⚜️CONTROL⚜️

anlamlı sözler➰

Saat gece 1'di.
Ve vicdanım hayvan gibi sızlıyordu,uzun zaman sonra vicdanımın hâlâ olması aslında beni biraz mutlu olmuştu.
Evin içinde topuklu ayakkabı sesleri geliyordu.
Niye uyumuyor diye düşünürken,cam kesiklerinin acısı olduğuna kanaat getirdim.aklıma başka birşey gelmiyordu.
Kesinlikle açtım,o olaydan sonra bir daha odam olucak bu yerden dışarı adımlamamıştım.

Banyoda olmamasını umut ediyordum,canına kıymasını istemiyordum.
Kim bir ölü ile aynı evi paylaşmak isterdim ki?ve dışarıda katiller(!) varken.bir yandan da bu konuyu düşünüyordum,katilden kastığı ne olabilirdi.
İlk gün 'şeyler' ifadesini kullanmıştı,kesinlikle insandan başka varlıklar olduğuna düşünmek bile istemiyordum.

Kafamı kaldırdım,kapımın orta kısımlarında buğulu bir cam vardı.
Uzun,beyaz elbiseli bir kız vardı,bu o kız olduğunu düşünüyordum.
Zaten başka kim olabilirdi ki?
Bu düşüncemi bozan,ilk defa duyduğum kız sesiydi.

"Jisoo!buraya gel"

"Rose sessiz ol,o duyucak"

Ardından o kızın sesi duyuldu,bu evde beraber olduğum kız.

"Rose ve jisoo,hani evde birisi varken benim istediğim dışında gelmek yoktu?"

"Özür dileriz jennie,dışarısı güvenli değil.korkuyoruz.."

Tamam,jennie galiba haklıymış.
Ve o sırada hiçbir beklemediğim birşeyler oldu.onlar yok oldu.
Bildiğiniz kayboldu.bu nasıl oldurdu?
Tamam,küçükken bir-iki kez bu tarz olaylarla karşılaşmıştım ama çok takmamıştım,halüsinasyon gördüğümü falan sanıyordum.
Şuan tek bir farkı vardı,jennie'de onlarla konuşmuş,görüşmüştü.
Bu evde neler oluyordu?jennie gibi ben de mi delimiştim?
Saçmaydı,belkide rüya görüyorumdur.
Düşüncelerim,açılan kapı ile bozulmuştu.

Jennie gergin adınlarla odaya girdi,biraz bekledikten sonra gereksiz sessizlikten rahatsız olmuş olucak ki konuşmaya başladı,ben ise o an,ona tedirgin bakışlarımı atıyordum.

"Se-sen uyumuyor muydun?"

Sesi titremişti,birazdan benimde titreyeceği gibi.

"Ha-hayır ama onlar kimdi,nasılsın bir kabusun içindeyim?!"

Derin bir nefes aldı,uzun bir açıklama yapacağını düşünüyordum.

"Onlar gölge,bu evde ben tek yaşamıyorum.onlar sen korkma diye gizleniyorlardı.
Evin dışındaki katiller de,iğrenç ruhlar.seni parçalara ayırıp,ruhunu yiyecek seyler."

Duyduğum şeyler karşısında şok olmamak mümkündü.

"Onları sadece görebilen kişinin ben olduğumu sanıyordum ama galiba yanılmışım.
Bu evde hayalet,gölge,yansıma vs. Onlarla büyüdüm.
İğrenç ailem,onlar gibi iğrenç olan ruhlar tarafından öldürüldü.
Bu özellik çocukken seni seven,çocuğu gibi gören ruhlar tarafından verilir ama bu zaman kadar sadece benim oldugumu zannediyordum.yanılmışım."

Duyduklarımı daha yeni idrak etmeye başlarken,daha şok edici şeylerin geleceğini yine düşünememistim.

"Ben de senin gibi bu eski evde daha fazla durmak istemiyorum.
Sen parçalanacağın için bu evden gidemezken ben,bu evle arama konmuş lanet bir bağ yüzünden ayrılamıyorum.
İkimizin de bu yerden çıkması için o iğrenç ruhlardan kurtulmamız lazım."

Sonunda ağızımı açmayı becereblmiştim.

"N-ne yapmamız gerek?nasılsın birşeyler?"