For once ba na inisip mo na takasan na lang yung mga bagay na di mo kayang hawakan? Yung mga bagay na kahit gustong gusto mong ipaglaban ay unti-unting nadudulas sa 'yung mga kamay?
Yung gusto mo na lang mawala ng biglaan. Like you never exist. Para wala na yung sakit at lungkot na nararamdaman mo.
Bakit nga ba na iisip ng isang tao ang ganito? Sana kung may mapagsabihan siya. Sana kung may masasandalan siya sa oras na gusto na niyang sumuko. Sana kung may taong handa siyang damayan sa hira man o ligaya.
Sana kung meron na kahit pagod ka na may handang lumban para sayo.Pero kasi hanggang sana na lang tayo. Hanggang doon lang tayo.
Sana.
BINABASA MO ANG
In The Right Time [Soon]
Teen FictionAng buhay ay parang isang awitin. Masasabayan mo ang kanyang mga tuno at nais na iparating. Sa pamamagitan ng mga lirikong may nakatagong lihim. Lihim na pilit mo mang intindihin subalit may kakaibang hangarin. Hangarin na kahit salungat sa yong mit...