Kimsin Sen? | Texting

11.Bölüm

  ~Herkese iyi okumalar~

Kulaklığımı kulağıma taktım. Yürümeye başladım.

Yürürken karşıma üç tane tanımadığım birileri çıktı. Üçü de benim yaşımdalardı hemen hemen.

Umarım bişey yapmazlar çünkü bana doğru gelmeye başladılar. Ahh lanet olsun korkuyorum.

Koşsam mı acaba? Bence koşmalıyım. Hiç iyi niyetli insanlara benzemiyorlar çünkü. Onlara son kez bakıp koşmaya başladım. Yaklaşık 10 dakika koştuktan sonra ana caddeye ulaştım. Arkama baktığımda  peşimde olduklarını gördüm. Şuan arabalar geçiyor. Işığın yanmasını beklersem beni yakalarlar. Araba çarpma ihtimali var ama duramam
Ben de hiç düşünmeden caddeden karşıya koşarak geçtim.Bu sırada önüme bakmadım ve birine çarptım.

Kafamı kaldırdığımda Serkan'ı gördüm. Caddenin öbür ucuna baktığımda o çocukların orda olduğunu ve hala geldiklerini gördüm.

"Sen iyi misin? Neden koşuyorsun?"

"Serkan lütfen bana yardım et. Peşimde birileri var. Kim olduklarını bilmiyorum."

"Tamam tamam bir sakin ol."

Bu sırada çocuklar yanımıza gelmişti lanet olsun. Ben Serkan'ı kolunu tutmaya başladım. Serkan eliyle arkasına geçmemi sağladı. Benim önümde koruma gibi duruyordu.

"Kızı bize ver. " dedi çocuklardan biri.

"Bekle veririm." diyerek çocuğa kafa attı Serkan.

Umarım benim yüzümden ona bişey olmaz. Serkan hepsini dövdü. Buna cidden şaşırdım.

Bir iki kere yumruk yedi ama hepsini yerle bir etti.

Çocuklar kaçıp gittiler.

"Serkan sen iyi misin?" Kaşı patlamıştı.

"Ben iyiyim. Seni eve bırakıyım hadi gel."

Serkanla yürümeye başladık. Evin önüne geldik.

"İstersen içeri geç kaşına pansuman yapıyım."

"Gerek yok."

"En azından bunu yapmama izin ver. Benim yüzümden oldu."

"Peki tamam."

İkimiz de yukarı çıktık. Serkan koltuğa oturdu. Ben de batikon, pamuk ve yara bandı alıp Serkan'ın yanına oturdum. Elimle yüzünü bana doğru çevirdim. Batikonu pamuğa dökerek kaşına sürdüm. O sırada Serkan beni izliyordu.
Yara bandını da kaşına yapıştırdım.

"Ben artık gidiyim." dedi.

"Tamam."

Aşağıya indik.

"Teşekkür ederim Serkan Bolat."

Serkan sadece gülümsedi. Arkasını dönüp gitti.

_____

Bugün uyanamadım. Okula geç kalıyorum şuan. Aceleyle üzerime okul formamı giyinip evden hemen çıktım. Halam giderken ağzıma bişeyler tıkıştırdı. Jdjsmd

Koşa koşa okula geldim. Nasıl olsa ilk dersi kaçırıyorum acaba kantine inip yemek mi yesem diye düşünmedim değil. Sonra bu fikirden vazgeçip sınıfa çıktım.

Sınıfın kapısını tıklayıp içeri girdim.
Hoca direkt yerine geç dedi.

Ben de yerime oturdum. Uykulu gözlerle dersi dinlemeye başladım.

Tenefüs zili çalınca aşağıya kantine inip kendime bir bardak kahve aldım. Kantin çok dolu olduğu için sınıfa çıkmaya karar verdim. Sınıfa çıktığımda yerime oturdum. (Serkanla beraber oturuyor, Eda)

Serkan sırada oturuyor  önündeki kağıtları  inceliyordu. Kahve bardağını sırama koydum. Bu sırada, sıradaki dersin kitaplarını çantamdan çıkarttım. Sıranın üzerine koyarken
Kolum kahve bardağına çarptı. Bu sırada kahvenin yarısı Serkan'ın üzerine diğer yarısı ise Serkan'ın önündeki kağıtlara döküldü.

Serkan yavaş yavaş kafasını kaldırdı.

"Şşey ben özür dilerim. Bilerek olmadı."

"Bu benim projemdi ve son bir haftam var, bu projeyi vermek için.Sen de şuan üzerine kahve döktün. Bir aydır bunun için uğraşıyordum. "

"Cidden özür dilerim."

"Özür dilemem hiçbirşeyi değiştirmiyor. Sıcak kahvenin yarısını üstüme dökmen de cabası tabi."

Serkan çok sinirlendi ama ben bilerek yapmadım bunu.

"Bunu ben yetiştirmem imkansız yani"

"Beraber yaparız. Ben sana yardım ederim. Bence bitirebiliriz."

"Beraber mi? 1 haftada? "

"Hıhı"

Serkan bişey demeden sınıftan çıktı. Ne yaptım ben ya. Hayır yani kitabı sonra çıkarsam olmuyor yani.

Ceren hademeyi çağırdı. Kadın söylene söylene yerleri sildi. Sıranın üzerini de ben peçeteyle sildim.

Serkan da sınıfa geldi üzerini değişmişti. Bana çok kızgın bakıyor hala .

Günün kalanını umarım kazasız geçirebilirim...

Umarım bölümü beğenirsiniz. Elimden geldiğince uzun yazmaya çalıştım.,Buraya kadar okuyan herkese teşekkür ederim. 🖤