Κεφαλαιο 1

497 14 1
                                    

Ηταν μια ηλιόλουστη μερα στο Λονδίνο, πραγμα παράξενο καθώς παντα εχει συννεφιά ή βρέχει..

Σηκώθηκα αναγκαστικά απο τις φωνές της μητέρας μου γιατι επρεπε να φύγω για το κολέγιο! Διαπίστωσα οτι ειχα είδη αργήσει και για αυτο πηγα τρέχοντας στο μπάνιο και πλύθηκα, εβαλα ενα ψηλόμεσο τζιν, μια άσπρη μπλούζα και τα καινουρια μου μαύρα Βανς!!

Κατέβηκα γρήγορα στην κουζίνα...

" Καλημέρα μαμά!" της ειπα δίνοντας ενα φιλι στο μάγουλο

" καλημερα παιδι μου! Εισαι έτοιμη?" μου ειπε

" Ναι αν και εχω λιγο άγχος.." ειπα και ήπια λιγο απο τον καφέ μου

" Θες να σε παω εγω ή προτιμάς να περπατήσεις? "

" Οχι, οχι θα περπατήσω!"

" Ενταξει! Καλη αρχή!" ειπε

Καθώς περπατούσα μου ήρθαν διάφορες σκέψεις στο μυαλό για το πως θα ειναι και οσο να ναι στεναχωρήθηκα λιγο γιατι θυμήθηκα το παλιό μου κολέγιο.......

"Γεια σου κούκλα" ακουσα κάποιον να μου λεει περνώντας απο διπλα μου και τοτε καταλαβα οτι ειχα φτάσει........

Αρχικά μπηκα μεσα και προχώρησα σε ενα μεγαλο διάδρομο καθώς έβλεπα πολλα βλέμματα να πέφτουνε επανω μου....ευτυχώς εντόπισα γρήγορα το γραφείο της γραμματέας...

Μπηκα μεσα..

"Εσυ πρεπει να εισαι η Εύα Άντερσον?' ειπε μια γλυκύτατη γυναίκα

"Μάλιστα εγω ειμαι!" της απάντησα με ενα χαμογελο

"Οριστε το προγραμμα σου! Καλη αρχή!" μου ειπε δίνοντας μου ενα χαρτί..εγω την ευχαρίστησα και βγήκα απο το γραφείο...

Εκείνη τη στιγμη επεσα πανω σε κάποιον...

"Πρόσεχε που πας κοπέλια" μου ειπε θυμωμένα

"Συγγνώμη δ-δεν σε ειδα..." ειπα δειλιάζοντας

"Whateveeeeer.." ειπε φεύγοντας

That boy(niall horan)Where stories live. Discover now