Vacation with BTS [Apink and BTS FanFic]

Chapter 13 (Flashback)

Jin POV 

3 Days Ago

First POV ko yata ito o second POV? haha by the way, may napapansin din ba kayo? oo, alam kong gwapo ako hindi'yon. Yung tungkol kay Jungkook at Chorong. and yes! finally napatunayan na namin na gusto na nga ni Kookie si Chorong. At sa loob ng 3 days ay naging sila din sa wakas. Masaya ako para sa kanila. 

Chorong POV

3 days ng nakakalipas mula 'nong naging kame. Nagsearch ako sa internet kung ano ang ibig sabhin ng laging sinasabi ni Jungkook saken gamit ang load ko na ipinaload ko pa sa malayong lugar, mga 10 kilometro yata. ang layo eh 'noh? 

'Four Eight Six' 
486 is kind of code from beeper. 
'I love you' is 사랑해(sa rang hae) in Korean. 
And 486 is number of stoke of Korean letters. 
When we write letter of 사 (sa), we draw line 4 times. 
랑(rang) is 8 times, 해(hae) is 6 times. 
if you see Korean letters, you could understand easily. 

Nang mabasa ko 'yon ay automatic na namula ang pisnge ko. Ngayon ko lang nalaman  na ang ibig sabihin pala ng laging binabanggit sa'aken ni Jungkook ay I love you. 

Ewan ko ba kung bakit ko siya sinagot nung mga araw na niligawan niya ako. Napa-oo nalang ako agad agad. Naiinis nga ako sa puso ko eh, pano ba naman kapag nakikita ko siya parang nagpaparty sa loob ko yung puso ko ang lakas tumibok. Basta ang alam ko nalang mahal ko na siya. Tulad nga ng sabi nila kapag nararamdaman mo yung ganoong pakiramdam tulad ng kapag nakikita mo siya lumulundag na agad yang puso mo, lagi mo siyang iniisip, nauutal ka kapag kausap mo siya ay inlove ka na. Yes I'm inlove with him, I want him and I love him. 

Kung tatanungin niyo kung hanggang ngayon ay nakakakita pa rin ako ng multo, oo hanggang ngayon may nakikita pa rin ako. Do you want me to tell you kung paano naging kami? 

*flashback*

Nagising ako dahil sa na c-cr ako, tumingin ako sa orasan at 1 na ng madaling araw. bumaba ako ng hagdan, natatakot ako non kaya nagmamadali ako para buksan yung switch ng ilaw, ng biglang....

"Aahhh!" sigaw ko. Pumikit na lamang ako hanggang sa wala pa rin akong maramdaman na sahig na hihigaan ko, unti unti kong minulat ang mga mata ko at ang nakita ko ang lalaking mahal ko.

"Okay ka lang ba? Sorry nagulat kita ah? Nagising kasi ako ng maramdaman kong tumayo ka, kaya sinundan kita." pagpapaliwanag niya, napa hinga ako ng malalim akala ko kase may multo na naman. 

"A-ah okay na ako... p-pwede bang ibaba m-mo na ako?" nauutal kong sabi, ewan para akong baliw mag salita, may sira yata dila ko eh? 

Binaba niya ako ng may ingat at bumaba na ako para pumunta sa cr. Hindi ko na binuksan pa yung pinto sa sala andon naman si Jungkook, pero syempre binuksan ko na yung ilaw sa cr ang dilim kaya. 

Pagkalabas ko, nawala na siya hinanap ko siya sa kwarto kwarto.

"Jungkook? Nasan ka na ba?" sigaw ko, ngunit wala paring lumalabas.

Pagtalikod ko biglang may nakita akong multo. 

"Aaahhhh! Tigilan mo na ako!!!" pagsigaw ko. Ng biglang may yumakap saakin nakaupo kami sa sahig hindi ko alam kung sino ang yumayakap saakin ng ganto kahigpit dahil naka pikit ako, ayokong makita ulit yung multong nakakatakot ang mukha, ng makalipas mga 3 minutes to 5 minutes, kumalas na ako sa pagkayakap at tinignan ang mukha ng yumakap saakin, and there Jungkook ang hinahanap ko kanina pa. 

"Ayos ka na ba?" pagtatanong niya nakayakap ulit ako sakanya I dont know kung bakit feeling ko safe ako sakanya.

"Kanina pa kita hinahanap bakit mo ba ako iniwan?" ani ko na medyo paiyak.

"Sorry. Hndi na kita iiwan. Dito ka nalang sa tabi ko lagi." Niyakap ko siya ng mahigpit ng may marinig akong tumatawang bata.

"N-narinig mo 'yon? S-sino ba yon?" pagtatanong ko rito.

"Hindi ko alam. Wag kang aalis sa tabi ko." lalo nya pang hinigpitan ang pagkayakap niya sakin at bigla niyang hinawakan ang kamay ko, feeling safe talga ako ngayon kahit may naririnig akong multo. Papalapit ng palapit yong multo saamin na kina hihigpitan ng hawak ko sa kamay niya.

"I'm done with you!" masayang sabi nung multo, paalis na sana siya ng biglang lumingon ito "Be happy with each other! Bye!" pagpapaalam nito at bigla nalang nawala.

Kumalas kami sa pagkayakap at nagkatinginan kami sa i'sat - isa hindi ko alam pero ang bilis ng tibok ng puso ko, naiilang ako sa mga tingin niya kaya umiwas ako ng tingin. 

"Chorong, can I ask you something?" pagtatanong nito. 

"U-uhmm ano iyon?" 

"Sorry kung minadali ko ito......" parang kinabahan ako sa sinabi niya. 

"Will you be my girlfriend?" pagtutuloy niya. para akong pinako sa kinauupuan ko at hindi namalayang sumagot na pala ako...

"Yes." OMO! I dont know what to say oemgee napa yes niya ako ng ganun kadali? kanina pako naiinis sa dila ko ah! 

Napangiti siya sakin ng marinig ang salitang iyon, ramdam na ramdam ko ang pamumula ng muka ko.

"I love you Chorong. Thank you dahil hindi mo ko inignore. Ipapangako ko sayong ikaw ang makakasama ko haggang sa pagtanda." sabi nito.

"Hindi man tayo sabay pinanganak, sabay naman tayong tatanda." pagtuloy nito na lalong kinapula ko at lalong pagbilis ng tibok ng puso ko.

"I-i love you t-too. Ipapangako ko rin sayong ikaw lang ang mamahalin ko." 

Binigyan niya ako ng matamis na ngiti, yung ngiting abot hanggang langit? 

"Hindi ko alam kung paano nabuo ang pagmamahal ko sayo basta alam ko nalang mahal na pala kita. I love you Jungkook, please promise me na hindi mo ko iiwan" 

"I promise hindi kita iiwan. Four eight six Chorong ko" kinilg ako dun sa 'Chorong ko' niya shemay! 

*end of flashback*

A/N: Hindi pala ito hanggang Chapter 15, tingin ko mga Chapter 30 to :) Hope you like it guys!