Chapter 31
(A/N: ito na yong next part thanks sa mga naghintay at nagbasa..sorry sa mga typo error dun sa una.gabi kasi ako nagawa..sana magustuhan niyo tong next chapters..uhm. Nga pala kung meron man na wrong grammar sorry guys. Hindi ako magaling sa english e.lolss.sabi ng mga friend ko wag ko daw sirain ang kasal.pero?---sorry sa napakatagal na paghihintay:)
habang naglalakad ako papuntang altar nakikita ko na ang taong makakasama ko for the rest of my life..
looking at his face...the face that seem so familiar to me.. ang mukhang yon wag mong sabihin na siya yon..i can't believe this..if this a dream I don't want to wake up..kung panaginip nga ito
oo tama kayo..si si si
siya nga
the person who's my heart really belong
ang taong mahal ko
minamahal ko
at
mamahalin ko
for the rest of my life
MR. CHRIS STEPHEN CHAVEZ..
ibinigay ni kuya ang kamay ko kay chris.. kinuha naman ni chris na merong smile sa mga labi niya..oo gulat na gulat na gulat ako sa mga pangyayari..
wala akong nasabi.humarap kami sa dambana at doon doon naging malinaw sa akin ang lahat lahat..totoo nga ito.kami kami pala talaga ang para sa isa't isa. Hindi ako makapaniwala sa mga nagyari.. ng matapos na ang kasal nag punta kami sa reception.. at doon kita kong masaya ang lahat para sa amin. Hangang ngayon hindi pa din ako makapaniwala..
paano ngyari ang lahat ng ito? Matagal na kaya niya alam?
Doon sa reception merong lake pumunta ako malapit sa lake..
nakita ko ang sarili ko wearing a white gown.
"its true".sinabi ko habang nakatigin sa water ng lake..
habang tinitingnan ko ang sarili ko sa tubi meron pa akong nakikitang reflection dito at yon ay si chris...
niyakap niya ako habang nakatalikod ako..
"finally I found you. Zahmie. I found the time and the place were we can be together" he smile at me..shit as I said before.. nag mumukaha siyang prince charming..at meron akong nakikitang magandang nilalang sa harapan ko.
"I'm so thankful that you found me..pero--?" humarap ako sa kanya at tinitigan siya sa mata tapos hinawakan ko mukha niya
"pero nagtataka ka kung bakit ako?" hinawakan niya ang kamay ko at inilagay ito sa likod niya, niyakap niya ako ng mahigpit..
"paano? Matagal mo na ba itong alam?"
"hindi, tanda mo ba yong araw na nagkita tayo noong umuwi ako?"
"oo tanda ko pa!"
"di ba sabi ko sayo..pupunta ako sa kasal mo?!"
"oo, walang hiya ka alam mo na nun?" bumitiw ako sa hug niya at binatukan ko siya.
"oo"nag smile lang siya sa akin
"eh.bakit di mo sinabi?"
"kasi para magulat ka"hinawakan niya ang bewang ko at kamay ko.
Isinayaw niya ako kahit wala naman tugtog adik ang dami nakatigin sa amin na bisita..
"ah gnun.nagulat talaga ako..hoy ano ka ba bakit mo ko sinasayaw?"
"haa?..gusto ko lang"pumikit siya.ang tonge naman nito.amp
"ano?lakas ng trip mo ha?" natatawa kong sabi sa kanya
