BABAMIN EMANETİ

Bölüm 29 -Nefes Al-

"Şimdi ne yapacağız?"

Eve dönüyorduk. Sabah olmuştu. Ateş sönene kadar orada kalmıştık. Daha sonra Kenan'ın yanmış bedenini oradan çıkartmıştık. Karısı ile çocuklarına başka bir hediyemiz olacaktı. Yanmış bedeni..

Elimde Kenan'ın telefonunu tutuyordum. Ne yapacağıma daha karar vermemiştim. O yüzden Akrep'i de cevaplandıramıyordum.

Anlık bir karar verip kadının numarasını açtım. 

"Ne yapıyorsunuz?" diye sordu Akrep. 

"Mesaj yollayacağım." dedim. Kenan'ın yanmış bedeninin fotoğrafını mesaj olarak yolladım. Etkileyici ve dikkat çekici bir mesaj olmuştu bence. 

"Cevap vermez." dedi Akrep. 

"En azından bir adamını yok ettiğimizden haberi olur." dedim. 

"Karan'a haber verecek misiniz?"

Cevap vermedim. Karan'ın Kenan'ın ölümünü duyacağı muhtemeldi. Ama ne zaman?

Benden duymadığı için kızabilirdi ki buna hakkı yoktu. 

"Kenan Gece dedi duydun dimi?" diye sordum Akrep'e.

"Evet." dedi. Arkama yaslanıp, başımı koltuğa dayadım. "Benim göbek adım Gece." 

Bana kısa bir bakış atıp önüne geri döndü. "Bilmiyordum." dedi. 

"Kimse bilmez." dedim. "Karan biliyor ama."

Yine baktı. "Ne düşünüyorsunuz?" diye sordu. 

Omuz silktim. "Bilmiyorum Akrep." dedim. "Hiç bir şey bilmiyorum." Ofladım. 

Mekana gidene kadar bir şey konuşmamıştık. Mekana geldiğimizde ise beni bir sürpriz bekliyordu. 

Efe Taşkın..

"Günaydın." dedi ben arabadan iner inmez. Mekanın kapısının önünde oturmuş, çay içiyordu. 

"Günaydın." diye karşılık verdim. Sesimde ki ton 'bir de seninle mi uğraşacağım' tonuydu. 

Yanına gidip oturdum. Bana da hemen çay getirdiler. Şu an bana en iyi gelecek şey çaydı. 

"Aradım ama açmadın." dedi. 

"Kenan Kara'yı öldürdüm." 

Ani itirafım karşısında şaşırmıştı. Yayvan oturuşunu düzeltip, kendini dikleştirdi. "Nedenini sorabilir miyim?"

"Babama ihanet etmiş." dedim. "Babamın ölümünde parmağı var. O yüzden öldü."

Çay bardağını eline alıp onunla oynamaya başladı. "Kardeşin, Hakan.."

"Evet." dedim direkt. Ne soracağı çok belliydi. 

"İntikamları teker teker alıyorsun demek." dedi. "Yardımcı olabilirim. Listende başka kimler var?"

Çayımı yudumlarken arkama yaslandım.  "Gece diye bir kadın var. Duydun mu?"

"Duymadım." dedi. 

"Hayret." dedim. "Bilmediğin biri çıktı."

"Kim ki o?"

"Bize düşman." dedim. "Bizden ne istiyor bilmiyorum ama babamın ölmesini o istemiş. Herkesi o ayarlamış. Sanki tek derdi babamdı ve babam ölünce ortadan kayboldu."

"Ali abine sor." dedi. "Belki o biliyordur. Geçmişten gelen bir şey olabilir."

"Ali cevaplamaz." dedim. Emin değildim aslında. Belki cevaplardı.