Yeni Ev Yeni Hayat

18 1 3
                                    

"ailemi çok seviyorum ama bazı anları var ki beni hiç sevmediklerini düşünüyorum sanki onların kızı değilmişim gibi davranıyorlar keşke biraz da beni anlasalar da ona göre benimle konuşsalar her neyse seni çok özleyeceğim güzel evim güzel bahçem." yazmamla birlikte elimdeki kahve şişesinin tamamını günlüğümün üstüne dökmemle son buldu yazım kendim kadar sakar birisini görmedim söylenerek aşağıya inerken ayağım koliye takıldı ve kendimi babamın kucağında buldum."ooo küçük hanım ne bu sinir sakin ol " dedi bana sanki çok umrundaymışım gibi ama yinede babam sonuçta düzgün bir cevap vermem gerekiyordu ben de kısaca olayı anlattım
"kızım sen bunlar için canını sıkacaksan işimiz var" "e annecim bütün yılım ordaydı bu eve dair tek kalan şey oydu napim üzüldüm doğal olarak" dedim kahvemi yudumlarken raşıma şirketinden geleceklerdi yarın son kalan eşyaları yüklicektik ve artık Antalya'ya doğru yola çıkacaktık yarın giyeceklerim zaten hazırdı ben de son kez bahçemde oturup gitarımı çaldım şarkı öyledim bişeyler karaladım ve uyudum en rahat uyuduğum günlerden birtanesiydi.

Bi anda telefonun çalmasıyla uyandım arayan denizdi
"oğkum bir kere de beni uyanınca ara be"
"eyvah prenses kızdıı üzgünüm prenses ama sana bir sürorizim var bahçeye çıksan iyi olur" dedi ve ben cevap bile vermeden relefonu kapatmıştı saat çoktan 12 olmuştu hava hafif yağmurluydu bu saatte ve bu yağmurda ne gibi bir sürprizi olabilir diye düşünürken bahçeye çıktığımda bütün arkadaşlarımı ve bizim için hazırlanmış bahçeyi gördüm bütün arkadaşkarımla son 2saatimi geçirdim çok güzel hediyeler verdiler ama ben onları açamadan arabaya koyuldu ve hepsiyle tek tek vedalaşıp yola çıktık uzundu yol baya uzundu.
Ben arka koltukta uyuyakalmışım yine annemin sesiyle uyandım eve gelmiştik saate baktığımda ise saat 8 olmuştu eşyalar yerleştirilmişti ben evi gezmeye başladım tam istediğim gibi çatı katında büyük bir odam güzel bir bahçeye bakan balkonu vardı zaten burda çok fazla ev yoktu etraf çok güzeldi ve mis gibi bir hava vardı eşyaları şirket yerleştirmişti ama kendi eşyalarımızı kendimiz yerleştirmiştik yorulmuştum mutfağa inip mis gibi üç tane ıhlamur yaptım ve terasa annemle babamın yanına gittim kitabımın kalan sayfalarını bitirdim ve ailemle sohbet ettim zok güzeldi her şey güzel ilerliyordu hatta annem ve babam uzun süre sonra hiç kavga etmeden tartışmadan konuşuyorlardı ve bu beni çok mutlu ediyordu. Uyumadan önce biraz müzik dinledim ve güzel bir uyku çektim kendime ta ki o ses beni korkuyla uyandırasıya kadar...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 22, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

HANÇERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin