HIS FAVORITE OBSESSION (Obsession series number 1)

9

-

NAGISING ako sa sinag nang araw na tumatama sa aking mukha. Tinatamad na bumangon ako pero agad ding napa higa ulit dahil sa sakit na dumaloy sa aking katawan.

Errrr. Its hurt real bad.

Kahit masakit ay bumangon ako. Ilang bahing ang aking pinakawalan bago pumasok sa banyo.
My body must be very tired.

Habang naliligo ay iniisip ko ang nangyari kahapon. Hindi ko ma iwasang kabahan ng bumalik sa aking isipan kung paano umalis si Clyde nang walang paalam. Akmang hahabulin ko sya pero pinigilan ako ni fleyn at agad na hinatak pa punta sa kanila ni Jess.

I receive a lot of congratulate. Hindi ma wala ang ilang bulong na kahit katabi ko lang ay ako ang pinag uusapan.

Like how did i join the pageant dahil ako ang captain nang ADMU sa volleyball kanina. Paano ko na sinabay ang bawat practice.

Nag panggap na lamang akong walang paki.
Pag katapos din nang pag uusap namin nang kaibigan ko ay agad din silang umuwi.

Thats already 10:20 Pm bytheway.

Fleyn didn't leave my side. He insist na ihatid ako but i reject. Im too tired for that.

Parang ayaw kong pumasok. Tinatamad ako.
Masakit ang buo kong katawan na parang ayaw kumilos. but i cant. Mamaya malalaman kong saan ang celebration nang aming team dahil sa pag ka panalo.

I receive a call and text both from my parents and brothers. They keep saying na uuwi sila sa madaling panahon kaya kailangan nila nang pasensya ko. Thats ok for me though. As long as as they're okay im okay too. Lalo na't masyado pang maaga kong ano talaga kami ni clyde.

And speaking of that jerk. Hes mad at me.
Alam at ramdam ko iyon.

I dont know but i found my self typing my text for him. Its just a simple " Good Morning. "

Hawak ang susi nang aking kotche ay lumabas ako nang kwarto. I stop in the middle ng ma aninag ang mukha ni fleyn na naka upo sa sofa.

What the heck is he doing here?

"Fleyn..... "

My burrows furrowed when i see his sparkling blue eyes staring at me. I cleared my throat while leading the way to him.

"Good morning Den. " he smile. i stiffen when he kiss my cheeks. Damn!

"Why did you do that?" I ask irritated before hold my cheeks. He laugh at my reaction before he hold my hand to go out.

"Is that Your good morning to me? " he smirk.

And its irritate me more. Marahan kong kinuha ang aking kamay bago tumigil sa pag lalakad

" hindi pa ako naka pag paalam kay Manang--"

"I already did. " hinatak nya ulit ako.

"Wala pa akong kain--"

"Kakain tayo. "

Really? What's his problem.

Dinala nya ako sa sasakyan nyang naka parada sa labas nang gate. Its a black jaguar. Tumikhim ako bago sinalubong ang kanyang tingin.

"I have my keys on me" i sneeze again.

He just chuckle before he open the passenger seat for me. Wala akong nagawa kundi pumasok.

As we enter the university. Hindi halata na outsider sya dahil may iilan pa ding hindi naka uniporme. Na bigla pa ako nang kinuha nya ang aking bag bago nilagay sa kanyang balikat. He look good though. Black kasi iyon. I hate pink.

As i expected. Nilibre nya ako nang breakfast. He insist na ihatid ako sa room but his phone rang. Sinagot nya iyon sa aking harapan. Biglang umiba ang timpla nang kanyang mukha bago sumagot.

"Ok.. Just hold on marie... Im on my way.. "

I look at him confuse. Marie huh?
Why is he here when someone looking for him?

"Im sorry.. Den. It was a sudden emergency. I'll pick you up later. "

Iyon lang at agad syang umalis.
I let a sneeze again. Not twice but trice.
I dont know but i feel a sudden cold all over my body.

I feel sick.

Oh.. No! Not now please.

Im shaking in coldness. My body is trembling and i feel my leg weaker than earlier. Kinagat ko ang aking labi habang kinukuha ang cellphone sa aking bulsa. Nang hihinang hinanap ko ang pangalan nang aking mga kaibigan nang may marahang humawak sa aking noo.

"Shit! "

Lumunok ako, Now, I feel safe. Hindi ko alam pero naka ramdam ako nang ginhawa. Nanghihinang nag angat ako nang tingin sa kanya. He look mad and worry. I just smile sadly
Before i offer my hand to him. Umiling sya bago sinabit ang aking bag sa kanyang balikat bago ako pinatayo at inilabas sa cafeteria.

"Bakit ka pumasok kahit may sakit ka? "

He hold me tighter. Wala akong sapat na lakas para sumagot sa kanyang tanong. Sa halip. Isang bahing ang aking pinakawalan bago ngumuso at yumuko.

Kahiya.

"Dont use that face in front of me now Alfonso. "

He command. Hindi ko nagawang mag salita nang buksan nya ang pintuan nang kanyang sasakyan. Kumunot ang aking noo pero dahan dahang pumasok.

Saan nya ako dadalhin? I thought sa clinic.

"Where are we g-going clyde? " i ask weakly. Its almost a whisper for me.

Hindi ako naka rinig nang sagot mula sa kanya. He start the engine before he fucos his self in the road.

Pumikit ako. Mas lalo akong nanghina dahil sumabay ang pag kirot nang aking ulo habang parang hinuhukay ang aking tyan.

Fvck! I feel like im fucking dying.

Paulit ulit akong lumunok. Halos hindi na ako maka dilat dahil sa sobrang sakit.

"Clyde...... " i whisper. I feel vomiting or what.
Hindi ko alam pero gusto kong sumuka bago humiga at matulog.

I need strength.

"Fck. Yes! Yes baby... We're here. " he said panick.

I dont know what happen next. Naramdaman ko nalang ang dahan dahan nyang pag higa sa akin sa malambot na kama.

"Monica.. Its me Clyde. I need your help.... Yes right now... Make it fast... Yeahh... Here in my condo.. Thanks. "

And everything went black.

U.G.