POV Tara.
Na school wacht ik op Samuel omdat we hadden afgesproken. Lisa heeft geen dag gezegd. Goed, dat ze chagrijnig is, kan gebeuren. Maar zó chagrijnig dat ze niet eens ''doei'' kan zeggen? Ze is de laatste tijd wel vaak humeurig. Ik zal daar vanavond is naar vragen aan Luke.
''Ben je er klaar voor?'' hoorde ik een bekende stem zeggen. Samuel.
''Waarvoor?'' zeg ik plagend terwijl ik mezelf omdraaide.
''Ik kan ook wel weer weg gaan hoor.'' grinnikt Samuel als hij zachtjes zijn lippen op de mijne drukt.
''Don't you even dare!'' zei ik met een overdreven kakstemmetje en giechel even. Samuel pakt mijn hand vast en kijkt me vragend aan. Iets als ''kunnen we?'' . Als bevestiging knijp ik even in zijn hand.
''Heb je zin in een ijsje? Jawel toch?'' Hij kijkt me even vragend aan. Ik knik gewoon even. Deze keer betaal ik wel gewoon zelf, denk ik bij mezelf. Ik laat Samuel zijn hand los en rommel in mijn tas om mijn portomonnee te zoeken.
''Wat ben jij aan het doen?'' vraagt Samuel nep-nieuwsgierig.
''Ik zoek m'n portomonnee.'' zeg ik wat afwezig. Ik weet wat er gaat komen.
''Ach nee joh, hoeft niet. Ik betaal wel voor m'n meisje.'' Hij probeert mijn hand weer vast te pakken.
''Is het goed als ik een keer trakteer?'' zeg ik wat onzeker. Samuel keek me eventjes verbaasd aan. Alsof zijn gezicht zei ''zo, da's nieuw.''
''Nou, well.. uhm. Waarom niet?'' glimlacht Samuel. Ik knik en geef hem een glimlach terug. Ik wil niet afhankelijk zijn van mensen. Misschien heb ik dat bij deze duidelijk gemaakt.
''Wil je mijn hand dan nu even loslaten...? Ik moet mijn portomonnee vinden.'' giechel ik. Samuel wordt een beetje rood en laat snel mijn hand los.
''Sorry schatje, ik wou je zó graag niet loslaten.'' hij steekt speels zijn tong uit.
''Jaja.'' grinnik ik en geef hem een zoen. Zodra ik mijn portomonnee heb gevonden lopen ik en Samuel richting de ijscoman.
''Hmmm... Wat zal ik eens nemen? Chocola? Pistache? Aardbei? Vanille? Citroen? Of gewoon allemaal? Want ja, als je trakteert, moet je wel goed trakteren.'' zegt Samuel lachend en geeft me een kus op mijn wang.
''Je pest me!'' probeer ik boos te zeggen, maar doordat Samuel zo lacht, kan ik niet anders dan ook lachen.
''Nee hoor. Ik ben bloedserieus. Lijkt me wel lekker... een chocola-pistache-aardbei-citroen-vanille-citroen ijsje.'' zegt Samuel en hij probeert een serieus gezicht te trekken.
''Hmm hmm... ijsJE nog wel...?'' Ik leg de nadruk op ''je'' en zie dat Samuel moet lachen.
Toen we allebei onze ijsjes hadden en ik dus had betaald, gaan we ergens op een bankje zitten beginnen we te likken aan onze ijsjes.
POV Samuel.
In de verte zag ik ik iemand die me bekend voor kwam. Shit. Een gast van die club.
''Eeeeehm, Taar?'' Ik probeer zoveel mogelijk niet te laten merken dat er iets is. Ze kijkt me zoet aan.
''Jaaaa Sam?'' Ze blijft me aankijken. ''Is er wat, Samuel?''
Goh. En of er iets is. Als die gast ons ziet, dan doet ie haar wat aan. Ik moet iets doen. ''Misschien, héél misschien, zouden we onze ijsjes ergens anders kunnen opeten? Misschien?'' Tara kijkt me niet-begrijpend aan.
''Waarom? Ik vindt het hier wel lekker. De zon die zo lekker in mijn gezicht schijnt. Hmmm.'' Ze leunt achterover en laat de zon in haar gezicht schijnen. Ze sluit haar ogen. Ik bijt zachtjes op mijn lip als ik die gast onze kant op zie lopen. Damn... What's gonna happen?
''Hey, Samuel. Heb je het d'r al verteld?'' Ik kijk hoe hij naast Tara gaat zitten en een arm om haar heen slaat. Ik zie hoe Tara schrikt en bleek begint te zien. Ze doet net alsof ze niet bang is. Wat is ze toch een sterk iemand...
''Heeft Samuel me wát al verteld?'' zegt Tara fel terwijl ze probeert los te komen uit zijn omhelzing. De gast begint te lachen. Heel hard.
''Heeft die kip je nog steeds niks verteld? Lekker dan. Dan vertel ik het haar. Waarvoor je dient, lekkerding. Je gaat voor ons werken, schatje.'' Hij begint met haar haar te spelen.
''Dat is NIET waar!'' roep ik naar hem, een beetje gestresst. Ze mag het niet weten. Ze mag het niet weten.
Die gast kijkt me boos aan. ''Je was het er anders best mee eens, toen we het bespraken. Ik kan je nog horen zeggen hoe lekker je haar wel niet vond, en dat je haar graag betrekt in ons plannetje.''
Ik zie hoe Tara haar adem inhoudt en vooral niet probeert te huilen. Shit, shit, shit, shit! Ze probeert mij aan te kijken.
''Is dat waar... S-Samuel?'' fluistert ze, net hard genoeg dat ik het versta.
''Ja. Echt wel. 100%. Yes. Yup. Yeah.'' hoor ik de gast achter Tara zeggen. Nog voordat ik ook maar iets kon zeggen, gooide Tara haar ijsje over mij heen en liep met grote stappen weg. Ik kan haar horen snikken. Shoot... Wat nu? Ik kijk de gast uit club woedend aan. Hij keek me nep-zielig aan.
''Wat nou, gast? Je had het haar ook zelf kunnen vertellen, maar daar was jij weer te pussy voor. NIet mijn schuld. Not at all. Maar goed. Je bent uit de club gezet. Veel geluk met dat zielige vriendin van je, als ze je nog wil.'' Lachend liet mij me achter. Helemaal alleen.
POV Tara.
Hoe kan hij? Wat een schoft! Wat een player! Wat een sukkel! Er kwamen duizenden negatieve gedachten over hem in me op. Steeds begon ik sneller te lopen naar huis. Ik probeer mijn tranen weg te vegen maar ze komen steeds terug. Ik hoor mijn moeder in mijn gedachtes nog zeggen ''een jongen is je tranen niet waard, schat.'' Bij die gedachte begon ik zelfs nog veel meer te huilen. Ik moet stoppen met dat gejank. Hij is het niet waard.
Wanneer ik thuis kom is er niemand thuis. Maar beter ook, denk ik. Snel ren ik naar boven, naar mijn kamer. Ik draai mijn kamerdeur op slot, en begin zachtjes opnieuw te huilen aan de rand van mijn bed.
