Hayatta bazı anlar vardır. Asla yaşamak istemeyeceğiniz başınıza gelince de unutamayacağınız anlar. Küçücük bir olay bile sizi o kadar derinden etkiler ki nefes almaya zorlanırsınız...
Karşımda ki mezar taşına bakarken bütün anıların zihnimi doldurmasına bir kez daha izin verdim. Benden habersizce akan gözyaşlarım bile durdurmuştu akmayı.
"Bana söz vermiştin.. Hani beni karanlıkta bırakıp gitmeyecektin! "
"Ben karanlıktan korkarım.. "
Bağırarak söylediğim cümlenin aksine fısıldamıştım bu kez mezara doğru..Ayağa kalkma gücünü kendimde bulamayınca sürünerek mezar taşına yaslandım.. Ve usulca bekledim orda.. Kanayan ruhum, kopan kanatlarım ve içimde ki ağlayan çocuk için bekledim..
1 yıl olmuştu ama ben asla kabullenmiyordum, kabullenemiyordum.. 23 yıldır yanımda olan beni öperek uyandıran birinin artık olmamasını kabullemiyordum.. Şımarıklıklarımı çeken beni herkesten koruyan birinin artık olmamasını kabullenemiyordum..
Öldüğü zaman 'abin motorla kaza yaptı ve hayatını kaybetti' cümlesini duyunca kendimi kaybetmiştim. Aylarca koskoca evde geceleri yanlız başıma ağlamış, kendi göz yaşlarımı kendim silmiştim.
"Canım yanıyor abi, senin yanımda olmayışın canımı çok yakıyor"
"Sincabını üzdüler kedicik, Sen olsan onlara kızardın değil mi? "
"Kızardı.. "
Sağ taraftan gelen sesle kafamı oraya çevirdim yavaşça. Baştan aşağıya siyah giyinen bir çocuktu ve üzgün gözlerle bana bakıyordu...Bir tepki vermedim. Kim olduğunu sormam, belki de ordan uzaklaşmam gerekiyordu ama şuan bana burda zarar verse kılımı kıpırtacak halim yoktu. Yavaş yavaş duygularımı kaybetmeye başlıyordum..
"Hadi yerden kalk ve toparlan, abin seni böyle görse üzülürdü"
Cümlesini bitirir bitirmez kolumdan sıkıca tutup oturduğum yerden kaldırmıştı."S-sen kimsin?"
O kadar şeyden sonra sorma gücünü kendimde bulduğum için tebrik ettim kısaca ruhumu..Açık beyaza yakın olan ten rengi gerçekten ürkütücüydü ve soğuktu. Beni kaldırmak için tuttuğunda hissetmiştim bunu.
"Abinin bir arkadaşıydım. Adım jeongguk"
Abimin bütün arkadaşlarını tanırdım ve hepsiyle de arkadaştım. Hiç jeongguk diye birini duymamıştım. Belki de özel arkadaşıdır diye daha fazla beynimi zorlamadım.
Vampir fici mi olsun düz mü karar veremiyorum:(
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uninspiring | rosegguk
Teen FictionMutlumusun artık? Sonunda mutlu musun artık? Aynıyım ben.. Kaybetmiş hissediyorum her şeyi..