Ephemeral (Short Story)

Ephemeral

"Mama! Na release na ang Mv ng BTS!" Nagmamadali akong tumakbo patungo kay mama. Hindi makapag hintay na maipakita ang inaabangan naming Mv ng Bts.

Umayos siya ng upo nang marinig ang sinabi ko. Ang Bts ay isang k-pop boy band na kinagigiliwan namin ni Mama. Nasa 30' s na ang Mama ko pero kung maka asta ay parang teenager pa.

Ako nga pala si Summer Rieka Balsem. 17 yrs old. Nakatira sa puso mo. Char. Pulis ang papa ko habang ang mama naman ay nananatili lang sa bahay.

I felt a rush of adrenaline as I clicked the play button. The song echoed in our house. My mom and I were both headbanging while chanting the names of the members .

"Kim namjoon, kim seokjin, jung hoseok, min yoongi, park jimin, kim taehyung, jeon jungkook, BTS!" We shouted our lungs out.

We we're in the middle of watching the MV 'Boy with Luv'. When my mom's phone rang from the dining area. She was compelled to answer the call.

" Summer, pause mo muna..." She was heading on the dining area when she looked at me again giving me sharp eyes

" Sinasabi ko sayo Summer Rieka Balsem!, alam na alam ko kung san nag stop yan! It was Taehyung's part. I'm warning you Summer, pag nakita kong naiba yan, goodbye ka na sa light bomb mo---"

"Oo na mama, just go answer the phone call kanina pa yan eh" I cut her words. Baka umabot pa kami ng bukas sa dami ng sinasabi ni Mama.

Katamtaman lang ang laki ng bahay namin. Sapat na para magkasya ang limang tao. May dalawa akong kapatid, actually kambal sila, si Storm at Cloud pero wala sila rito ngayon. Kasama nila si Papa. Namasyal sila sa Amusement park dahil day off ni Papa ngayon.

" Ang tagal naman ni Mama" A foolish grin escaped from my lips. Pwede ko namang i backward diba?

I was about to click the play button when I heard loud sirens. Is that police? I quickly rushed into the window. My eyes widen when I saw that the police cars stopped right in front of our house.

"Ma!" I called my mom but I didn't received any response.

Umalis ako sa tapat ng bintana at dali daling pinuntahan si mama sa dining area.

"Ma--" I trailed off when I noticed that she was too preoccupied. I felt nervous without any reason. I can sense something. I walked towards her.

" Summer, let's go to your papa" hindi na nagsayang pa ng oras si mama at dali daling naglakad palabas.

Ano bang nangyayari? Naguguluhan ako. Ganon pa man ay hindi na ako nag abalang mag tanong kay mama dahil mukang wala siya sa sarili.

Na estatwa si Mama sa harap ng aming pintuan. Nakita siguro ang mga pulis.

One of the police officer walked towards her.

"Are you Mrs. Balsem?" The police officer asked. My mom remained silent.

"Yes, she is" i answered for her. Are they going to take my mom? But what for? My mom is a good one.

Sumilay ang malungkot na ngiti sa labi ng police officer. "Can you please explain what is going on?" I asked. I am very confused.

Hindi ko na alam anong nagyayari.

"Officer Balsem......died"

"W-what?" Hindi makapaniwalang tanong ko. Tila ba isang bangungot lang ang narinig ko. Ang mga luha ko ay naipon sa aking mga mata, nagbabadyang tumulo.

"I'm sorry." Yumuko ang police officer.

Natulala ako.Nanlambot ang tuhod sa narinig. This can't be. Buhay ang papa ko!