5.Bölüm

42 30 26
                                    

Arkadaşlar biraz geriden alıyorum yazamadığım küçük bir yer vardı sonda:)

Şelale perisi zara'ya seslendi

"Sonunda geldin zara hep yollarını gözledim hep seni bekledim küçük dostum"

Zara biraz affaladı ama çaktırmayarak devam etti

"Hop hop! ben senin nereden küçük dostun oluyorum hem sende kimsin ve nasıl konuşuyorsun... Gerçi bu asıl doğam ve yaşam alanım olan yerde Her şey olabilir artık bundan bir şüphem yok ama sen çok ilginç bir şeysin ve nasıl konuşabiliyorsun onu çözemedim orayı kendimle daha sonra birebir tartışacağım" diye tek bir nefeste kelimlerini dizdi.

Su perisi ufak naif bir kahkaha patlattı ve şöyle devam etti.

"Ah küçük dostum tabi sen hatırlayamadın oysa ki kraliçe Elene'nin sana bunuda aktarmış olması lazımdı.Ama bir ara ben sana anlatırım."
Diye cümlesine nokta koydu.

Zara ise "Olur bir ara anlatırsın bana ama benim şimdi odama gitmem gerek odamı inceleyeceğim"dedi zara ve odasına adımladı.

Odasına geçtiği an havada uçuşan kağıtlar, birbiriyle konuşan dolaplar yatak örtüsü bile yerdeydi. Zara kafayı yemiş bir durumdaydı adeta çıldırmış gibiydi aklı vermiyordu. Oysa camlarda kapalı böyle bir şeyi nasıl olabilirdi diye düşünüyordu.

Ve dolap onunla konuşmaya başladı

" Hey Zara senin bizi Fark etmen için bunu yapmak zorundaydık" dedi. Zara ise
Fazla şaşırmışa benzemiyordu bunun sebeplerinden biriyse yaşadığı olaylar ve öğrendiği gerçekler artık bu yaşadığı hayattan her şeyi bekliyordu.
"Anlıyorum sizi Sizinle arkadaş olabilir miyim acaba?"

Diye sordu zara ve hepsi hep bir ağızdan onayladıklarını belli eden sözcükler çikardılar ve sonunda
Yatak örtüsü ise kendiliğinden düzenlendi ve zarayla konuşmaya başladı.
"Heyy! Zara ben senin yatak örtün biz kendimizi düzenleyebiliyoruz bir iş bile ellemen gerekmez" dedi.
Zara ise "Oleeeyyy" dedi.

Ve sonrasında şenliğe benzer bir kutlama yaptılar odada. Odasının bahçesi mutfağı bile vardı. Kendini çok şanslı ve rüyadaymış gibi hissediyordu. Ve odasını gezerken aniden ahşap zemine takıldı ve yere düştü ve yerde. Bir bölme vardı ve o bölmenin tutanağı vardı onu çekti ve ortalığı toz bürüdü.

Açtı ve ahşap ceviz ağacından yapılmış. Bir sandık çıktı içinde bir sürü malzeme vardı. Sonrasında gözüne bir mektup çarptı. Onu eline aldı ve tam okuyacakken 3000 yıllık ahşap elbise dolabı konuştu"Öğreneceklerin seni korkutup büyük bir şüpheye düşürebilir bu yüzden hazır olmalısın" Dedi. Ve tam o sırada büyük bir Çan sesi...

Evet okuriçelerim nasılsınız umarım ki iyisinizdir. Bölümüm nasıl sizce biraz heyecanlı bitmiş olabilir. Yorumlarda görüşlerinizi bildirirseniz gözünüzde daha güzel bir izlenim oluşturabilirim.🤭🤭🤗☘

ÜSTÜN DUYULARIN İNSANIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin