O Mutlu Olsun

Seni Seviyorum

Merhabalarr canlarım
Sarılalım sıkı sıkıı 🌠

Bu bölümü de armyhavva' ya ithaf ediyorum.
Bana gerçekten görmeden sevmeyi öğrettiniz. Ben sizi seviyordum evet ama beni bu kadar düşündüğünüzü bilmiyordum. Üzüldüğüm zaman bir mesajınla mutlu ettin beni, yüzümü güldürdün. Ben seni, sizi hiç bir zaman takipçi olarak görmedim benim amacım hiç bir zaman o olmadı.
Yazdığım satırlarla beni tanıyıp da destek olan, arkadaş olan sana  itaf ettim bu bölümü...
^ ^

Seni seviyorum dediiii!!!!

Beynimin içinde bu cümle dolanıyordu ve istemsiz bir şekilde gözümden yaşlar süzülüyordu.

"Bende seni seviyorum..."  elini uzatıp gözümden akan yaşı sildi ve bana sarıldı.

                          ***
Uzun zamandır uyumadığım kadar huzurlu uyudum.
Uyandım, banyoya gidip elimi yüzümü yıkayıp aşağı indim. Bu gün dersimiz öğleden sonraydı bu yüzden güzel bir kahvaltı yapacak kadar vaktimiz vardı. Benden başka kimse uyanmamıştı.

Dolaptan yumurta, süt ve peynir alıp tezgaha koydum. Yumurtaları kırıp süt ve un da kattıktan sonra ocakta peyniri eritip karışımı da döküp tam Sevdiğimin sevdiği gibi peynirli omlet yaptım. Bu sırada bir ses duyuldu.

"Günaydın güzellik." tabi ki sevdiceğimdi.

"Günaydın, ama hastasın keşke kalkmasaydın."

"İlacım karşımda, bir şey olmaz." tabi ki gene cevap vermeden gözlerimi kaçırdım.

"Ee yardım edeyim mi?"

"Hastasın dinlen."

"İyi oldum ben, bir güzellik bana çok iyi baktı."

"Öylemi, o güzellik ateşine baksın, yoksa yardım edebilirsin." elimi alnına koyup ateşine baktım, ateşi yoktu. Sesi de iyidi, iyileşmişti.

" Yardım edebilirsiniz."

"Peki." dedi ve dolaptan kahvaltılıkları çıkardı. Bense salatalık, domates doğramaya başladım, çayı da demledikten sonra sofra hazırdı.
Zeynep ve Özgür de uyanmıştı.

"Günaydın niye bu kadar şeyi tek başına hazırladın?" dedi Zeynep

"Tek başıma değil Kağan la hazırladık."

" Oo." dedi ve göz kırptı. Sonra kapı çaldı, Melis ve Ece geldi.

"Günaydın."

"Günaydın."

Sofraya geçtik hep beraber. Sofra kalabalık, herkes sohbet halinde. Çok güzeldi. Benim gözlerim Kağan da Kağan'ın gözleri bende. Gözlerimizle anlaşıyorduk, gözlerimizle konuşuyorduk.

" Ellerine sağlık yenge. "

"Ellerine sağlık güzelim."

"Ellerine sağlık."

"Afiyet olsun." kızlarla sofrayı toplamaya başladık.

"Akşam güzel geçmiş herhalde." dedi Zeynep bizim kızların gözleri büyüdü, 'noldu' der gibi bakıyorlardı.
Hiç uzatmadan konuya girdim.

"Seni seviyorum dedi." hepsi sanki bilmiyormuş gibi çok şaşırdılar.

"Sevgilisiniz yani."

"Yani." Melis, Ece bana sarıldılar.

"Ne güzel bir arkadaşlığınız var." dedi Zeynep gözü dolmuş bir şekilde.

"Gel." dedim ve dördümüz sarıldık. Kağan bu sırada içeri girdi.

"Yanlış zamanda geldim herhalde." diyip arkasını döndü Zeynepse Kağan'ın koluna vurdu ve yarı ağlayan yarı gülen bir ifadeyle bize baktı.

"Ne gereksiz duygulanıyorsunuz ya."

"Sen öküzsün." dedi Zeynep. Biz ise kızlarla gülmeye başladık.

"Yağmur' a sor öküz müyüm?" tüm gözler bana çevrildi bense utanmıştım gene. Bu sefer Kağan'ın yüzünde ki gülümseme büyüdü. Bunun hesabını soracaktım.

"Kızı utandırma." dedi Zeynep.

"Tamam tamam. Ben su alacaktım."

"İlacını içtin mi?" dedim suyu ona uzatırken.

"İçmedim." dedi ve kızlar bakmazken 'benim ilacım sensin' dedi sessizce. Bense gene gözlerimi kaçırdım.

Canım umarım bölümü beğenmişsindir. 💜

Bölümü oylamayı unutmayın <3

Evett umarım bölümü beğenmişsinizdir. Bölümleri kısa kısa tutuyorum şu yoğun dönemlerde sizi çok yormak istemiyorum. Umarım kafanızı dağıtabilmişimdir. Uzun zamandır sormuyordum, söylemiyordum.

Umarım sizi mutlu edebilmişimdir.💞

Çünkü mutlu olmaya ihtiyacımız var...