ဇာတ္သိမ္းပိုင္း-P2(ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)

640 75 2
                                    

Zawgyi:

      အာရံုမတက္ခင္အခ်ိန္တြင္ အေစာႀကီးႏိုးထလာၾကေသာ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္သည္ ရြာျပန္ဖို႔ခရီးစဥ္ကို အစျပဳၾကသည္။ ေက်ာင္းအတြက္ လိုအပ္သည္မ်ားဝယ္ရအံုးမည္ျဖစ္၍ ဦးစြာ ၂၄နာရီဖြင့္ေသာ shopping center တစ္ခုကိုသြားၾကသည္။

       ထိုမွတစ္ဆင့္ မႏၱေလးထြက္၍ အေဝးေျပးလမ္းမႀကီးဆီသို႔ ေမာင္းထြက္လာသည္။ ဓာတ္ဆီဆိုင္တြင္ ဆီအျပည့္ျဖည့္၍ လမ္းသြယ္ေလးကိုေကြ႔ခဲ့ၿပီး ရြာသြားသည့္လမ္းကို ဦးတည္လိုက္သည္။

      မေန႔ညကလည္း တစ္ညလံုး စာေလ့လာၿပီး ဘယ္ခ်ိန္မွအိပ္လည္းမသိ။ အခုလည္း အေစာႀကီးထရေသာေၾကာင့္ အကိုပင္ပန္းေနမည္ စိုးသည္။ ကိုယ္က လမ္းမသိေတာ့ သူ႔မွာမအိပ္ရဲ။ တစ္လမ္းလံုး လမ္းျပေပးေနသည္။ google map နဲ႔အဆင္ေျပတယ္ဆိုလည္းမရ...။

     ကားေမာင္းေနရာမွ အသံမၾကားမိေတာ့၍ အကို႔ကို လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ေခာင္းေလးတေရြ႔ေရြ႔နဲ႔ အိပ္ငိုက္ေနၿပီ။ ဒီလိုပံုစံနဲ႔ သူက တစ္ေယာက္တည္းျပန္မယ္ တကဲကဲလုပ္ေနေသးတယ္။ တကယ္ မလြယ္တဲ့အကို....။

     လမ္းေတြကခံုေတာ့ အကို႔ေခါင္းေလး ယိမ္းထိုးေနၿပီ။ ယမ္းခာေနေသာ အကို႔ပံုေလးကို မၾကည့္ရက္ေတာ့...။ ဘယ္ဘက္လက္ေလးႏွင့္ အကို႔ေခါင္းကို ခံထားေပးေတာ့ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး အိပ္သြားသည္။

မတတ္ႏိုင္ဘူး.....။ လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ ထိန္းေမာင္းရေတာ့မွာပဲ.........။

တၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ ေနလို႔ေကာင္းလိုက္တာ...။ ခနေလး ငါအခုအိပ္ေပ်ာ္ေနတာလား....။ ဟာ...မျဖစ္ေသးပာဘူး။ ငါအိပ္လို႔မရဘူး...။

    အသိစိတ္တို႔ႏိုးလာသည္ႏွင့္အတူ မ်က္လံုးေလး ဖြင့္လာေတာ့......ဟမ္...။ ငါဘယ္လိုႀကီးအိပ္ေနတာလဲ...။

    ခြန္းစည္သာ ဇက္ကနဲ ထ လိုက္ၿပီး ရဲမာန္ခ ကို အားနာသည့္ အၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္ကာ

"ႏိႉးလိုက္တာ မဟုတ္ဘူး..."

"မႏိႉးရက္ပါဘူးဗ်ာ...."

"မႏိႉးေတာ့ မင္း ပင္ပန္းတာေပါ့..."

"အကို႔ေၾကာင့္နဲ႔ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မပင္ပန္းဘူး"

My Cherished Person (Mini story)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz