Zawgi
တီ...တီ...တီ...
"ဟလိုမားဘာလို႔လဲ....”
"အာ..လာႀကိဳေပးရမွာလား...”
"မားလမ္းထိပ္မွာလား...သိၿပီ”
"ခဏပဲေစာင့္လာခဲ့မယ္ေနာ္မား”
မားကပါးလာမႀကိဳႏိုင္လို႔လာႀကိဳပါဆိုေသာေၾကာင့္ျပန္
လွဲ႔ကာေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းေလးျဖစ္ေအာင္အေျပးသြား
လိုက္မိသည္။အနည္းငယ္ေမွာင္ေသာလမ္းကတိတ္
စိတ္ေနေသာ္ညားလည္းသူမအတြက္ေတာ့ေျပးလမ္း
သဖြယ္ပင္။ခုဏကအေကြ႔ေရာက္ေတာ့သတိထားေကြ႔မိ
သည္ခုဏလိုထပ္တိုက္မိမွျဖင့္ေခါင္းနာေနဦးမယ္။
သို႔ေသာ္ညားျမင္လိုက္ရသည္ျမင္ကြင္းကထိန္႔လန္႔ဖြယ္
ရာပင္။ခုဏကသူမႏွင့္တိုက္မိသည့္ထိုလူသည္ေကာင္
ေလးတစ္ေယာက္ေခါင္းကိုေနာက္ကေန႐ိုက္ကာကား
ေနာက္ခန္းထဲထည့္ဖို္႔ဟန္ျပင္ေနေလသည္။ခါးျခားထဲ
မွာေသနတ္စမ္းမိေသာ္ညားတာဝန္ခ်ိန္မဟုတ္၍မရွိေပ
ဖိနပ္ထဲထည့္ထားတဲ့ဓားေျမာင္ကိုထုပ္ကာကိုင္ထားလိုက္မိေလသည္။
"ေဟ့လူခုခ်က္ျခင္းလက္ေျမႇာက္”
"အဟားစံုေထာက္ႀကီးကလည္းေလာရန္ေကာေသနတ္
လည္းမပါပဲခ်ိန္းေျခာက္ေနလိုက္တာ..အာ..ေမ့ေနတာ
ပထမတစ္ေယာက္ကိုလည္းကြၽန္ေတာ့္ေဟ်ာင္းက
ပညာျပလိုက္ထာအခုေဆးရံုမွာမဟုတ္လား”
တစ္လံုးျခင္းေျပာေသာေအးစက္စက္စကားလံုးမ်ားေၾကာင့္ေတြးမိသည္ကဟိုကြင္းဆက္လူသတ္သမားက ၇
ေယာက္ဆိုတာအမွန္ေပါ့။ၿပီးေတာ့သူမေတြ႔ေနရသည္က
သူမတို႔လိုျခင္ေနပါေသာကြင္းဆက္လူသတ္သမား
တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္အသင့္ျပင္ထားလိုက္မိ
သည္။
"စံုေထာက္ႀကီး..အာ..စံုေထာက္အမႈစစ္ႀကီးေပါ့
အေ႐ွ႕ကေနၿငိမ္ေနေပးမယ္ဆိုရင္ေက်ာ္သြားေပးမယ္
ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ့”
"နင္တို႔လြတ္မယ္ထင္လား မ်ိဳးမစစ္ေကာင္ေတြ ဟမ္
႐ူးေနတာလား ငါတို႔အေၾကာင္းကိုသိသလိုလာလုပ္မေန
နဲ႔တကယ္ေတာ့နင္တို႔ကလူ႔ဘဝမွ႐ွိမေနသင့္တာ”
