The Unchained Melody (Moonstone Series: 1)

Chapter 46

Matapos non ay mas mimabuti ko na lamang na bumaba at pumunta sa likod ng bahay para mag linis at pakainin ang mga manok ni Dash.

"Dahil wala ang ama nyo, ako muna ang mag papakain sainyo!" Masaya kong sabi sa mga manok. Grabe sobrang dami ng manok ng lolo nyo!

Natawa naman ako nang sunod sunod silang tumilaok na para bang sumasang ayon sa sinabi ko.

Nang nasa kalagitnaan ako ng pagpapakain sakanila ay huminto ako, may naalala lang. Pinakiramdaman ko ang puso ko, kung sino nga ba ang mahal ko.

"Ang hirap pumili sa dalawang choices na alam mong may masasaktan no?" Nag squat ako habang pinapanood kumain ang mga manok. Alam ko naman na hindi nila ako sasagutin pero dito ko lang nailalabas yung nararamdaman ko.

Naguguluhan na talaga ako.

"Hindi ko alam kung mahal ko pa ba si Zar o si Dash na ba talaga. Mas malaki sa part ko na mahal ko si Dash eh. Pero bakit pag andiyan si Zarius nasasaktan parin ako?" Nilagay ko ang baba ko sa magkabila kong tuhod.

Ano kayang napapala ni Dash sa pag papakain sa mga manok nya? I mean araw araw kasi nyang o oras oras nyang pinapakain tapos minsan nagtatagal pa sya. Kinakausap nya rin kaya ang mga manok nya?

Hay nako. Tumayo na lang ako at ibinalik na ang pag kain ng manok. Bago nagwalis at nag linis.

Mga isang oras din ang tinagal ko bago ako natapos, natigil lang ako nang makarinig ako sa loob ng bahay na nag gigitara.

Kaya naman binitawan ko ang walis at dustpan at dahan na dahan na pumasok sa loob at sumilip mula sa bintana.

"The wheels on the bus go round---" natawa ako nang pigilan ni Zari si Zarius sa pag gigitara. Nakaupo sila parehas sa couch habang may hawak na gitara si Zarius.

"Papa, im not a baby anymore! I dont want that song po!" Ani ng anak ko, kumunot naman ang noo ni Zarius.

"Alright, what do you want me to sing then?" Umaktong parang nag iisip si Zari. Nakaluhod sya sa harap ng papa nya sa couch.

"I want you to sing any one direction's song po papa!" I saw Zarius eyes widened. Idol kasi talaga ni Zari ang 1D, palagi nyang pinapanood sa youtube ang mga videos.

"You dont want our song?" Lumungkot ang boses ni Zar

"Its not that po, papa! I watched your video po on youtube, you're singing their song po. After I watched you sing, I always listen to their song cause they are remind mo of you, papa." Napatakip ako sa bunganga ko sa sinabi ng anak ko. Gosh! Mag lilimang taon palang ang anak namin, pero bakit ganyan na sya mag isip? I bit my lip, kinakain ako ng konsensya ko.

"Oh, I didn't know that..."

"But I knew papa! Hmmm, its you and I!"

"Alright..." Zarius started strumming his guitar. Unti unti kong nakita ang pag pikit ng mga mata nya.

"I figured it out
I figured it out from black and white
Seconds and hours
Maybe they had to take some time." I had goosebumps again when I heard his voice again! Gosh it never changed!

Napahigpit ang hawak ko sa bintana habang pinapanood syang kumanta. I saw Zari's lips form a smile while looking at her papa adorably.

"I know how it goes
I know how it goes from wrong and right
Silence and sound
Did they ever hold each other tight
Like us? Did they ever fight
Like us?." Zarius open her eyes and look at Zari.

Kung maibabalik ko lang ang panahon, Zar. Gagawin ko para hindi na ako nag mahal ng iba. K-kung alam ko lang.

"You and I
We don't wanna be like them
We can make it 'til the end
Nothing can come between
You and I
Not even the Gods above
Can separate the two of us
No, nothing can come between
You and I