26

3.6K 143 45
                                    

-Krystal-

"Aray!"  Napaupo kaagad ako pabalik sa kama nang maramdaman ang sakit.




"Are you okay?"  Nag aalalang tanong ni Dean na kakagising palang. Nagising ata siya sa sigaw ko




"It's your fault!"  Tinignan ko siya nang masama. Scam yung 'I'm just washing you' doon din kami nauwi




"Ikaw ang pumilit sa 'kin"  pinagtaasan niya ako ng kilay. Ang kapal ng mukha talaga!




"Ang kapal mo no?"  Nginisian niya lang ako at hinawakan ang kamay ko




"Let's rest. We had a rough night"  mas lalong lumawak ang ngisi niya bago niya ako hinila pahiga. Kailangan ko talagang magpahinga kahit hindi niya sabihin. Kung ganito akong lalabas baka hindi ako makapaglakad nang maayos




Nakatulog ako ulit at nagising ng 12pm. Pagkagising ko ay wala na si Dean sa tabi ko kaya naisipan ko nang tumayo. Nabawasan naman yung sakit kaya nagawa ko namang makapunta sa dining table kung nasaan si Dean.



"You're planning to eat without me?"  Nagsalubong ang kilay ko. He's done preparing food and didn't even inform me?



"Chill. I was about to call you"  he explained and sat at the chair across mine.





"Is it still painful?"  Nasamid ako sa biglaang tanong niya. Why would he asked that? We're eating geez




"Uhm a bit"  I answered. It's awkward to talk about that early in the morning.




Binilisan kong kumain dahil pupunta pa kami sa Baekje Cultural Land para hanapin si Hae Soo char.





Dumaretso ako sa banyo pagkatapos kumain. Habang nagsasabon ako biglang bumukas ang pinto kaya napakunot ang noo ko. Tinignan ko si Dean na nasa labas ng shower room at towel lang na nakapaikot sa bewang niya ang tanging saplot niya.



Clear yung glass pero ano pa bang ikakahiya ko e nakita niya na?




Tinignan ko siya at pinagtaasan ng kilay. Kinabahan ako nang tignan niya ako mula ulo hanggang paa tsaka binigyan ng ngisi




Alam ko na kung saan 'to papunta




Naglakad siya papunta sa shower room at binuksan ang glass door




"What? Can't you wait for your turn?"   I raised a brow. His smirk widened and move closer to me. He held both of my wrist and pinned me against the glass.




"Dean we need to hurry"  I explained to stop him from what he's planning to do.




"Don't assume things,binubuksan ko lang yung shower"  he chuckled. I bit my lower lip when I realized how assuming I am. Sino ba namang hindi mag aassume e pwede niya naman akong hintayin matapos bago siya maligo!




"It's cold!"  napasigaw ako nang maramdaman ko ang lamig ng tubig. Hindi niya inadjust ang temperature!



"Oh I'm sorry"  he chuckled. I thought he will adjust the water's temperature but he hugged me from behind and pulled me closer that made my back bumped to his chest.



The water is continuesly flowing down to our body but I can't feel the coldness anymore because all I can feel is the warmness of his skin.



Let's Change Our Fate (BOOK 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon