PALINDROME ~

Chapter 6 ~

SAI’s POV

ang ganda sana, kaya lang naman, bakit kelangan naka nganga? hahaha! pero okay lang.. ang ganda nya pa rin. kaya lang mataray. ai nako. teka, hindi yung babaeng yun ang misyon ko kaya ako nandito sa restaurant. yung daddy ko kasi, sabi dito kame magkita.. asan na ba yun?

hanap..

hanap..

hanap..

ay! ayun!

“Son! im really glad! pumayag ka na sumunod sakin dito sa pinas..” yeah, sa London na kasi ako lumaki, peru kahit naman ganun, marunong ako magtagalog, parehong pinoy ang mga magulang ko..kaya kung mag-usap kame tagalong din.

“yeah, dad.. gusto ko kasing malaman kung anung kaibahan ng pilipinas sa London..”

“so, any difference?”

“maybe the girls here? hahahah!”

“napaka pilyo mo anak..peru, would you mind to stay here?”

“stay here? yeah.. I mean, for 3 months siguro, pwede naman..”

“no, son. I mean, for good.”

“what?! dad.. ayo--..”

“please, kadarating mo pa lang naman, hindi naman siguro masama na itry mo di ba? kung ayaw mo talaga..sige, papayag ako na bumalik ka na sa London.” anu ba yan, ang arte ng dad ko.. tsk.

“sige po, pero pag hindi ko talaga nagustuhan, uuwi ako sa London..” and its final, ayoko dito.

sa condo

nagtataka kayo bakit merun akong condo? bigay ng dad ko, para daw hindi ako sa hotel mag stay..

yes. this is my first time na pumunta sa Philippines. na amaze ako, ang ganda naman kasi talaga. at hindi ko makalimutan ang babaeng nakita ko sa restaurant knina. she’s almost perfect. sayang lang talaga. ang taray. hahahah! pero baka kasi nabigla lang? ay! basta! hahanapin ko xa ulit. sana makita ko xa.

*phone vibrates*

“son..”

“oh, ma! bakit napatawag ka?” yes, naiwan pa kasi si mama sa London, may mga aasikasuhin pa dw xang mga business matters dun. workaholic lang ee..

“just checking on you, wala ka bang jet lag?”

“ngayon ko pa lang po nararamdaman, tsaka, ang hirap po mag adjust ng oras.. pero okay naman po ako, ikaw ma? hindi ka ba nabobored jan?”

“pano ako mabobored? ang daming trabaho pa dito.. tinawagan lang kita, kasi namimis kita..” ui ang sweet tlga ni mama!

“I miss you too ma..” oo sobrang namimis ko na xa!

=____= mama’s boy ako ee.

“sige na son, at magpahinga ka muna, ayusin mo na ang mga papers mo para makapag enroll ka na jan, don’t waste your time okay?”

“enroll? ma naman, akala ko magbabakasyon lang ako dito? bakit merung enrollment na magaganap?” ang mga magulang ko, pinagpplanuhan na ang buhay ko..

kung kelan may isip na ako.. =___=

“di ba sabi mo daw sa dad mo ittry mo daw na mag stay jan, pumayag ka daw? so, kesa masayang ang mga araw mo, mag enroll ka na lang sa isang university..” mukhang wala na akong kawala..

“yes ma, siga na po. I’ll do what you want.  take care, I love you!”

“I love you too, son..salamat!”

at natapos din ang pag uusap namin.. hindi ko namalayan… nakatulog na ako..