Her Şeye Rağmen

#4

HERKESE MERHABA!YENİ BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIMM....

KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİM.

OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM SEVGİLEER!

Karşılarında 5 yıldır görmedikleri Yiğit duruyordu.Yiğit onların çocukluk arkadaşlarıydı.Vakitlerinin çoğunu, bir zamanlar,birlikte geçirmişlerdi.Özellikle Hills'te bir sürü anıları vardı.Ama Yiğit ani bir kararla yurt dışına gitti.Öne sürdüğü sebepse okuldu.Üniversiteyi yurt dışında okumaya karar vermişti.Emir ve Koray'ı şaşırtan tarafı ise o güne kadar hiç böyle bir şey duymamış olmalarıydı.Yiğit gideceğini söylediği güne kadar böyle bir plandan hayal olarak bile bahsetmemişti.Gittikten sonra onunla sadece telefonla konuşabiliyorlardı.Şimdi ise karşılarında duruyordu.Emir şaşkınlıkla Koray'a bakıyordu.Koray aynı şekilde Emir' e bakıyordu.Biraz daha böyle beklersek misafirimiz kapıda kalacak dedi Hande ve Yiğit'in yanına giderek ona sarıldı.

-Hoş geldin.Yiğit ya bir an beni ekeceksin diye çok korktum.Eğer gelmeseydin elimden kimse alamazdı seni bilmiş ol.

-Eee bi sarılma yok mu beyler?Bu nasıl karşılama.Hahahaha baksana Hande ikisi de hala şoktalar.

Koray üzerindeki şoku biraz olsun atlatarak yanına gitti ve hoş geldin diyerek eski arkadaşına sarıldı.Sıra Emir'e geldi.İçimden neden bu kadar şaşırdıklarını düşünüyordum.Emir ile kucaklaşmaları bitince Hande Yiğidin kolundan tutup benim yanıma getirdi.

-Bak Yiğit.Bu Feriha.Emir'in eşi.

Yiğit elini uzattı ve bende memnun oldum diyerek karşılık verdim.

Ben gittikten sonra veliahtlığı bıraktınız demek Emir bey.Vay be evli ve mutlu.

Öyle oldu,dedi Emir gülerek.

Sıra Gülsümdeydi.Aynı şekilde Hande onu da Yiğit ile tanıştırdı.

-İkinizi yıllar sonra evli bulmak beni çok şaşırttı.

Hande araya girerek:

-Ve Levent.Benim erkek arkadaşım.

Koray bakışlarıyla resmen bozuk atıyordu.Tanışma bölümü bittikten sonra Hande:

-Yiğit'in bu kadar şaşırdığına bakmayın.Kendisi de şu an nişanlı.

Hande bunu dediği an gözüm Yiğit'in ellerine kaydı.Sahiden de nişan yüzüğü taşıyordu.

-Ee nişanlın nerede? Çok merak ediyorum onu.Niye getirmedin?Hepimiz tanışırdık,ne güzel olurdu.

Onun ailesiyle bir planı vardı ve katılmak zorundaydı dedi Yiğit.

Ne oluyordu burada? Adını bile daha önce hiç duymamıştım.Emir neden bahsetmemişti ondan.

Emir araya girerek düşüncelerimden çıkmamı sağladı.

-E hadi hep böyle girişte mi dikileceğiz?İçeri geçelim artık.Hava da soğudu git gide.Hala inanamıyorum Yiğit burada yaa.Eski günlerde ki gibi!!

Bir kaç saat içinde yemek hazırlığı bitmiş ve herkes masada yerini almıştı.Gerçekten garip bir doğum günüydü.Levent Bey ve hatta Gülsümden sonra Yiğit dedikleri bu adam da bizimle aynı masadaydı.Ben bu Yiğit'i bu zamana kadar niye hiç duymamıştım.Kafamda bunun gibi türlü türlü sorular dolaşıyordu.Neyse cevapları almanın zamanı gelecek elbet dedim.

Yemeğin ilerleyen vakitlerinde Emir'in telefonu çaldı.Ekranda Mehmet yazması beni ayrı şok etmişti.

Emir izin isteyerek telefon için masadan kalktı.Çok kısa süren bir görüşmenin ardından tekrar masaya döndü ve yerine oturdu.