Uphill Battle

Kabanata 1

I opened my eyes and immediately looked at the clock that says 6:35. Maaga pa ngunit pinili kong tumayo na at magtungo sa banyo upang maligo. Medyo natagalan pa ako sa banyo dahil nag-ahit pa ako ng balbas at bigote. At, matagal ko ring inayos ang aking buhok na medyo mahaba na kumpara sa dati. When I'm done, I carefully selected a sleek dress shirt and pants then paired it with my favorite moccasins.

I started my morning like usual but not without the huge detectable changes. I took one last look in the mirror and smiled as I see myself but it only lasted briefly. Hindi ko na hinayaang pumasok ang mga ideya at tumalikod na upang umalis ng hindi nakakalimutang damputin ang susi ng sasakyan.

I parked my car in front of my destination and adjusted the rearview mirror to check myself once more. I smoothed my collar and ran a freezing hand through my hair. Kinuha ko ang bote ng tubig sa lalagyan at uminom dahil pakiramdam ko ay natutuyo ang aking lalamunan. My nervousness is very obvious.

Nang napatingin pa ako passenger's seat ay nakita ko ang bouquet ng stargazers at sunflowers doon na dinaanan ko pa sa isang flower shop bago dumiretso rito. Natawa ako dahil para akong intsik na aakyat ng ligaw umagang-umaga. I hope she'll like it, though. Mapili pa naman yun ngunit hindi mahahalata dahil masyadong mabait. She won't tell you if she doesn't like anything because she's a very appreciative person. Lalo akong kinabahan at ngayon nalang ulit ako kinabahan ng ganito. Bahala na.

Inubos ko ang tubig na nasa bote bago nagpasyang bumaba. Kasabay ng pagsara ng aking pinto ay ang pagsara mula sa isa pang sasakyan na hindi ko namalayang dumating. Napatingin ako doon at nakita ang pamilya Salceda na kararating lang din. Nakatingin sila sa akin at sa bulaklak na dala-dala ko.

Katahimikan ang bumalot sa amin ngunit agad ding naputol noong magsimula na ulit silang maglakad at lagpasan ako na para ba akong hangin lang doon. I couldn't blame them but I really want to see Suzanna. Before they can close the door, I tried to reach out to Mommy Criselda.

"Mom, can I—"

They heard me speak but they closed the door anyway.

"—join you to visit Suzy?"

Pinagmasdan ko ang Narra na pintuan ng mausoleum ng mga Salceda. Isang bagay na natutunan ko nang makasanayan. Mula nang mamatay si Suzy ay hindi ko pa kailanman maayos na nabisita ang kanyang puntod at tanging ang Narra na ito ang lagi kong kaharap para alayan ng mga hinanakit, kwento at bulaklak.

"I keep missing you so fucking lot every second of every day. Happy birthday, Love." Bulong ko sa pintuang gawa sa Narra.

Inangat ko ang bitbit na bulaklak upang tignan. Mukhang hindi na naman makakarating ang mga ito sa kanya gaya ng mga nakaraan. Ngunit inilapag ko pa rin ito doon sa tapat ng pintuan dahil para naman talaga ang mga ito kay Suzanna.

Gusto ko pang manatili. Gusto ko pang kausapin si Suzanna ng mas matagal. Ngunit ramdam ko naman na ayaw akong makita ng mga Salceda dahil sa pinaghalong sakit at galit. Kaya aalis nalang muna ako para pagbigyan ang pamilya ni Suzy ngayong araw.

"I'll be back soon, Love. I hope to get to see you properly when that time comes. I love you."

Umalis na ako matapos noon. Wala naman akong pupuntahang iba kaya diretso lang ako sa bahay. Nang papaliko ako sa isang huling kanto bago ang bahay ay may biglang sumulpot na bola kasunod ang isang tumatakbong bata. The boy was running after the ball that drifted off the streets from their open gates. It caught me off guard that I was not able to react immediately. It took me a moment to step on the brakes. Mabuti nalang at naabutan ng isang babae yung bata at nahila pabalik bago ko pa masagasaan. I hit the ball though because it created a resounding pop.