Bir acı verdin ki bana ne diner bir ateş ki ne azalır söner
Kış işlemiş iliklerime ben bahar isterim ne yeltenir ne döner
Rüyalarım dahi ambargo altında
Duygu bombalarıyla ezilmekte bünyem
Kuruyup gidiyor ot dahi vermez hiç bir zerrem
Nasıl oluyor aklım almıyor
Tam unuttum dediğim yerden bir hatıran çıkıyor
Oysa bıraktım sana dair ne varsa hayatımda
Zaten pek çoğunu toprağa vermiştim zamanında
Hele yakıp yıkman yok mu kurduğum dünyaları
Gerçek hayatı perişan ettiğin yetmedi zehir ettin rüyaları
Kendimi cephede kalbinin yanından yaralanmış asker gibi hissediyorum
Ölüyorum mu yaşayacakmiyim bilmiyorum
Kimse benzemez bana demiştim hatırla
Akside mümkünmus aslında
Kimse benzemiyor sana dolmuyor yerin
Ama kimseyede mantıklı gelmiyor cinayet sebebin
