ALAYLI SOKAK

1. BÖLÜM

İstanbul.Şu şairlerin ağzından düşmeyen aşklara mezar,yaşanmışlıklara yuva olmuş ve tarihin gelip geçtiği koca şehir.Ankara'nın ayazından uzaklaşıp İstanbul'un sıcağına,insanlarına alışmaya çabalamak gerçekten zorlayacak olsada Galata kulesi'nin ihtişamlı görüntüsü için her şeye değermiş gibi geliyordu.Selda arkamdan yaklaşarak omzuma dokundu."Nalan!Bir saattir sana sesleniyorum.İyi misin?"dedi."Sanırım Galataya daldım.Duymamışım."dedim.Selda yılların dostluğunu taşıdığım insandı.İlk aşklarımız,ergenlik dönemi atar giderlerimiz,sivilcelerimiz ve kalp kırıklarımız hepsinde yan yana olduğum insandı.Haylaz iki kardeş gibiydik.Selda haylaz deli-dolu olan bense hep frenleyen olgun tipleme.Ailelerimizi bırakıp,yaşanmışlıklarımızı bırakıp gelmiştik İstanbula.Selda İstanbul Üniverstesi Edebiyat fakültesi'ni ben ise Boğaziçi Üniversitesi Tarih Fakültesini kazanmıştım.Bir hafta içinde üniverste başlayacak ve yoğun bir tempoya ayak uydurmak zorunda kalacaktık.En azından evimizi yerleştirmek için bir haftamız vardı.Eşyalarımız eve bırakılmıştı.Evimiz biraz eski fakat bana göre ruhu olan bir yapıydı.Zamanında beyaz ya da krem olan evin dış cephesi zamanla ve yağmurla biraz kararmıştı.Ev müstakil ve üç katlıydı.Ayriyeten çok büyük olmasada güzel bir bahçesi vardı.Zemin katta Birant amca kalıyordu.Yapayalnız biriydi.Söylediğine göre bizim gelişimiz eve neşe getirmişti.Zamanın farkedilmeyen şairlerindendi.Sürekli yazmış,sürekli okumuş ve sürekli sevmişti.Diğer şairler aksine tek bir kadını sevdiğini söylemiş ve henüz bize söylemediği nedenlerden onu kaybetmişti.Onun gidişi onun tabiriyle 'yangın'dı.Sevdiği kadının adı da Nalan'mış.Biz yavaş eşyaları taşırken sağolsun Birant amca pikap'ına bir Sezen Aksu plağı yerleştirmiş bizi de hafif bir hüzün ve buruk bir heyecan kaplamıştı.Yeni evin heyecanı,yeni bir ortamın heyecanı ve nakaratın heyecanı sarmıştı her birimizi.Eşyalarımız tek tek yerleştirmiş,ortalığın temizliğini tamamiyle bitmişti.Selda bir çay koymuş,İstanbul da ise güneş yerini yıldızların acı ışıltısına bırakmaya başlamıştı.Birant amca ise elinde defteriyle bir şeyler karalıyordu.Birant amca altmış yaşlarının ortasında,uzun boylu ve geniş omuzlu biriydi.Yılların ve yangın sevdasının dahi çürütemediği bir duruşu vardı.Zamanında siyah olduğu belli olan fakat şimdilerde beyazlar düşmüş saçları vardı.Duruşu mağrurdu ama yinede belli bir naifliğide vardı.Siyah gözlerine oturmuş hüzün yıldızları halen parlıyor,gözlerinin birer dipsiz kuyuya benzemesini sağlıyordu.Kendi odalarımız ve oturma odasının bir kısmını-en azından bize yetecek kadarını-yerleştirmiştik.Az sonra Selda gelmiş ve çaylarımızı getirmişti.Biraz daha sohbet ettikten sonra Birant amca evine inmiş biz ise odalarımıza dağılmıştık.Anneme evin bir kısmını yerleştirdiğimiz ve onu çok sevdiğimi belirten bir mesaj attım.Benim odamın bir kısmı ahşap bir kısmı demir mobilyalardan oluşuyordu.Yatağımın demir bir iskeleti vardı.Duvarları beyazdı ve duvarların tam ortasından nane yeşili iki çizgi geçiyordu.Büyük bir balkona ve azıcık manzaraya sahipti.Dolabımı bir antikacıdan almıştım.Beyamca'nın anlattığına göre dolabın altmış yıllık bir tarihi varmış.Dolabı bir İstanbul hanımefendisi getirip hiç bir şey talep etmeden bırakmış.Söylediğine göre dolap-bu arada dolap oyma-sevdiği adam tarafından bizzat yapılmış ve hanımefendiye evlendikleri gün hediye edilmiş.Dolabın acı bir yanı vardı yalnız söylendiğine göre.Hanımefendinin eşi dolabın iç kısmına hanımefendiye ne kadar şiir yazdıysa hepsini yazmış kağıtlara ve yerleştirmiş çivi ile.Mutluluk nasip olmamış fakat evlendikten bir kaç yıl sonra hanımefendinin eşi vefat etmiş,hanımefendi yıllarca kullanmış dolabı ama yakın zaman içinde eve haciz gelince dolabının banka deposunu değil başka birinin odasını süslemesini isteyerek bütün anılarını bırakmış antikacıya.Eşyalarımın arasında kitaplarımdan sonra gelen en değerli eşyaydı benim için.Biraz Kafka ve biraz müzikten sonra yatağıma uzandım.Yeni bir dönemin ilk gecesinde garip bir huzurla uykuya daldım.