Kryqezim fatesh

"Kapitulli 2"

Fillova te rifitoja vetedijen. Ndjeja nje therje ne koke dhe nje leng qe po me rridhte deri ne mes te faqes. Tentova ta prekja me dore por nuk arrija dot te levizja. Mendova se mos isha paralizuar por ne fakt isha e lidhur. Qenka dhe erresire, apo jane syte e mi qe jane te lidhur! Ah sa me dhemb koka! Degjohej vetem nje pike uje qe binte papushim, me siguri kishte rrjedhe uji diku. Mos valle me ka mbyllur ne ndonje kenete ai kafsha qe me goditi! Me duhet te dal qe ketu sa me shpejt.

Lola : NDIHME!!!!!! Dikush te me shpetoje!!!!! Me kane rrembyer!! Ndihmeeeee!!!!

U degjuan hapa qe sa vinin e afroheshin prane meje. Ktheva koken ne pozicionin nga degjoja hapat. Cuditerisht ishin shume te ngadalte. Sikur po vinte me slow motion. (😛)

X : Me ne fund u zgjove, bukuroshe e fjetur!
Lusi : Kush je ti? Me liro menjehere!
X : Nc nc nc s'i mund te te le te ikesh kaq shpejt. Ne sapo u njohem, edhe do njihemi goxha me mire. Do jesh mysafirja ime edhe per ca kohe.
Lola : CFARE?! Ke luajtur nga trute e kokes? Kjo qe po ben eshte krim! S'mund te me mbash te mbyllur ketu thjesht pse te teket ty! Pastaj, a ka mundesi t'ma largosh kete perde nga syte sepse nuk te shoh dot.

Ai nuk iu pergjigj asnje pyetje thjesht me hoqi mbulesen qe kisha tek syte. Ne fillim mezi u adaptova me driten e forte qe me binte ne sy. As mashkullin qe kisha ne dhome s'e shihja dot. Me pas duke u ambjentuar shoh fytyren e tij. Ishte ai. Ai qe me goditi me perpara. Menjehere nje therje tjeter me hyri ne koke dhe renkova.

Lola : aghh koka! - dhe mbeshteta koken ne sup.

Ai u afrua, largoi floket nga plaga edhe nisi ta vezhgonte me vemendje. Nuk mund ta mbaja veten pa e pare dhe une ate. Ishim aq afer. Frymemarrja e tij qe perplasej ne fytyren time ishte e ngrohte. Meqe koha bente ftohte, me erdhi kendshem ajo ndjesi. Kishte nje arome teper mashkullore dhe dukej qe ishte i krimbur ne para nga veshja qe kishte. Ai u ngrit dhe u largua e bashke me te dhe ngrohtesia qe nisi te me kaplonte ngadale. Mendova se me la vetem aty ne ate te ftohte. Por gabova. Ai u kthye serish me nje kuti te vogel ne dore. Ishte kuti e ndihmes se shpejte. U afrua serish ku ishte, e pa dhe njehere plagen. Me ate rast me hodhi dhe nje shikim te thelle ne sy. U pame te dy ne sy dhe e gjithe bota sikur nuk egzistonte me. Ai hoqi shikimin, mori pak pambuk me alkool dhe nisi te mjekonte plagen.

Lola : auchh,, sa me djegu - peshperita nen ze dhe besoj as ai s'me degjoi.
X : E di qe te djeg pak por s'kemi c'bejme!
Lola : Epo faji jot eshte. Ti me godite. Mund edhe t'me kishe vene ne gjume me ndonje ilac. Do i kishim shmangur vetes aq shume probleme.
X : Sa shume qe flitke dhe ti! Po te mos fusje hundet aty ku nuk duhej, mbase asnjera nga keto s'do kishte ndodhur!

Menjehere me goditi fakti qe nje vajze u perdhunua dhe u masakrua barbarisht para syve te mi.
Lola : Ti je kafshe! Pak se bere nje masaker me vajzen e gjore, tani edhe fakti qe doja ta ndihmoja te paska prishur pune.
X : Hey Zot, me jep durim!
Lola : C'bere me vajzen? E le aty?
Ai thjesht me pa ne sy dhe vazhdoi mjekimin.
Lola : hiiii, je nje i pashpirt, nje kafshe, ti meriton te vdesesh. Po i behet kjo gje nje femre?! Po sikur ajo te ishte motra jote?! Nena jote?! Shkofsh ne ferr! Shporru s'kam nevoje t'me mjekosh ti! - largova koken nga ana tjeter dhe levizja e shpejte beri qe gjaku te vlonte nga koka deri ne faqe. Ai mori kutine dhe e perplasi fort pas muri. U tremba.
X : TI MUA ME KETE TON S'ME FLET DOT!
Lola : Pse te djegu e verteta??
X : Ti nuk di asgje per te verteten! Ti di vetem qe nje vajze eshte abuzuar. Kaq! Dhe per familjen time mos guxo te flasesh! Nuk u bere ti nje vajze dosido te flasesh per motren apo nenen time. Nuk ta toleroj! Dhe lutu qe po te le gjalle se te ishte ndonje tjeter, ta kish marre shpirtin me kohe!
Lola : Epo ca pret?! Hajde pra me vrit, shpetojme te dy ne. Meqe lirine po ma heq, hajde pra me vrit.

U afrua prane meje. Vuri dy duart ne anet e karriges dhe u afrua shume shume prane.
X : Do te te vras, mos u shqeteso. Ama do e bej cdo dite nga pak. Cdo dite per ty do jete nje ferr. Do lutesh qe te te vras njehere e mire. Por s'do e bej. Do vuash, Lola!
Lola : Emrin nga ma di?
X : Di shume gjera per ty! Me shume se c'mund te dish ti per veten tende! Prandaj nese nuk deshiron te shoh vuajtjet e para, rri urte. Ose....
Lola : ose cfare? Mendon se ka ndonje gje qe do me mbaje gojen kycur? Te betohem ne gjene me te shtrenjte qe kam, sapo te arratisem qe ketu, do te te denoncoj ne polici per abuzimin qe bere. Kam dhe prova. Do kalbesh ne burg per abuzimin qe bere.
X : Shko ku te duash! Nese do arrish te shkosh... gjithsesi po mendoj ti bej nje vizite nenes tende. Duket nje grua mjaft e kendshme, e ngrohte.
Lola : Mami... jooo. Mos guxo ti afrohesh.
X : Atehere le te bejme nje pakt. Une do te te le te shkosh. Ke kohe 1 dite te pershendetesh me nenen. Do ti thuash qe te ka dale nje burse jashte vendit dhe qe s'mund ta refuzosh. Merr c'te nevojitet edhe largohu qe aty! Nese mendon te arratisesh, te gjej Lola Castello! Nese guxon ti thuash nenes tende dicka me ate c'po ndodh, more fund!!!
Lola : Nese nuk pranoj, cfare ndodh?
X : Mendohu,,, pergjigjen do vij ta marr ne darke! Deri atehere po te le dhe duart lire! Me siguri je mpire aty.

Erdhi me liroi duart dhe me pas u largua nga dhoma. Nisa te ferkoj kycet, sa me dhimbnin. Do nxiheshin shume shpejt, shpresoj nena te mos behet merak kur ti shohe. Se qe do ta pranoj propozimin, normal qe do e bej. Eshte mundesia ime me e mire per tu arratisur. Dhe ky debili po ma jep me duart e tij.