7 NİSAN 2020 SAAT 14.00 YILDIZIN KAYBOLMASININ ÜSTÜNDEN 32 GÜN GEÇTİ
Aradan 32 gün geçti duygular duygusuzlaştı umutlar tükendi kuzey yıldızın odasında büyük bir hüzünle eşyalarını kurcalıyordu arada bir beraber olduğu fotoğraflara bakıyor ağlamaya başlayınca geri yerine koyuyordu dolabını açtı yıldızın kazağın aldı eline kokladı tahminindeki gibi lavanta kokuyordu yatağa uzandı kazağı sıkıca sardı ve uykuya daldı
"kuzey kuzey hayatım uyansana"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kuzey büyük bir korkuyla uyandı terlemişti
"yıldız?"
"efendim hayatım"
"sen ama"
"ama ne?"
"kaybolmuştun 1 aydır seni arıyorduk"
"ne kaybolması hayatım ben buradayım"
"..."
"kıyamam sen kabus mu gördün hadi öküzcüm kalk abimler aşağıda bizi bekliyor"
"ben biz evlendik mi neden senin yatağındayım"
"sen baya etkilenmişsin rüyadan. Aşkım gece Nahide yengem ile yattım ya sende abimle yattın"
"ha tamam rüyaydı yani"
"kuzey yeter ama hadi kalk 2 saat diktin beni buraya"
Kuzey büyük bir sevinçle kalktı ve yıldıza sarıldı
"oh be dünya varmış"
"aşkım Bi sakin olsana ya"
"olamam yıldız seni çok seviyorum"
"bende seni çok seviyorum ama artık aşşağı inmemiz lazım hadi sen giyin ben aşşağıdayım"
Kuzey zıplayarak yerinden kalkar üstünü giyinir aşşağı iner ve seslenir
"günaydın benim canım ailem"
"ne bu sevinç Ula sabah sabah"
"nahi gece beraber yattık ya pampa pampaya oyuzden bukadar mutlu"
"seninle yatmak kıllı bir ayıyla yatmak gibi sefer"
