//şeytan//

kalbi artık eskisi gibi parlamıyor

Izuku katsukinin cevabını vermeden gitmiş olması ktsukinin şaşırtmış ve  sinirlendirmişti ve arkadaşlarını arkada bırakarak izukunun arkasından giti ve bir duvarın orada onları izlemeye başladı küçük oğlan bunların yakınlaştığını görünce doal olarak sevgili zaneti ve kalbine bir ağrı girmeye başladı duvara belini yasladı ve sert bir biçimde kalbine tutu ve yavaş yavaş yere çömelmeye başladı
Küçük oğlan yavaş yavaş gözleri dolmaya başlamıştı bile sadece içinden neden diye geçiriyordu " neden ben deyil de o,neden böyle oldu ,neden şu anda onu öpüyorsun" küçük sarışın sorular sormaya devam etiriyordu"neden daha önceden sana açılmadımki ,doğruya benim iğrenç ve tiksindirici birisi olduğumu düşünürsün...."

Küçük çocuk göz yaşlarını silerek kiraz ağıcına bakmaya başladı

Ama orada kimse yoktu zil çalmış ve sınıfa gitiklerini düşünüp o da sınıfın yolunu tutu

Sınıfa girince herkez herzamanki gibi yerlerine geçmişti

Hoca:neredesin bunca zamandır bakugou

Katsuki:tolete gitmiştim zilin sesini duymadım hocam bir sıkıntı mı var??

Hoca bu lafı duyunca çok sinirlenmişti ve ne şımarık velet diye geçirdi içinden ama bakugou ailesi bu okula en çok para ile destekleyen aile olduğu için diyer çocuklar gibi ona bağırıp sınıftan atamazdı ...

Hoca:peki bakugou yerine geçip oturabilirsin

Dedi ama içinden ona nalet okuyordu

Katsuki bunu bildiği için kısa bir süre güldü ve yerine geçti Izuku yani kendisinin ona taktığı isimle deku nun arkasına oturdu

Deku direkman arkasını döndü ve

Izuku:kacchan sen harikasın hocalar bile sana bir şey diyemiyor

Dedi o en güzel gülümsemelerinden  birini sunarak

Katsuki:tch senin gibi birisiyle muhatap olacak deyilim deku önüne dön

Izuku bu cevaba şaşırmıştı genel olarak katsuki onla dalga geçerdi ama onu övünce oda kendisinin nasıl muhteşem olduğunu kabulenirdi ve az da olsa konuşurlardı

İzuku:katsuki ne oldu  bir yanlış mı yaptım

Dedi kıvırcık oğlan katsuki ise kalbinin acımasını onu suçlayarak canını yakmak istiyordu

Katsuki:deku okuldan sonra çatıda benimle buluş

Dedi

Küçük kıvırcık bunu duyunca kısa bir tamam dedi ve önüne döndü kalbi bir hızlı atmaya başlamıştı yoksa diye geçirdi aklından biranda kafasını sağa ve sola saladı öyle bir şey olması imkansızdı o ezik dekuyu ineği ve hep alay etiği kişiyi sevmez deyilmi dedi
Ama kalp hep umutla doğru gider ya Izukunun kalbinde umuda giden yolu seçmişti

Ya ya beni seviyorsa bana açılacaksa diye geçirdi içinden ona umarak gidecekti doğru olmadığını bilsede

__________________☆_____________________

Bütün dersler bitmişti çoğu çocuk sınıfta yoktu bile tanıdık bir ses onun adını seslenmişti

Sora:hey Izuku-chan

Izuku:evet sora

Dedi küçük çocuk

Sora:bu gün beraber gidelimi?

Izuku:üzgünüm sora ama dışarıda bir işim var ama yağrın gelirim tamam mı

Sora:tamam Izuku bye

Küçük oğlan sora adlı kısa el saladı ve gidişini izledi artık sınıfta kimse kalmamıştı ve katsuki de çatıda olmalıydı o da hızlı davranarak çatıya çıkmaya başladı

Çatının kapısının önünde durdu ve derin bir nefes aldı çatıya yavaşça girdi biraz uzaklıkta katsuki  duruyordu

İzuku yavaşça katsukinin olduğu yere doğru ilerledi

İzuku:kacchan?

Katsuki ona doğru döndü ve biraz utanır bir tavır sergiledi

Katsuki:hey deku senle eskisi gibi arkadaş olmak istiyorum benim tekrar arkadaşım olurmusun ben herşey için özür dilerim seni çok kırdım beni afedermisin

Dedi üzgün bir şeklilde

İzuku bu sözleri duyunca şaşırırdı ve gözleri dolmaya başladı

Izuku:ka-kacchan gerçekten mi 

Dedi gözündeki bir kaç yaş damlasını umursamayarak

Katsuki:bana inanmıyor musun Izuku ben senle eskisi gibi en yakın arkadaş olarak istiyorum

Küçük çocuk sarışın oğlana  sarıldı

Izuku:katsuki seni affediyorum dedi

Ama daha cümlesini bitirir bitirmek ona sarılan kolar onu iti ve yere düştü

Izuku:ka -kacchan

Katsuki en kötü gülümsemesini yaparak
Ve alaycı bir ses tonuyla

Katsiki:oi deku gerçektende buna inandınmı senle tekrar arkadaş olabileceğime hem de ahhahahaha

Bir anda turandadır ünü yakasından tutu ve kendine çekti

Katsuki:nalet olası pislik sen kim oluyorsunda beni afedebileceğini düşünüyorsun senin o afına ihtiyacım yok .

Izukunun yakasını bıraktı ve kapıya doğru ilerledi ve

Katsuki izukuya son kes bakmıştı onun gözlerinden ardı ardına kesilmeyen yaşları gördü kalbindeki acısı nedense daha da büyümüştü ama aldırmadan kapıdan çıktı ve evinin yolunu tutu

____________()___________()______________

Küçük Izuku ise hala oradaydı ve artık akşam olmaya başlamıştı...
göz yaşlarını sildi ve soğuk olan yerden kalktı üstündeki tozları silkeledi ve çantasını yerden aldı ve terasın kapısına doğru ilerledi..

Okuldan zor da olsa çıkmıştı ama şimdiden hava kararmıştı bile herzamanki gibi kestirmeden gitmeyi planlanmıştı koşar adımlarla gidiyordu ve herzamanki gibi köprünün altımdan geçmesi gerekiyordu ama tırsmıştı ama
Bir kahraman asla karanlıktan korkmaz dedi ve kendini heveslendirdi ve karanlık olan köprüye bir adım atı her adımında kalbi daha da hızlı atıyordu yolun sonu gözükmüştü ve küçük oğlanın içi hafif rahatlamışken yerden gelen bir ses dudydu...

_________Devam edecek___________

Nssnjsjsjsjs  en güzel yerde kestim neyse pls oylayın

Ha bide bi foto atam benim telimin duvar kağıdı

Hazır olun

Totonu yesinler senin 

Her baktığımda burnun kanıyor neyse ben kaçar bys♡