When She Closed Her Eyes (On-going)

Chapter 13

Heads up: This is unedited! Errors ahead 😁

----

"No... No.. please, don't hurt them. Let them go... Please.. no... Kuya.. no.."

"Run.. I am counting on you... Please.."

"No! No! Please.. no.."

"Yesha YESHA! Wake up, please."

Napabalikwas ng bangon si Yesha. Bastang-basta ang kaniyang buong katawan sa pawis. Nananaginip na naman siya sa nakaraan. Napapanaginipan na naman niya kung paano sila pinahirapan sa mga taong dumukot sa kanila.

Pero sa isip ni Yesha ay parang mayroong mali, 'run... I am counting on you'.

"Who was it?" Mahinang bulong niya sa sarili.

"Yesha, what happened to you? Nananaginip ka ba?"

Napa-angat siya ng tingin sa taong pumukaw sa kaniyang atensyon.

"Kate? Why are you here?" Tanong niya ng mapagtantong ang kaibigan ang naroon.

Kate smiled sweetly while caressing her back. "Tinawagan ako ni tito nang malaman niyang ikaw ang pasyente niya. Isa siyang doktor dito."

"Gano'n ba? Ano palang nangyari sa 'kin?" Inilibot niya ang paningin. Kunot-noo niyang pinagmasdan ang bawat bahagi ng kinaroroonan. Kulay puti ang pintura ng k'warto, may iba't ibang klase ng life support at mayroon ring sabitan ng dextrose sa gilid ng kaniyang kama.

"Nasa hospital ba ako? What happened?" gulat niyang tanong habang nanlalaki ang mga mata.

"You faint," walang-buhay na sagot ni Kate.

Napahawak si Yesha sa kaniyang ulo nang sumakit ito saka isa-isang bumalik ang kaniyang alaala ang nangyari bago pa man siya nawalan ng malay.

She smiled bitterly. "Bumisita ba sila? Sino palang nagdala sa 'kin dito?" She was referring to her family na agad naman nakuha ni Kate.

"They called ambulance and send you her alone. Hindi ko na talaga alam kung anong dapat iisipin sa pamilya mo, Yesha. Imagine, instead of sending you here, tumawag pa talaga sila ng ambulansya at pinadalhan lamang ng pera 'yung kasamang nurse at siya na ang inatasang mag-asikaso sayo. And no, walang kahit sinomang pamilya mo ang dumalaw sayo. Oh, God!" Mahabang lintaya ni Kate na mababakas ang pagkadismaya at galit sa boses nito.

Tahimik lamang si Yesha habang nakikinig sa kaibigan. Nagulat na lamang siya nang may luhang pumatak sa kaniyang kamay, agad naman siyang napahawak sa kaliwang pisnge, and right, she was crying again, silently.

Ang sakit na nararamdaman niya ilang oras pa lang ang lumipas ay dahan-dahan na namang bumabalik.

"Kate, ang hirap na.. Ganito na ba talaga ako ka walang halaga?" Ang tahimik niyang pag-iyak ay naging hagulhol na. Tanda na labis na siyang nasasaktan.

Kate hugged her, caressing her back, hoping that she will calm down but Yesha just can't. "Ano bang ginawa ko para masaktan ng... pa-ulit-ulit, Kate!

'ang sakit na! Ang.. hirap na!" Sa labis na paghagulhol no Yesha ay na-isigaw na niya ang huling katagang binanggit.

Nagsimula na ring tumulo ang mga luha sa mga mata ni Kate, handa ng damayan sa sakit ang kaibigan. "Stay strong, Yesha. Malalampasan mo 'to, nandito lang ako."

Napabitaw sila sa kanilang yakap nang bumukas ang pintuan at pumasok ang isang doktor. Sabay nilang pinunasan ang mga luha sa mga mata.

"You're awake now, Yesha. How are you feeling?" nakangiting ani nito habang papalapit sa kaniya, saka siya chenik-up nito.