Can You Be Mine?

Chapter 1

Chapter One

Lately I been, I been losing sleep

Dreaming about the things that we could be..

"Agang-aga sino ba naman 'tong natawag na 'to?" 

But baby, I been, I been prayin' hard

Said no more counting dollars

We'll be counting stars 

Yeah, we'll be counting stars..

Without looking at my phone i answered it.

"Hello tol! Punta ka dito sa bahay wala sina Mama at Papa pati si Leo!" Si Teo lang pala. Sabagay sino nga bang tatawag sakin? Korni ko rin e.

"Sige sunod na ako bibihis lang ako." Agang-aga. Grabe. Anong oras na ba? Eh? 10 na pala?! Makakain muna. Nakakahiya kung dun pa 'ko makikain.

"Sige.. sige bilisan mo ah."  Alam niyo yung mga taong ganito mag-demand? Utusan ka? May utusan siya?

"Oo.. na. Bye" 

Makalipas ang sampung minuto

 ding...dong 

"Oy tol! Andan ka na pala! Tera dun tayo sa loob."  Wala wala! Ang sarap sabihin na. "Tol! Wala pa ko dito. Figment of imagination mo lang ako." Nakakaloko din ang mga tao ano?

"Ay wala! Haha! Sige."  ansarap tuloy pilosopohin

"Tol, kuha lang ako ng makakain ah."

 "Sige, nga pala tol bakit mo ko pinapunta dito?" Syempre mga pards. You need to ask. 

"Uhm wala lang. Wala kasi ako makausap eh pati papatulong na rin ako sayo sa mga school projects ko. Andami eh. Sakit sa katawan." Lapit lang pag may kailangan. Tino ng mga tao ngayon e. Buti na lang iba tong si Teo. Childhood friend. More like bestfriend.

"Ayan kasi sali ka ng sali sa mga ganyan. Kasalanan mo yan. Pinili mo yan eh!"

"Oo na kasalanan ko na, pero tutulungan mo namn ako dba?"

"Oo makakatanggi ba ako sayo eh parang kapatid na kita!"

"Sus! Ang drama mo dre. Oh eto cookies at juice yan lng ang pagkain eh. Pagtiyagaan mo na lng." pagtiyagaan daw e. Hindi kaya mabilis makakuha ng ganan. 

"Eh busog pa ako eh. Mabuti pa gawin na lang natin ung assignment este school projects mo. Teka san ba natin sisimulan? Loko to ah angdami eh!" Dapat pala di muna ako kumain sa'men. Lol. Miryenda to!

"Yun nga eh. Dito na lang natin simulan sa SC banners tapos sunod na ung sa COCC tapos ung sa Filipino Club tapos ung sa MathSci club tapos ung sa Dance Troupe tapos sunod na ung sa Literature."

 "Sige na nga!" Bakit ba naman kasi napakasipag n'tong lalaking 'to at napakarami niyang school activities? Nakakapanghina kaya yung ganun.

 Makalipas ang apat na oras 

"Haysss tapos na rin salamat naman!" Salamat talaga!

"Oo nga grabe ah sa susunod wag ka ng ngang sumali diyan sa mga ganyan para hindi na tayo nahihirapan! Pahirap sa buhay eh!" Kailan ba kasi naging masaya ang gumawa ng mga ganito dba?

"Tol naisip ko lang bakit ayaw mong magpatanggal ng braces at nerdy glasses? Tapos ayaw mo rin magpaderma?"Same cliché stories.

 "Eh aksaya pa yun sa pera. Pambili ko na yun sa Comic Alley eh. Pati waste lang ng time yon. Papangit din naman pati wala rin naman magkakagusto sakin kaya useless lang un."You guys know Comic Alley? It is more like a heaven for us otakus. ü