Take Me To The Ocean (Province Series 1)

PROLOGUE

"Are you alone?"Napalingon ako sa lalaking nag salita. At ngumiti ako dito.

"Yeah, I want fresh air" sagot ko ng may ngiti sa labi "what are you doing here?" taas kilay kong tanong dito.

"Same to your reasons" then he smirked at me.

"Mr. Sandoval" tawag ko sa apelyedo nito ng may halong nakaka lokong ngiti.

"And Ms. Buenavi" panggagaya nya sa boses ko. Tumingin ako dito ng diretso at inaalam kung ano bang gusto nya.

"What do you want? I'm really sure na may kailangan ka saken. So what is it?" Tanong ko at sabay erap dito. Naiinis na ako sa lalaking to.

"I want is..... Kalimutan ang lalaki sa nakaraan mo" sabay ngisi saken ng nakakaloko "Then mag pakasal tayo" may halong pang aasar ang tono ng boses nya.

"Bakit ko gagawin yun? I don't like you. Una palang" sigaw ko dito. Sobrang naiinis na ako sakanya at diko napigilang di sya sigwan. Sino ba sya para sabihing kalimutan ko yung lalaking nag pabago sa ugali ko. Damn, kahit kailan diko nagawang kalimutan yun.

"Are you done?" Tanong ko dito at pinipigalan kong di sya sigawan.
At tanging tango lang ang isinagot nya. At tuluyan na syang umalis.

Lumabas ako ng hospital at dumiritso sa lugar na kahit masakit ang nakaraan ko diko nalilimutang di puntahan. Nag babakasakali kasi ako na sana pumunta din yung lalaking pinakamamahal ko.

Pinapalad ng malakas na hangin ang buhok ko, at sinasabayan ng paa ko ang alon ng tubig dagat. I miss him very much. Wala akong magawa kundi ang ma miss nalang sya.

Nasa kalagitnaan ako ng pag iisip ng may batang nag tatakbo at bigla itong nadapa. At umiyak.

"Oww baby, why are you running?" May pag aalala ang boses ko. "Are you ok? May sugat ba? Can I see?" Nakangiti kong tanong sa bata. Ngunit di ako inimikan nito. Bagkus sinamaam ako ng tingin.

"I'm a doctor, baby" saad ko dito. Mukha kasing masama ang tingin nito saken.

"I saw your name tag in your white shirt" Taas kilay nyang sabi "Ok doc you want to see may sugat?" Inosenteng tanong nito. At tumango lang ako.

Habang nililinisan ko ang sugat nya ay tinanong ko ito. "What is your name?" tinanong ko at sa di sya tinignan.

"My name is zelaica" magiliw nitong sagot ng naka ngiti. Tinignan ko Ito ng naka nakangiti.

"Napaka ganda naman ng name mo" natapos ko ng linisan at ginamot ko na rin. Maya Maya pa ay may isang babae na nag tanong.

"Doc, my child is here? Where is she? Please" naluluhang tanong nito. At alam kong si zelaica ang hinahanap nito. Tinignan ko ito at nababasa ko ang labis na pag aalala nya sakanyang anak.

"Your child is here, there" at tinuro ko ang kawarto ng anak nya. Pinatulog ko muna si zelaica at nasisiguro kong hanggang ngayon tulog parin sya. "Let's go sasamahan kita, then ikekwento ko sayo ang nangyare miss" Sabi ko dito ng deritso. Naglakad na kami patungong kwarto.

"My god my baby" she said. While she's crying. "What happened doc?" She asked ng di ako tinitignan. Nakatingin sya anak nya na nakahiga.

"Don't worry misis, your daughter is fine nagasgasan lang ang tuhod nya. But she's ok later magigising na rin sya" naka ngiti kong saad. At mukang kumalma naman sya.

"Misis what is your full name?" Tanong ko dito.

"My name is Zenaida Reyes" napatigil ako sa ginagawa ko habang naka yuko. I guess walang ibang Reyes dito, kundi yung pamilya ng.. mygod napatakip ako ng bunganga ko habang pinipigilan ang luha kong gusto ng lumabas. Ng biglang may pumasok sa kwarto. Biglang nagising si zelaica.

"Daddyyyyyyy" natutuwang tawag ni zelaica sa lalaking pumasok.

"What the hell are you doing here? Are you ok baby?" Nag aalalang tanong ng daddy nya. Sobrang gwapo parin nya kahit na... may anak na sya.

"Mr. Reyes are you the father?" tanong ko dito mag sasalita pa sana sya. Kaso nag salita na ulit ako.

"Well, don't worry about her conditions. She's ok. She's fine" tugon ko dito ng diretsong naka tingin sa mga mata nya. Mygod I miss him so much. Namimiss ko na ang lahat sakanya. Namuo ang luha ko sa mga mata ko. Kaya agad akong tumalikod sa kanila.

"I have to go" pilit na ngiti ang ibinigay ko sa kanila. Bago tuluyang lumabas. Diko na talaga kaya.

"Nurse jen please paki asikaso yung patient child" sabi ko sa nurse na naka salubong ko.

"Ok d-doc" may bahid na pag aalala ang boses nya. At tuluyan na akong lumabas ng hospital.

Ngayon andito ako sa tabing dagat, sinasabayan ng mga patak ng luha ko ang ambon na pumapatak saken. Bat di pa rin ako maka move on. Habang sya naka move on na at may pamilya na. Masakit parin saken. Halos 10 years na ang nakakalipas, pero sya parin talaga ang mahal ko

"Sis" napalingon ako sa babaeng wari ko ay ako ang tinatawag. "Wala ka sa loob, anong ginagawa mo dito?" She asked my best friend.

"Nothing" then ngumiti ako ng mapait sakanya.

"I saw your..... ex sa hospital" I know ayaw nyang sabihin yun.

"Yeah na kita ko na sya kanina, ginamot ko kasi yung daughter nya" nanlaki ang mga mata nya. Mag sasalita na sana sya ng umimik ulit ako. "Nagasgasan lang tuhod nya, Pero ok na sya pwede na rin syang umuwi"
While my eyes is close. I don't know what she thinking after kong sabihin yun.

"Let's go inside" tumayo sya at inilahad nya ang isang kamay saken.

"I want to stay here, camille" hinawakan ko lang ang ang kamay nya at ngumiti ako dito.

"Wag kang mag tatagal dito ha, please umuwi ka ng maaga" she said.

Nag stay ako ng 20 minutes. Then I check my wrist watch. "Oh my god it's already 10 na" I said. Tumayo na ako at pinag pagan ang suot ko. Aalis na sana ako ng biglang may nag salita mula sa likuran ko.

"How are you?" I'm really sure sya yun. Nanatili akong naka talikod sakanya at pinakikiramdaman ko ang presence nya.

"I'm always fine" tumingin ako dito ng naka ngiti.

"Then, good" he said ng naka tingin sa malayo. Nanatili kaming tahimik parehas.

"Hmmm" mahina kong sambit. I open my mouth para sabihin sanang congrats you have a wonderful family. Ngunit biglang dumating si Zenaida ang asawa nya.

"Kendrick, Let's go" ngumiti ito ng matamis. At kumapit sa braso ni Kendrick. "Zelaica nasa kotse na, so tara na" nagulat sya ng makita ako. "Ow hi doctora thank you for taking care of my daughter" she said.

"Trabaho ko yun bilang doctor" I said with my fake smile. "If na dumugo ulit yung sugat ni zelaica, dalhin nyo nalang sya dito" pagpapatuloy ko.

"I'm a doctor too" Kendrick said. "By the way, Zenaida pwede bang mauna kana sa kotse. Susunod na ako." Sabi nito ng nakayuko.

"Ok thanks doc again" at tuluyan na syang umalis.

"You left when I need you" he said.

"I'm sorry" diko na napigilan ang mga luha ko. Gusto kong mag makaawa na bumalik na ulit sya saken.

"It's ok past is past. You and I" Sabi nya habang naka tingin saken. "Natupad natin yung mga pangarap natin" nakita ko mismo sa mga mata nya ang pagpatak ng luha. I won't to see his eyes na umiiyak.

Lumakad sya palayo saken. At di na ako nilingon. Ramdam ko ang sakit na nararamdaman nya. Masakit parin saken sobra.  "Someday we can build this dream together" Ngayon natupad namin......ng hindi kami magkasama.

^_^________________________________ Dont forget to vote and follow me....