POSSESSIVE 22: Khairro Sanford

CHAPTER 8

This was supposed to be 3k words only. Tapos sabi ko, parang hindi pa sapat. Parang kulang. Kaya hayon, dinagdagan ko at umabot ako ng 4.7k 🤦🏻‍♀️ Nag-uumpisa ka na naman selp 😅

CHAPTER 8

KHAIRRO WAS busy making breakfast while Eliza was just sitting on the breakfast table, comforter wrapped around her body again while sipping her coffee. Khairro's place was so cold and being wrapped in a comforter has always been her comfort zone, she doesn't know why. At sobrang lambot at bango ng comforter ni Khairro kaya naman naadik siyang gamitin palagi.

Speaking of Khairro...

Pasimple niyang sinundan ito ng tingin habang nagluluto ng agahan nito. Kapagkuwan ay wala sa sariling bumaba ang tingin niya sa maumbok nitong pang-upo saka tumuon ang mga niya sa 'kaibigan' nitong sumaludo kanina nang magising siya.

Eliza was so embarrassed that she didn't breathe a word of it.

Iyon ang unang beses na nakaramdam siya ng matigas na etits. Goodness! Hindi niya alam kung dapat ba niya iyong idagdag sa life experiences niya. Nakakaloka!

She doesn't want to tell anyone what happened, she really doesn't want to, but she was having a hard time keeping it to herself because, well, it concerns Khairro too.

"Pangit?"

"Yeah?"

"Bakit matigas ka kanina ng magising ako?"

Kunot ang nuong nilingon siya ng binata. "Matigas?"

"Yeah." Bumaba ang tingin niya sa pagkalalaki nito at hindi iyon nakatakas kay Khairro. "Matigas yang ... ano mo ng magising ako at dahil yakap-yakap mo ako, sinusundot-sundot niya ang hita ko. Muntik na akong mahimatay sa sobrang gulat, Pangit."

Khairro looked down on his crotch and cleared his throat before giving back his attention to their breakfast. "It's morning wood. It's normal."

"Ah." Tumango-tango si Eliza saka sumimsim ng kape. "Bakit nuong mga nakaraang araw hindi naman yan matigas?"

"Bakit? Yakap ba kita nuong nga nakaraang araw?" Balik tanong sa kaniya ni Khairro.

Natahimik si Eliza saka nagtanong ulit. "Masakit ba? Hindi ba kailangan kayong labasang mga lalaki kung hindi masasaktan kayo? Nagsari—" tumigil si Eliza sa pagtatanong dahil parang nakakahiya namang tanungin si Pangit kung nagsarili ito.

May hiya pa rin pala ako.

"What were you saying?"

Umiling si Eliza. "Nothing. By the way," iniba niya ang topic, "kumusta na 'yong paghahanap sa mga nanloob sa condo ko?"

Nilingon siya ni Khairro. "Gusto mo nang umuwi?"

Tumango si Eliza. "Gusto ko na ring magtrabaho. Alam kong palaging absent ang boss ko at palagi akong galit, pero kailangan niya ako ngayon sa opisina. He loves taking care of his triplets and he can only do that if i'm at work."

"So it has nothing to do with running away from me?"

Napatingin si Eliza sa binata. "Why would I run away?"

"I don't know."

Umingos si Eliza. "Paano ako tatakbo at magtatago e alam mo ang address ko? Baliw 'to."

"But after this, you're planning to stay away from me, right?"

Natahimik siya dahil 'yon ang plano niya. 'Yon ang napagkasunduan nila.