8.BÖLÜM "Karanlıktan Gelen"

174 28 14
                                    

Bölüm sadece Deniz'in ağzından yazılmıştır.Keyifli okumalar :)

-DENİZ-

“İyi misin?”

Ecrin geldiğinden beri saniyede 286 kez sorduğu soruyu tekrar sormuştu.Nefesimi dışarı üfleyerek cevap verdim.

“İyiyim Ecrin.Bir saniye önce de iyiydim ve bir saniye sonra da iyi olacağım.” Biraz daha yaklaştı ve gözlerime sanki aksini söylediğime dair ipucu ararmış gibi bakmaya başladı.Bu şekilde suçlusunu konuşturmaya çalışan bir polis gibi duruyordu.

Sanki dünyanın en önemli sorusunu sorar gibi bir ciddiyetle“Emin misin?”dedi. Endişesi gözlerinden okunuyordu.Ama bu kadarı bana fazlaydı.

“Merak etme, iyiyim ben.”

Pek ikna olmasa da yine de uzaklaştı benden.Bakışlarımı Ecrin’in inanmamakta ısrar eden gözlerinden çekip yarasına pansuman yapılan Ege’ye çevirdim.

Kenan Amca evdeki muayenehanesinde Ege’yi kendi koltuğuna oturtmuş dudağındaki patlağa pansuman yapıyordu.Bende önündeki meşe ağacından yapılmış masanın hemen karşısındaki siyah deri koltukta morarmış gözümle Kenan Amca’nın pansuman yapışını izliyordum.

Birden Ege’den inlemeye benzer bir ses çıktı.Yerimde biraz kıpırdanıp ne olduğunu öğrenmeye çalışırken bakışları beni buldu.Bir süre dikkatle baktı ve tekrar önüne döndü.Ben kaşının mı patladığını yoksa burnunun mu kırıldığını çözmeye çalışırken bir soru sordu.

“Omzun hangi ara morardı?” Başımı sol tarafa çevirdim ama hiç morluk yoktu.Başımı kaldırmamama fırsat vermeden “Sağ taraf.” Dedi.

İçimden ‘Çok bilmiş gerizekalı zengin bebesi.’ dediysem de,dışımdan sadece“Bende sağ tarafa bakacaktım zaten.” diyebildim.

Ondan korktuğumdan değil,sadece bu halimle sokakta kalmaktan korkuyorum.Yoksa ben ona neler söyleyeceğimi bilirim.Aslında Kenan Amca olmasa yine konuşurdum da neyse.

“Ne zaman oldu?” Daha bakmama fırsat vermedin ki gerizekalı.Orada bir morluk olduğunu bile senden öğreniyorum ben.

Omuz silkip cevap verdim “Bilmiyorum.”

Omzumda ki morluğu gördüğümde bunu nasıl fark edemediğime anlam veremedim.Tamam görmemiş olabilirdim sonuçta sürekli gözüm orada gezmiyordum ama acısını da mı hissetmemiştim?

“Senin omuzunun ne zaman morardığını ben mi bileyim.”

“Bilme.Sana bil diyen yok zaten.Hem sanane ya morarmışsa morarmış.Benim omuzum.” Ne kadar saçmaladığımı sözlerim bittiğinde anlamıştım ama hiç bozuntuya vermedim ve gözlerimi kısarak ona bakmaya başladım.Pansumanı hala bitmemişti ama ayağa kalkıp yanıma geldi.

Elini morluğun üzerine getirdiğinde elinin soğukluğundan ürperdim ve omzumu geri çektim.Bakışlarını üzerimde hissediyordum ve diğerlerinin bakışlarını da.

"Bakmama izin verecek misin Deniz?" Olumlu anlamda başımı salladığımda morluğun üstündeki soğuk ellerden ürpermemiştim.Elini yavaşça morluğun üstünde gezdirirken yüzüne bakmaya başladım.Ama onun gözleri boşluğa dalmıştı.Bir süre daha yüzüne baktım ama ne bir tepki veriyordu ne de gözlerime bakıyordu.

Eli morluğun acı noktasına geldiğinde istemsizce inledim ve omzumu geri çektim.Ege'nin bakışları beni bulduğunda yüzümdeki ekşi ifade donup kalmıştı.Birden tüm dikkatini benden çekip odadakilere döndü,kaşlarını çatmıştı ve odadakileri süzüyordu.

"Çıkın." Ses tonu o kadar sakindi ki odadakiler çıkıp çıkmama konusunda kararsız kalmışlardı.Ecrin bir bana bir Kenan Amca'ya baktı,Kenan Amca başıyla onay verdiğinde Ecrin hiç düşünmeden çıktı odadan.Kenan Amca'da elindeki eldivenleri çöpe atıp çıktı odadan.Bende tam kalkmaya hazırlanırken eliyle durmam gerektiğine dair işaret yaptı.Ayakta öylece beklerken Ege bir sandalye çekip yan tarafıma oturdu.

KARANLIK SIRLAR(Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin