Chapter 4

80 11 1
                                    

PRESENT TIME



There was a little family who was on a trip, going somewhere to celebrate the anniversary of the love between Mirasabel and Arturo.. They have a child, a three-years-old baby boy..

They were in the middle of the trip when suddenly their car got into a crash with another one.. As the accident happened, the car's tank has been destroyed because of the collision..

A middle-aged man named Rudolf Thompson went out of the car, as he wiped the little blood on his forehead, he immediately came to another car that crashed to his own, to help the family inside of it.. He have seen a young unconscious boy in the backseat, he quickly got the boy out of the car and placed him in the area far from the car as he noticed the tank has been wrecked.

When he planned to go back for the couple, eventually the car started to blow up.. He wasn't able to do anything but just watch the wretch scenes...

A day after the accident, the little boy seemed traumatic, he keeps crying as if he knew everything that happened to his own parents, so Mr. Thompson decided to shelter the child. For the replacement of his freedoms, he had to adopt the little child, he had to give all needs that the young man needed, he had to give it a name, and he had to become the stand father to ME..




~

Ako si Miguel Thompson. Isang ampon ng pamilyang Thompson. Nasawi ang totoo kong mga magulang, at iyon ay dahil mismo sa Chief Human Resources Officer ng isang pinakasikat na kompanya dito sa Palawan-Villa's Corporate.

Ang kuwento kung bakit narito ako kasama nila at tinituring sila bilang tunay na magulang ay para tulungan ako, literally, financially, at para mapunan ang kakulangan kona.. Iyon ang paniniwala ko nung panahong iyon.. Isang musmos, hindi pa matured, at padalos-dalos ang desisyon.. Kapalit ang kalayaan mula sa pagkakakulong ng kinikilala kong amain ngayon..

Kinupkop nila ako, at sa pagsapit ng ika-labing limang taong gulang ko ay nangyari ang hindi naming inaasahan.. Nag-agaw buhay ako sa ospital matapos mabundol ng isang sasakyan.. Napuno ng trahedya ang nakaraan ko.. Naaalala ko ang lahat pero matapos kong maaksidente at mag-agaw buhay ay para bang lahat sa'kin ay nabago..

Nagsimulang pansinin ang mga taong dati-rati'y kinaiinisan ko kahit walang ginagawang masama sa'kin; naging matino ang pagkatao ko.. Naging paborito ang mga pagkaing pinakaayaw ko noon, ang pandesal, at mainit na tsokolate; ayoko ng chocolates dahil masiyadong matamis.. Ang adobo na hindi kopa natitikman ng panahon na iyon ay bigla nalang pumasok sa isip ko na gustong gusto ko iyon kaya't isa sa mga ulam namin gabi-gabi ang luto na iyon: tulad ngayon, at ang fried rice na pinandidirihan ko dahil lumang kanin ang ginagamit, ay kinaadikan kona din kahit para sa hapunan..

Hindi ko maipaliwang pero parang may ibang tao sa loob ko ngayon.. Para bang hindi ako iyong dating Miguel.. At may pilit na pinapaliwanag ang puso ko na hindi magawang intindihin ng utak ko.. Inlove ako.. Oo, iyon ang pakiramdam. Inlove ako sa taong hindi ko kilala.

Posible ba'yon?

~

"Si Miguel! Oo! Si Miguel nga!"

"Hi Miguel???"

"Baby ko??"

"Ang cute cute niya..."

"Grabe, hihimatayin yata ako sa kilig, napakagwapo!"

"Sa'kin kanalang bhie!"

Love after DeathTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon