Το πείραμα

Ο Ζακ από μικρό παιδί ένιωθε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τον εαυτό του. Κάθε φορά που αντίκριζε μια γυναίκα, η πρώτη εικόνα που του ερχόταν στο μυαλό ήταν πως θα την άγγιζε σεξουαλικά ώστε να ικανοποιήσει τα άγρια ένστικτα του.

Η αρχή είχε γίνει με την δασκάλα του στην τελευταία τάξη του δημοτικού. Κάθε φορά που την έβλεπε μπροστά του, φαντασιωνόταν να της ξεσκίζει τα ρούχα και να την αγγίζει αχόρταγα παντού. Δεν ήταν λίγες οι φορές που παραμόνευε σε κάποια γωνία περιμένοντάς την, ώστε μόλις περνούσε από μπροστά του να την χτύπαγε και να πραγματοποιούσε μαζί της όλες του τις φαντασιώσεις. Αλλά πάντα τελευταία στιγμή δείλιαζε και έκανε πίσω. Δεν εμπιστευόταν ακόμα τις δυνάμεις του και δεν θα ρίσκαρε για τίποτα στον κόσμο να τον πιάσουν και να τον εμποδίσουν να ολοκληρώσει τις πράξεις του.

Έτσι έμενε μονάχα με τις αβάσταχτες φαντασιώσεις του, σφίγγοντας κάθε φορά τα δόντια όταν έπρεπε να συγκρατηθεί. Ο μόνος τρόπος για να μπορέσει να ξεσπάει τα άγρια ένστικτα του, ήταν να βλέπει, κρυφά από τους γονείς του, ταινίες βίας και σεξ στον υπολογιστή του. Με αυτό τον τρόπο ικανοποιούσε τον εαυτό του. Μόνο έτσι μπορούσε να συγκρατηθεί μακριά από τις έντονα παρορμητικές μεθόδους που σκεφτόταν.

Μέχρι που μεγάλωσε. Τελειώνοντας το σχολείο του, διάλεξε να σπουδάσει εγκληματολογία, μιας και ήταν το μόνο που τον εξίταρε πραγματικά. Αν και ο βασικότερος λόγος που την επέλεξε ήταν ότι ήθελε να μάθει πώς να προστατεύει καλύτερα τον εαυτό του χωρίς να κινεί υποψίες. Μαθαίνοντας τις μεθόδους και τις τακτικές αντιμετώπισης ενός εγκληματικού νου, θα μπορούσε να καταλάβει πως σκέπτονται οι σωφρονιστές. Έτσι θα ήξερε και πως να τους αποφεύγει.

Δεν είχε μόνιμο δεσμό στην ζωή του, μιας και οι σεξουαλικές του ιδιοτροπίες απωθούσαν όποια και αν έπεφτε στον δρόμο του. Γι' αυτό είχε φτάσει πλέον στο σημείο να πληρώνει πόρνες, ώστε να του ικανοποιούν αδιαμαρτύρητα κάθε του βίτσιο. Μέχρι που τις βαρέθηκε και αυτές.

Είχε χάσει τον πατέρα του από πολύ νωρίς κι έτσι ζούσε με την μητέρα του έχοντας εξασφαλίσει μια οικονομική άνεση. Άνεση που οφειλόταν στην ασφάλεια ζωής του πατέρα του. Η μητέρα του ήταν πολύ μεγάλη σε ηλικία για να μπορέσει να αντιληφθεί τις όποιες περίεργες κινήσεις του. Έτσι είχε άπλετο χρόνο στην διάθεση του να κάνει αυτά που του άρεσαν, χωρίς να έχει οποιονδήποτε έλεγχο και χωρίς να έχει ανάγκη να δουλέψει.