Vampir Okulum #wattys2015

bölüm 5

Arkadaşlar yandaki kız Belinda rolünde okursanız sevinirim :)

İnsanların hayatını dağıtmak kolaydır.Tek bir hareket,tek bir söz,tek bir davranış...O her şeyi yerle bir eden sözler,bütün hayallerimizi silip atmaktır.Ve benimde öyle oldu,hayal kuramıyorum artık.Gülemiyorum bile.Sahte bir gülümseme oluyor yüzümde,içten bir gülümseme değil.Tek düşünebildiğim şey şimdi ne yapacağım.Bugün ki sorunlarımdan nasıl kurtulacağım.Çünkü ileriyi düşündüğümde hiç bir zaman olmayacak ki artık.Normal bir yaşantım yokken nasıl normal düşüne bilirdim ki.Ne kadar düşünsem de istediğim şeyi elde edemeyecektim.Artık niye boşuna zaman kaybı yaşayayım ki.

O kız yanımızdan gittiğinde saçlarımı düzelterek etrafıma bakınmaya başlamıştım.Annemin anlattığı gibi ne sevimli kişilerdi.İlk günden beni tehdit edercesine konuşması..

Buraya geleli daha iki saat kırk beş dakika olmuştu.Ama sanki zaman geçmek bilmiyordu.Sebepsiz yere şimdiden bile olay olmuştu.Ve kim bilir daha neler olacaktı.Düşünmeye devam ederken müdür yardımcısının anons sesiyle meydan yerine gitmiştik.Bir kaç saniye boyunca müdür yardımcısı geldiğinde sesini düzelterek konuşmaya başladı.

-Eğitim yerleriniz belli oldu.Grup olarak dört aylık bir eğitim göreceksiniz.Panoya bakıp öğrenebilirsiniz.

Dedikten sonra konuşmasını yapıp oradan uzaklaşmıştı.Belinda yıda alıp panolara doğru baktığımızda ikimizde kırmızı gruptaydık.Grup başkanımız ise Dael Grande ydi. Panoya baktıktan sonra masalardan birinde bir kaç saat boyunca daha sohbet ettikten sonra odaya gitmiştik.Odaya geldiğimizde ise üzerimi değiştirerek salonun balkonuna geçmiştim.Sandalyeyi çekip oturduğumda boşa bakarak düşünüyordum.Yaşadıklarımı ve yaşayacaklarımı.Yarın eğitim görecektik,belki zorlanacaktım,belkide tam benlik bir iş yapacaktım.Ama içimden bir his zorlanacağım anlamına geliyor,ve zaten öyle olacak.Ne olduğumu bilmeden zayıf noktamdan vuruldum.Yaşayacaklarım karşısında sadece ağlamak ve susmakla yetindim.Konuşmaya çalışmadım,çünkü biliyordum ki konuşmaya çalıştığımda her şey daha kötüye gidecekti.Keşke hiç bir şey hissetmeme gibi bir yeteneğim olsaydı.İşte o zaman hayatımı yaşar en mutlu kişi olurdum.

******

Gözlerimi zorla açarak kalktığımda bedenim yorgundu.Tekrar uyuyup uyanmamak istiyordum.Bu düşündüğüme gülerek kendime cevap vermiştim."Sen zaten bir rüyadasın ve bu rüyadan hiç bir zaman çıkmayacaksın".Belinda ya baktığımda yatağında yoktu,banyodan ise su sesi geliyordu.Yüzümü yıkadıktan sonra giyinmek için dolabı açtığımda ne giyeceğimi düşünüyordum.Sıradan kot pantolon ve üzerine tişört çıkardıktan sonra nazikçe giymeye başlamıştım.O sırada Belinda bornozlu bir şekilde saçlarını havluyla kurulayarak içeriye girmişti.

-Erkencisin.

Dedim gülerek aynadan bakarken. Belinda ise elinde ki havluyu yatağın üzerine bırakarak konuşmaya başladı.

-Banyo etmeyi özledim.Öğrendiğimden bu yana odamdan çıkmadığım için banyo etmemiştim.

Ben ondan biraz da olsa iyiydim.Banyo etmeyi eksik etmiyordum. Belinda kıyafetlerini alarak başka bir odaya geçmişti.Ben ise saçlarımı tararken bir yandan da Belinda ya bakıyordum.Saate baktığımda ise buraya geleli ön üç saat yirmi iki dakika geçmişti.Saatleri bu kadar iyi takip etmemin sebebi ne buraya ne kadar dayanabileceğimdi.Belinda bir kaç dakika sonra odaya geldiğinde son hazırlıklarını yapıyordu.Ben ise onu hala bekliyorum.

-Bugün çıkabilecek miyiz acaba?

Belinda daha da hızlanarak son hazırlıklarını koşuşturarak yapmıştı.Onun bu haline gülerek ayakkabılarımı giymeye gitmiştim.Oda benim yaptığımı yaptıktan sonra odadan çıkarak eğitim yerine doğru gidiyorduk .Odadan çıktığımızda yaklaşık on , on beş dakika boyunca yürüdükten sonra geldiğimizde yoğun bir kalabalık vardı.Kendi grubumuza aramaya başladığımızda arkadan birinin sesini duyduğumuzda duraksayarak sesin geldiği yöne bakmıştım.Dün ki çarpıştığımız çocuktu bu.