het fietsen leek het nog kouder dan het al was. Gelukkig woonde hij slechts 10 minuten fietsen van de school vandaan. Tijdens het fietsen dacht hij aan Skyler. Waarom gaf ze toch zoveel om die arrogante patser van een Mick? Wat die vent mist aan hersenen, vult ie weer bij met meer spieren. Chris probeerde Mick voor te stellen zonder zijn spieren, maar kon hiervan geen goed beeld voorstellen. Wel weet hij dat Mick helemaal niks zou zijn zonder zijn spieren. Hij had namelijk een rotkop, lelijk weinig haar en het eq van een zak aardappelen. Hij had er normaal geen probleem mee dat Skyler een vriendje had. Skyler had twee vriendjes voor ze met Mick was en Chris had nooit een probleem met hun. Maar met Mick had hij dat wel. Als Skyler dan een vriendje had anders dan hemzelf, dan had het iemand moeten zijn die Skyler verdiend. Maar Skyler verdient zoveel beter dan Mick. Chris zou nog liever hebben dat Gary met Skyler zou hebben dan Mick. Als hij nou al in de brugklas tegen Gary had gezegd dat hij haar mocht hebben, dan had Skyler vast nooit een relatie begonnen met die patser. Of misschien had hij gelijk achter haar aan moeten gaan. Hij wist zeker dat Skyler hem enigszins wel had 'opgemerkt'. Hij was dan alleen nooit vrienden geworden met Gary. Zou dat het waard zijn geweest? Chris kon niet langer over die vraag nadenken, want hij zag zijn huis al in de verte staan. Een minuut later parkeerde hij zijn fiets in het schuurtje en haalde een sleutel uit zijn zak waarmee hij de deur opende.

Hij deed zijn jas uit en liep naar de kapstok in de hal. Hij liep door de woonkamer en zag dat zijn moeder al thuis was. Zijn moeder had ook in de gaten dat hij thuis was.                                             

'Hey Chris, hoe was school?' vroeg ze. Chris liep naar de kapstok en hing zijn jas op.

Hetzelfde,' zei hij op een vermoeiende toon. Hij liep naar de koelkast en haalde er een energiedrankje uit. Hij sloot de koelkast en haalde een stroopwafel uit een kastje ernaast.                                              

'Hetzelfde op een goede manier of een slechte manier?' vroeg zijn moeder.

Chris zuchtte. Waarom moeten moeders nou toch altijd zo door blijven gaan met het vragen hoe je dag was? Weten ze dan nooit dat we altijd een zware dag hebben en te moe zijn om te praten. Als we willen praten, dan doen we dat zelf wel.                                                                                                              

'Er tussen in,' zei Chris.

Nog wat nieuws gebeurd? Heb nog nieuwe cijfers?' vroeg ze. 

'Nee en nee,' zei Chris.  Hij liep naar de tafel toe en ging eraan zitten terwijl hij zijn stroopwafel opat. Hij zag de krant op tafel liggen met op de voorkant het nieuws over Drew Hupnos.   

'Heb je het nieuws al gehoord over die kinderlokker van hier?' vroeg zijn moeder.                                  

'Ja mam, hij is dood. Ik weet het', zei Chris.   

'Nou, wat zijn we weer gezellig,' zei mam. 'Heb je nou echt niks nieuws te vertellen?'    

Chris had weinig zin om te praten, maar hij zal wel moeten.

'Mick ligt in het ziekenhuis,' zei hij. 

'Skyler's vriendje Mick?'  

'Ja'

'Hoe is dat gebeurd?' 

'Hij heeft bij het trainen een spierband gescheurd.'

'Aai, dat is heel pijnlijk. Hoe reageerde Skyler daarop?'                                                                       

'Ze wist het niet. Niemand wist het. Ze kreeg een whatsapp in de pauze en toen zijn Skyler en Gary tijdens economie naar het ziekenhuis geweest om hem te bezoeken. Volgens Gary was hij net een klein schildpadje dat op zijn rug was gevallen en niet meer overeind kon komen.'   Chris' moeder lachte.                                                                                                                         

'Zijn die twee toen gewoon tijdens schooltijd hem op gaan zoeken?'

'Ja'

Hebben ze problemen daarmee gekregen?'

'Nee, de leraar had niet eens door dat ze er niet waren. Ze waren trouwens maar 1 les weg.'  

Die zijn er dan nog goed mee weggekomen. Denk erom dat jij zoiets nooit doet hoor.'                      

'Doe ik heus niet' Chris had er genoeg van. Hij pakte zijn blikje drinken en zijn tas en ging naar zijn kamer. Eenmaal daar gooide hij zijn tas op zijn bed en ging er zelf naast zitten. Hij pakte zijn afstandsbediening en zette zijn tv aan. Hij had even geen zin om huiswerk te maken. Dat zal hij wel in het tussenuur morgen op school maken.

Zoals gewoon was er weer niks leuks op tv, dus ging Chris toch maar aan zijn huiswerk. Met veel tegenzin pakte hij zijn economieschrift uit zijn tas en ging de opgaven maken uit het boekje dat de economieleraar had gegeven aan iedereen. Het was alleen moeilijk om te concentreren omdat hij de hele tijd alleen maar aan Skyler kon denken.

De volgende keer: Mick