Daha 2. Sınıftan beri çeşitli haksızlıklara uğrayan bir çocuktum. Gerek öğretmenlerin kız öğrencileri kayırması olsun, gerek kızların öğretmenlere söz geçirmesi... daha bir sürü sayabilirim. Ancak öğretmenlerin arasında sevilen bir çocuktum.(yani 1 ve 2 nci sınıftan geliyodu sistem kurbanı kimliğimiz)
Yıllar geçerken uğradığımız haksızlıklar azaldı.(artık ne hikmetse)
7. sınıfa geldiğimizde dersleri hiç takmamaya başladım o yıl derslerim çok kötüydü. Eskidende iyi değildi ama bu sene bataklığa gitmiştim sanki. Sonra 8. sınıf. En büyük adak adama yıllarının sadece ilkiydi. Sınav sistemi değişti. Yeni sistemi duyunca aha s*çtık dedim. Bize yapılan haksızlıktı. Genelde haksızlığa tahammül edemem. Ama burda bi şey yapamazdım. Neyse, abi ben bu sene bir ineğe bağlamışım yani en az 5-6 kilo aldım. Sonra sınıfın en iyiysi olarak liseye geçtim. Ben liseye kadar süt bebesi denir ya bazılarına işte aynı öyleydim. Sonra hiphop kültürüyle tanıştım. Hayatın farkına varmamı sağladı rap ve rapçiler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İsimsiz Bir Yazı
Non-FictionBu hikayede size arkadaşlarıma anlatmadığım şeyleri, yaşadığım olayları vb.. şeyleri anlatıyorum. Yani tek taraflı dertleşme gibi. -Tek taraflı dertleşme mi? Ciddi misin? -(Gerçek ben), Kesinlikle -Sen bilirsin Yani okunsada okunmasada buraya yazı...