Melisa !.Deniz! Aren!
"Senin ne işin var burda."
"Asıl sizin ne işiniz var."
Seni aramaya çıktık işte sonra..
kafama taş düşmüş gibi ağrıyordu, en son hatırladığım ütümuze doğru gelen bir araba sonrası karanlık, gözlerimi daha iyi açıp kendime gelmeye başladım üçümüzde aynı yerdeydik neresiydi burası, ayağa kalkmaya çalıştım ama kolumdaki acıyla yerime geri uzandım, kolumda serum vardı kazamı yapmıştık.
Denizin yanına doğru uzanmaya çalıştım oda sanki canı yanıyor gibi sızlanıyordu.
"Deniz iyi misin?
"Aren burasi neresi nereye geldik biz ne işimiz var burda neden yataktayım kolumdaki serumda neyin nesi."
"Melisa o nerde ."
Kolumdaki serumu çıkarıp attım ayağa kalktığında her sey daha net gözükmeye başladı. Denizzz ,Melisa burda o burda!
koşarak odanın diğer yanında olan melisa'nın yanına gittim oda yatıyordu hâlâ, nerde olduğumuzu anlamak için pencereye doğru gittim ama fazla birşey gözükmüyordu,sadece ormanlık alan heryer ağaç ve küçük bir yol.
kapıya gidip vurmaya başladım, içerden sesler gelmeye başladı.
"Abi kızlar uyandı herhalde kapıyı tekmeliyorlar ."
"Gidin bakın buraya getirin üçünü de ."
"Deniz birileri geliyor kalk kalk Melisayı al yanına."
kapının arkasına geçip adamın gelmesini bekledim tam kapıyı açtığı sırada demiri kafasına geçirdim.
"Denizzzz kkkanka bu adam öldü mü ne yaptı."
"Aren adamı morkluk ettin kanka ne ölmesi direk allah rahmet eylesin yani."
"Deniz bunun şakası yok şuan ilk defa birinin kafaya demir vurdum gel bakalim şuna."
"Aren sesler gelmeye başladı ne yapıcaz."
"Düşün aren düşün arkaya ,arkaya al kapının adamı ben oyalarım hadi sen ."
Allahım neydi günahım diye yalvarmaya başladım.kanka bu adam üleş gibi kalkmıyor ki!
Melisa yanıma gelip bana yardım etti kapının arkasına taşıdık ama belimde hakkı rahmetine kavuştu.
kapıyı biraz kapatıp diğerinin gelmesini bekledik odanin içerisi biraz karanlık olduğundan denizle melisa kapının arkasına geçmişti bense zebellah gibi adam bekliyordum .
kapı açılır açılmaz direk onunda kafasına indirdim demiri. Allahım sen affet azrail şuan beni izliyor herhalde sıra bende diye , yumurta kırar gibi adamları indiriyordum .
"Kanka bence sen bunu hep yapsanmı ne eve koruma almaya gerek yok."
"Şurdan çıkalım sana lazım olucak bence deniz ne dersin ha."
deniz melisanın kolundan tutup koridora doğru ilerlemeye devam ettik, çıkışı bulmaya çalışıyordum ama koridorun her yeri ayıydı sanki labirente girmiş gibi hissediyordum kızları arkama alıp elimde demirle beraber ilerlemeye başladım.
şşşşş...
denizle olduğum yerde durdum sesler daha fazla gelmeye başladı. tam aşağı inecegimiz esnada 10 kişi önümüze geçti biri elimdeki demiri aldı biride eliyle ağzımı tutmaya başladı. kolumuzdan tutup koridor boyu sürütlemeye başladılar.
"Bırakın beeeee nereye götürüyorsunuz bizi ."
koridorun sonundaki odaya doğru gitmeye başladık,direnmeye başladım ama zorla götürüyorlardı üçümüzüde .
odaya girdigimizde arkası dönük biri vardı beni tek başıma odaya kitleyip çıktılar. bağıra bağıra kapıyı tekmelemeye başladımm .
"Açın be kapıyı."
arkamdan ses gelemeye başladı, tam döndüm burnumun dibinde bitti, arkamda kapı önümde o vardı aramızda hiç boşluk kalmayacak şekilde yakınlaştı, kulağıma eğilip
"şşş biraz sessiz."
ilk defa kalbimin bu kadar hızlı attığını hissettim elim ayağım titremeye başladı. Hızlıca elimle ittim onu kendimi sakinleşirtirmeye başladım ,tekrar yanıma geleceği sırada
"dur yaklaşma sakın."
"Ne o güzellik sorun mu var?
yanıma yaklaştığı sırada kalbimin atışını kontrol edemiyordum neden böyle oluyor anlam veremiyordum.
"Sana tek birşey diycem arkadaşını da alıp burdan gideceksin ama o birşeyler gördü seni sadece uyarırım ve başına neler gelir onuda saymakla bitiremem o yüzden onu da ya sen uyar yada ben uyarırım."
"Tamam tamam ben konuşurum onlara dokunma bırak gidelim nolur."
kendimi sakinleştirmek için kapıya yaslanıyordum yanıma gelip kapıyı açamaya başladı o o kadar yanındaki kokusu cok iyi geliyordu gözümü kapatıp kokusunu içime çektim neden bunu yaptım biliyordum ama yapmak istedim kapının açılma sesinden birden gözlerimi açtım.
"hadi bakalım diğer arkadaşlarının yanına gidelim dediğimi unutma sakın."
koridora çıktığımızda bizimkileri gördüm koşa koşa ikisinede sarıldım. Hadi gidelim burdan nolur çıkalım şu sacma yerden ,arkamıza bile bakmadan koşar adımlarla çıktık .
"Oh be dunya varmış biz ne yaşadık yaaa bir günde."
Melisaya baktığımda yerleri öpüyordu.
"Melisa ne yapıyorsun kanka."
"40 yıl hapiste kalmış gibi hissediyorum çıkışta yeri öpücem dedim."
eeee tek sorun şuan nereye gidecez ve arabamız bile yok .
"Karavan nerde?
"Aren hanım araba hazır isterseniz binin sizi şehir merkezine götürecek."
arabaya binip istanbulun göbeğinde bıraktılar eşyalarımız bile yok evin anahtarı felan hepsi karavanda gitti. kızlar simdi ne yapıcaz evin anahtarı bile yok , eve doğru yürümeye başladık metrodan indikten sonra eve doğru yürümeye başladık evin onu ne geldiğinde çilingiri arayıp kapıyı açtırdık o kadar yorgundukki üçümüz de yemegi yiyip uyuduk.
