Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⋆ ⋆ ⋆
4 Eylül 1991 - 4. Sınıf
Sihirli ve bir o kadar da garip bitkilerleçevrili olanHogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu'nun Sera'sındaki Hufflepuff ve Ravenclaw öğrencileri bugün sessizliklerini korumakta epey zorlanıyormuş gibi görünüyorlardı. Seranın içindeki kahkahalar ve konuşma sesleri, Bitki Bilim dersinin henüz başlamadığının bir göstergesiydi.
Seradan içeriye soluk soluğa kalmış bir kız girdi. Siyah saçları derse yetişmeye çalışırken koştuğu için dağılmış ve birbirine karışmıştı. Cübbesindeki ıslak görüntüden dışarıdaki sağanak yağmura yakalandığı belli oluyordu. Profesör Sprout'un henüz burada olmadığını ve dersin başlamadığını anlayan siyah saçlı kız omuzlarını rahatlamış bir halde düşürerek etrafına sakin bakışlarla bakmaya başladı. Sanki birini arıyormuş gibiydi.
Hedefini görünce yüzüne istemsizce sıcak bir gülümseme kondurdu. Hala ayakta dikildiğini henüz bir yere oturmadığını umursamadan uzaktan uzağa o yüzü incelemeye başladı, Cedric Diggory'nin yüzünü.
Sadece on üç-on dört yaşlarında olmasına rağmen Cedric Diggory'nin tapılası bir yüzü vardı. Kahverengi saçları, gri gözleri ve hafif çilleri birbirleriyle bir bütün oluşturuyordu. Dolgun dudakları, hafif çekik gözleri ve kayışlı burnu yüzünü tamamlıyordu. Pekala pekala, Cedric Diggory yakışıklı olmanın yanında bir erkek olmasına karşın oldukça güzel bir yüze sahipti.
Brooklyn de Cedric'in neredeyse bir yıldır en yakın arkadaşlarından(?) biriydi ve bu iyi kalpli çocuğun yakını olduğu için kendini fazlaca şanslı buluyordu. Kız, küçük gülümsemesini sürdürerek Cedric Diggory'e doğru ilerledi. El çantasını çocuğun yanındaki sandalyeye koyarken aynı zamanda üzerindeki ıslak cübbeyi çıkarmaya çalışıyordu.
Yanına bırakılan çantayla kafasını kaldıran Cedric'in yüzünde siyah saçlı kızı görünce büyük bir gülümseme belirdi. "Neredeydin? Seni bekliyordum," dedi yumuşak bir sesle.
"Profesör Snape çağırmıştı. Adam yine bana iş verdi. Hayır anlamıyorum neden bu kadar öğrenci içinde ben. Yağmura yakalandım onun yüzünden birde. Neyseki bu yıl Potter çocuğu geldi de beni biraz da olsun rahat bırakmaya başladı. Ama yine de yazık çocuğa, Snape bu sefer de ona sarmış gibi görünüyor," dedi sıkıntılı bir halde.
Cedric kızın sözleri üzerine küçük bir kahkaha attı. Profesör Snape ve Brooklyn'in tartışmaları ona hep komik gelirdi. Kahkahalarını durdurunca "Dersten sonra beni bekle sana bir şey göstermem gerekiyor," dedi heyecanla. Kız kafasını sallayarak onaylar mırıltılar çıkardı.
